Αναμφισβήτητα η βασική αποστολή της Αστυνομίας είναι η περιφρούρηση της αστικής εξουσίας και η καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Ωστόσο το εύρος του πεδίου δράσης της δεν τελειώνει εκεί. Με δεδομένη τη σύμπλεξη κράτους και κεφαλαίου στη γενικότερη οικονομική δραστηριότητα, η Αστυνομία δεν θα μπορούσε παρά να αναλαμβάνει συχνά ρόλο βασικού παίχτη σε αυτή. Με προνομιακό πεδίο ασφαλώς, λόγω της φύσης της “δουλειάς” της, αυτό του παράνομου κεφαλαίου. Ενός δυναμικού και λίαν κερδοφόρου τομέα της καπιταλιστικής οικονομίας, με μεγάλο κύκλο εργασιών, που αποτέλεσε για το ελληνικό κεφάλαιο της αρπαχτής και της απάτης ένα διαχρονικό πεδίο υψηλής κερδοφορίας.
Όπως γράφαμε παλιότερα:
“Οι μπίζνες του παράνομου κεφαλαίου αποτελούν ένα πεδίο της αγοράς που λειτουργεί παρά την επίσημη οικονομία και παρά το κράτος –αλλά σε προφανή διαπλοκή μαζί του- και εκτείνεται σε ενα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (νύχτα, πορνεία, ναρκωτικά, λαθρεμπόριο, κλπ). Για τον έλεγχο αυτής της αγοράς συγκρούονται, κατά καιρούς μέχρις εσχάτων, επιχειρηματικές ομάδες με χαρακτηριστική δομή, οργάνωση και αξιακούς κώδικες, που διαθέτουν –ιδίως οι πιο ισχυρές- έναν μικρό στρατό τον οποίο στρατολογούν από τη μεγάλη δεξαμενή του λούμπεν προλεταριάτου. Όπως είναι επόμενο, οι δραστηριότητες τέτοιων ομάδων είναι σχεδόν πλήρως ελεγχόμενες, αν όχι καθοδηγούμενες, από διάφορα κέντρα εξουσίας, τα οποία άλλωστε νέμονται και ένα σημαντικό κομμάτι των κερδών της αγοράς, ενώ ακόμα και αυτός ο ανταγωνισμός μεταξύ τους αντανακλά τα αντιτιθέμενα συμφέροντα που υπάρχουν μέσα στο έτσι κι αλλιώς διεφθαρμένο σώμα της αστυνομίας, της δικαιοσύνης και των πολιτικών. Η παρέμβαση του κράτους συνίσταται ακριβώς στη διαμόρφωση των ισορροπιών που το ωφελούν, είτε με την προώθηση των ευνοούμενών του είτε βγάζοντας εκτός παιχνιδιού τους παίκτες που δεν συμμορφώθηκαν στους κανόνες του ή επιχειρούν να αυτονομηθούν και να επεκταθούν σε άλλου τύπου παράνομες δραστηριότητες”.
Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια, οι πρόσφατες αποκαλύψεις από συστημικά μέσα – πόσο μάλλον όταν προέρχονται από το συγκρότημα Μαρινάκη, μια ασφαλώς αρχετυπική έκφραση της σύνδεσης νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου- αντανακλούν τέτοιου είδους διεργασίες στους κόλπους της “μαύρης” καπιταλιστικής οικονομιας, όσο σε τελική ανάλυση και την προσπάθεια συγκάλυψής της βαθύτερης πολιτικής της ουσίας, δηλαδή της οργανικής σύνδεσης κράτους κεφαλαιου μαφίας, μέσω της προβολής της ανάγκη αυτοκαθαρσης του Σώματος της ΕΛΑΣ, από κάποιους λίγους “επίορκους” αξιωματικούς.
Το γεγονός πάντως ότι στην υπόθεση εμπλέκονται κορυφαία στελέχη της ΕΛΑΣ και του Υπ. Προ.Πο
αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα που αναδεικνύει το βαθμό σαπίσματος του συστήματος και πλήττει στον πυρήνα του το δόγμα “νόμος και τάξη”της κυβέρνησης και του αστικού συστήματος ευρύτερα, δίνοντας ως εκ τούτου μια ακόμα ευκαιρία στο κίνημα για να επιτεθεί στο λαόμισητο θεσμό της Αστυνομίας και του Κράτους συνολικά.
Σε κάθε περίπτωση, το κίνημα που όλα αυτά τα χρόνια έχει δώσει σκληρές και αιματηρές μάχες με το σύμπλεγμα κράτος μαφιές, από τα Εξάρχεια ως τις Φυλακές, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά, αποδεικνύοντας την πολιτική του οξυδερκεια όταν όλα αυτά τα χρόνια δεν σταμάτησε να φωνάζει:
ΜΠΑΤΣΟΙ ΜΑΦΙΟΖΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ!
