Καμιά εργοδοτική φασιστική επίθεση αναπάντητη! (Aνταπόκριση από τη διαδήλωση στην Πλ. Άνοιξης)
Με τη συμμετοχή πάνω από 100 αγωνιστών και αγωνιστριών πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση στην Πλ. Ανοιξης και στη συνέχεια η πορεία στην περιοχή.
Το μήνυμα του αντιφασιστικού και εργατικού κινήματος ακούστηκε ηχηρά ξανά : Κανένας μετανάστης εργάτης μόνος απέναντι στη εργοδοτική και φασιστική βία – η ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Με τις εργατικές δολοφονίες να γίνονται καθημερινό φαινόμενο και την εργοδοτική αυθαιρεσία να κλιμακώνεται, οι άμεσες κινηματικές απαντήσεις μαζί με την οργάνωση στους χώρους δουλειάς και τον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα αποτελούν τα ζωτικά ζητούμενα για την αντιμετώπιση του ανοιχτού πολέμου που κεφάλαιο και κράτος έχουν κηρύξει στους εργαζόμενους, τους μετανάστες, τη νεολαία. Στην κατεύθυνση αυτή τα άμεσα ταξικά αντιφασιστικά αντανακλαστικά που επιδείχθηκαν για την εργοδοτική φασιστική επίθεση στην Πλ. Άνοιξης εναντίον του μετανάστη εργάτη Ναζίμ είναι σίγουρα ενθαρρυντικά και προωθητικά.
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν εργατικά σχήματα, πολιτικές και αντιφασιστικές συλλογικότητες, μετανάστες και μετανάστριες.
Η Ταξική Αντεπίθεση συμμετείχε στην κινητοποίηση με πανό και κείμενο:
Αντιφασιστική – Ταξική συγκέντρωση / Τρίτη 25.7 Πλ. Άνοιξης 19:00
Την Τρίτη 25 Ιούλη στις 19:00 στην πλατεία Άνοιξης διαδηλώνουμε για την ταξική μας αξιοπρέπεια ενάντια στην εργοδοτική και φασιστική βία. Λίγες μόλις ημέρες μετά τον άγριο ξυλοδαρμό του μετανάστη εργάτη Ναζίμ Αχμέντ από τον εργοδότη του «Παραδοσιακού Οβελιστηρίου» το ανταγωνιστικό κίνημα καλείται να δώσει δυναμική και μαζική απάντηση απέναντι σε μια ακόμα επίθεση του κεφαλαίου σε έναν άνθρωπο της τάξης μας που ξυλοκοπήθηκε εν ώρα εργασίας. Ο εργοδότης του οβελιστηρίου για ασήμαντο λόγο ξυλοκόπησε τον Ναζίμ, σπάζοντας το μηχανάκι του, εκτοξεύοντας ρατσιστικές/ φασιστικές απειλές και βρισιές. Η αστυνομία και πιο συγκεκριμένα το Α.Τ Αγ. Στεφάνου επιχείρησε να συγκαλύψει την εργοδοτική βία, αποθαρρύνοντας το θύμα από την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς, δείχνοντας εξαρχής απροθυμία στις εκκλήσεις του Αζίμ για καταγγελία του συμβάντος.
Η επίθεση στην εργατική τάξη αποτελεί πλέον κήρυξη ανοιχτού πολέμου και όσο οι απαντήσεις δεν είναι ταξικά οργανωμένες και ταυτόχρονα δυναμικές σε κατεύθυνση και περιεχόμενο οι καπιταλιστές θα συνεχίσουν να παίζουν χωρίς αντίπαλο. Το υπουργείο Εργασίας με επικεφαλής τον λαομίσητο Ά. Γεωργιάδη κάνει επικοινωνιακές και μόνο συστάσεις στους εργοδότες για τον καύσωνα χωρίς επί της ουσίας να λαμβάνει κανένα δραστικό μέτρο ενάντια στις δολοφονικές συνθήκες που διεξάγεται η εργασία τις ημέρες αυτές. Το κατεξοχήν κόμμα του Κεφαλαίου, προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των αφεντικών για κερδοφορία εφαρμόζει πολιτικές για το ξεζούμισμα της εργατικής τάξης άνευ όρων και συνθηκών και συνεχίζει απρόσκοπτα να οξύνει τον πόλεμο εναντίον της κοινωνικής πλειοψηφίας, να οξύνει την επίθεση των πλουσίων εναντίον των φτωχών.
Από την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη, την δρομολογούμενη – έμμεση – αύξηση της συνταξιοδότησης, τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς α΄κατοικίας, τα εκατοντάδες εργατικά «ατυχήματα», τα μαζικά κρατικά – καπιταλιστικά εγκλήματα στα Τέμπη και στην Πύλο διαφαίνεται ότι για τα αφεντικά και το κράτος τους η λύση για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης βρίσκεται στην διαρκή υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και της κοινωνικής μας υπόστασης. Στην δολοφονική βία της πειθάρχησης μας ως κακοπληρωμένοι εργάτες, στους εξευτελισμούς και στις απλήρωτες υπερωρίες. Ο Ναζίμ βιώνοντας την διπλή εκμετάλλευση της εργοδοτικής και ρατσιστικής βίας θεωρήθηκε αναλώσιμος από το αφεντικό του οβελιστηρίου. Οι χαρακτηρισμοί και η βιαιότητα της επίθεση φανερώνουν τον αποικιοκρατικό τρόπο που το αφεντικό αντιλαμβανόταν τον Ναζίμ όσο αυτός εργαζόταν για τα συμφέροντα του. Γεγονός που αποδεικνύεται και από τις κλεμμένες οφειλές αλλά και από την μανία του να καταστρέψει το μοναδικό περιουσιακό του στοιχείο, το μηχανάκι του.
Ο εργοδότης του οβελιστηρίου έκανε το λάθος να νομίζει ότι ο Ναζίμ είναι μόνος του. Όσο κι εάν ο κοινωνικός εκφασισμός αναπτύσσεται, όσο κι εάν ο κοινωνικός κανιβαλισμός έχει κερδίσει ζωτικό χώρο δεσμευόμαστε ότι στις μάχες που βρίσκονται μπροστά μας θα συνεχίζουμε να πορευόμαστε μαζί με τον Λουκμάν, μαζί με τον Ναζίμ, μαζί με τους εκατοντάδες δολοφονημένους που πνίγηκαν στα ανοιχτά της Πύλου και τα όνειρα τους για μια καλύτερη ζωή βυθίστηκαν στον πάτο του Αιγαίου. Η υπόθεση της προλεταριακής και αντιφασιστικής δικαιοσύνης αποτελεί εξάλλου ζωτικό κοινωνικό διακύβευμα και οφείλει να γίνει εκτός από πρόταγμα και στάση ζωής.
Φασίστες και αφεντικά στου πηγαδιού τον πάτο – ζήτω το παγκόσμιο προλεταριάτο!
Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ών)
