Κείμενο σχετικά με το αυξημένο κόστος ζωής και την ταξική υποτίμηση εν όψει της απεργίας στις 28 Φλεβάρη
Τα λαϊκά φτωχά στρώματα και η εργατική τάξη βρισκόμαστε σήμερα μπροστά σε μια σκληρή και πολυμέτωπη επίθεση που εξαπολύουν το κράτος και το κεφάλαιο. Το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε μία διαρκή κρίση, και ο μόνος τρόπος να την ξεπεράσει είναι η περαιτέρω αφαίμαξη των εργαζομένων
για τα κέρδη των αφεντικών, η περιστολή εργατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, η καταστολή και η ποινικοποίηση των ταξικών αγώνων.
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας (σε συνέχεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) περιλαμβάνει τα αντεργατικά νομοσχέδια Χατζηδάκη-Γεωργιάδη που νομιμοποιούν το καθεστώς κάτω από το οποίο εργάζονται χιλιάδες εργαζόμενοι με εντατικοποιημένα και ελαστικά
ωράρια, μισά ή καθόλου ένσημα και χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας και υγιεινής.
Παράλληλα, στοχοποιούν τα σωματεία που αγωνίζονται ενάντια σε αυτές τις συνθήκες και περιστέλλουν το δικαίωμα στην απεργία. Τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών γίνονται εμφανή με τον πιο τραγικό τρόπο. Το 2023 έχασαν την ζωή τους εν ώρα εργασίας πάνω από 170 εργάτες.
Την ώρα που αυτή η συνθήκη αποτελεί πραγματικότητα για την πλειοψηφία της εργατικής τάξης, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες βλέπουμε τους ήδη κουτσουρεμένους μισθούς μας να μειώνονται ακόμα παραπάνω εξαιτίας της ακρίβειας και του πληθωρισμού. Το κόστος ζωής αυξάνεται δραματικά ενώ η
αύξηση του κατώτατου μισθού για επικοινωνιακούς λόγους δεν φτάνει ούτε για τα βασικές ανάγκες του μέσου νοικοκυριού. Ενώ οι τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ, οι λογαριασμοί του ρεύματος, τα καύσιμα έχουν φτάσει στο θεό, τα αφεντικά γεμίζουν τις τσέπες τους με ζεστό χρήμα ενώ από την
άλλη εμείς δεν ξέρουμε αν θα βγει ο μήνας.
Και όλα αυτά ενώ δανειολήπτες φτωχοί, συνταξιούχοι, ΑΜΕΑ, πετιούνται έξω από τα σπίτια που πάσχιζαν με κόπους μιας ζωής να ξεπληρώσουν από τις τράπεζες και τα κοράκια των funds τα οποία με την αγαστή συνεργασία δικαστικών και μπάτσων τα παραδίδουν στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Αυτή
η συνθήκη αποτελεί την βίαιη αναδιανομή του πλούτου από την εργατική προς την αστική τάξη. Όλοι όσοι πληρώνουμε νοίκι εξάλλου βλέπουμε την ραγδαία αύξηση των τιμών των ενοικίων τα τελευταία χρόνια στην οποία καλείται να ανταπεξέλθει το μέσο λαϊκό εισόδημα και την στεγαστική κρίση που έχει δημιουργηθεί για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της τουριστικής βιομηχανίας και των Airbnb.
Για να επιβιώσουμε απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση από το κράτος, το κεφάλαιο και τα αφεντικά είναι επιτακτικό να οργανωθούμε συλλογικά και ταξικά. Ο ατομικός δρόμος δεν είναι λύση. Αν δεν συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας, θα μας τσακίσουν έναν έναν. Να συνομιλήσουμε ξανά με τους ανθρώπους της τάξης μας για τα κοινά προβλήματα που βιώνουμε.
Να οργανωθούμε στα σωματεία μας μαζί με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας και να διεκδικήσουμε όσα μας κλέβουν τα αφεντικά. Να οργανωθούμε σε συνελεύσεις και πρωτοβουλίες γειτονιάς μαζί με τους γείτονες και τις γειτόνισσες μας και να μπλοκάρουμε τις εξώσεις και τους πλειστηριασμούς. Να βάλουμε μπροστά τα συμφέροντα της τάξης μας.
Έναν χρόνο μετά το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, όπου έγινε ξεκάθαρο με τον πιο ωμό τρόπο το αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων, που βάζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου πάνω από τις ζωές μας, η εργατική τάξη, το φοιτητικό κίνημα και οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους και παλεύουν για συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αυξήσεις στους μισθούς, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και της κοινής αγροτικής πολιτικής της ΕΕ.
Την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος προφασίζεται ότι δεν υπάρχουν περισσότερα χρήματα για αυξήσεις στους μισθούς, βελτίωση της δημόσιας υγείας και παιδείας, επιλέγει να δαπανά δισεκατομμύρια σε εξοπλιστικά προγράμματα και να εμπλέκεται όλο και βαθύτερα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στην σφαγή του Παλαιστινιακού λαού στην Γάζα υποστηρίζοντας το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ.
Η απεργία που έχει προκηρυχθεί την 28η Φλεβάρη έχει καθοριστική σημασία, καθώς δεχόμαστε μία πολυμέτωπη επίθεση στην οποία πρέπει να απαντήσουμε συνολικά, ενώνοντας τους αγώνες και δημιουργώντας ένα κοινό μέτωπο της εργατικής τάξης, του λαού και της νεολαίας απέναντι στις καπιταλιστικές πολιτικές που υποτιμούν τις ζωές μας.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΑΠΕΡΓΙΑ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστ(ρι)ών)
