Ταξική Αντεπίθεση | ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στον Παλαιστινιακό Λαό και την Αντίσταση του στα Εξάρχεια του Διεθνισμού, του Αγώνα και της Εξέγερσης [Παρασκευή 1 Μαρτίου, Εμμ. Μπενάκη & Καλλιδρομίου 7 μμ]
[…] Στα Εξάρχεια του διεθνισμού και της ταξικής αλληλεγγύης, στα Εξάρχεια της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, των αγώνων και της εξέγερσης, η αλληλεγγύη στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού υπήρξε διαχρονική. Από τις δεκάδες μέσα στα χρόνια εκδηλώσεις αλληλεγγύης στην Πλατεία, στον Στρέφη, στα στέκια, τις καταλήψεις, τους πολιτικούς χώρους, και από τους δρόμους των συγκρούσεων και των οδομαχιών- εκεί όπου στη δεκαετία του 1980 και του 1990 η παλαιστινιακή μαντίλα και η ιαχή “ιντιφάντα” έγιναν σύμβολα μιας ολόκληρης μητροπολιτικής γενιάς-, τα Εξάρχεια, ως σύγχρονο εργαστήρι ριζοσπαστικών μορφών, κοινωνικοποίησης, αγώνα και πολιτισμού, δεν έπαψαν ποτέ να στέλνουν δυνατό μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, συνθέτοντας με εκείνον τον μοναδικό τρόπο που τα Εξάρχεια μπορούν, διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές, αγωνιστικές και πολιτισμικές εμπειρίες.
Αντιμέτωπα με τις ερπύστριες της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της κρατικής τρομοκρατίας που απειλούν -μάταια- να τα καθυποτάξουν, τα Εξάρχεια βρίσκονται και σήμερα συντονισμένα με τους παλμούς του παλαιστινιακού λαού που μάχεται -και νικά- με το όπλο στο χέρι απέναντι στο γενοκτονικό πόλεμο που το Ισραήλ με τους ιμπεριαλιστές συμμάχους (ΗΠΑ- ΕΕ) του, αλλά και το συνεργαζόμενο ελληνικό κράτος έχουν εξαπολύσει εναντίον του. Πολύ περισσότερο όταν το ισραηλινό κεφάλαιο με τις εκτεταμένες επενδύσεις του στα Εξάρχεια διαδραματίζει καίριο ρόλο στον επιχειρούμενο εξευγενισμό της γειτονίας και στη μετατροπή της σε ένα χαμηλής αισθητικής διασκεδαστήριο φθηνής και πειθαρχημένης εργασίας, αποστειρωμένη από τα ιστορικά, ταξικά και πολιτικά της συμφραζόμενα. Την Παρασκευή 1η Μαρτίου, μια μέρα μετά τη σφαγή εκατοντάδων αμάχων που είχαν συγκεντρωθεί για να πάρουν επισιτιστική βοήθεια στην πόλη της Γάζας, και ενώ η «τελική λύση για τη Γάζα» σύμφωνα με την ανατριχιαστική ορολογία του Ισραήλ, βρίσκεται προ των πυλών με την επίθεση στην πόλη της Ράφα, την ίδια στιγμή που το ελληνικό κράτος παίρνει θέση μάχης διπλά στους μακελάρηδες, κλιμακώνοντας παράλληλα τη δική του επίθεση στη γειτονιά αλλά και σε όλη την κοινωνική βάση, τους εργαζόμενους/ες, τη νεολαία, τους μεταναστες/τριες, διαδηλώνουμε μαζικά και μαχητικά στα Εξάρχεια με το σύνθημα που η γειτονιά φωνάζει διαχρονικά : «Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ», «ΝΊΚΗ ΣΤΗΝ ΙΝΤΙΦΑΝΤΑ», «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ»
Στηρίζουμε συμμετέχουμε στη ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στον Παλαιστινιακό Λαό και την Αντίσταση του στα Εξάρχεια του Διεθνισμού, του Αγώνα και της Εξέγερσης, που καλεί η Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, την Παρασκευή 1 Μαρτίου, Εμμ. Μπενάκη & Καλλιδρομίου 7 μμ.
In the Exarchia of internationalism and class solidarity, in the Exarchia of social self-organization, struggles and rebellion, solidarity in the struggle of the Palestinian people has been everpresent. From the dozens over the years of solidarity demonstrations in the square, in the Strefi, in the occupations , the political spaces, and from the streets of conflicts and street confrontations- where in the 1980s and 1990s the Palestinian headscarf and the “intifada” veil became symbols of an entire metropolitan generation – Exarchia, as a contemporary laboratory of radical forms, of socialization, struggle and culture, they never stopped sending a strong message of solidarity to the Palestinian people, synthesizing in that unique way that Exarchia can different political, ideological, struggles and cultural experiences.
Faced with the creeps of capitalist development and state terrorism that threaten -in vain- to subjugate them, Exarchia are even today coordinated with the pulses of the Palestinian people who are fighting – and winning – with weapons in hand against the genocidal war that Israel and its imperialist allies (US-EU) and also the collaborating Greek state have unleashed against them. Much more so when Israeli capital with its extensive investments in Exarchia plays a key role in the attempted gentrification of the neighborhood and in its transformation into a low-aesthetic amusement park of cheap and disciplined labor, sterile from the historical, class and its political characteristics.
On Friday, March 1st, at the time when the “final solution for Gaza” according to Israel’s chilling terminology, is close at hand with the attack on the city of Rafa with the Greek state taking a fighting position next to the killers , at the same time escalating its attack on the neighborhood but also on the entire social base, the workers, the youth, the immigrants, we demonstrate massively and militantly in Exarchia with the slogan that the neighborhood shouts throughout time :“SOLIDARITY THE WEAPON OF THE PEOPLE”
