Χτες Παρασκευή 8 Μάρτη, απο νωρίς το μεσημέρι το φοιτητικό κίνημα με τη συμμετοχή χιλιάδων διαδηλωτών και διαδηλωτριών, έδωσε μαζικά και δυναμικά το παρόν στο πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας. Με τη φοιτητική συγκέντρωση συναντήθηκαν την ίδια ώρα οργανώσεις και φορείς που βρέθηκαν στην πλατεία Κλαυθμώνος στο πλαίσιο της φεμινιστικής απεργίας της 8ης Μάρτη.
Η φοιτητική διαδήλωση πορεύτηκε με παλμό, συντροφικότητα και μαχητικότητα στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, παραμένοντας συγκροτημένη, παρά τις απόπειρες της αστυνομίας να τη διασπάσει, ενώ φτάνοντας στο Σύνταγμα, οι φοιτητές συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις που βρίσκονταν παραταγμένες έξω απο τη Βουλή.
Παρά τη ρίψη χημικών και τα χτυπήματα με γκλοπς σε κεφάλια από τους ένστολους δολοφόνους του Χρυσοχοϊδη, ένα μεγάλο μέρος του σώματος της διαδήλωσης παρέμεινε στην πλατεία Συντάγματος, πιστό στο απογευματινό ραντεβού με φεμινιστικές και πολιτικές οργανώσεις και συλλογικότητες. Μια συνάντηση που συνέδεσε υλικά στο δρόμο τα σύγχρονα αιτήματα του φοιτητικού και του φεμινιστικού κινήματος, ‘για την ταξική και τη γυναικεία απελευθέρωση’. Φωνάζοντας αντικαπιταλιστικά, αντικυβερνητικά, αντιπατριαρχικά και αντιπολεμικά συνθήματα για τη λευτεριά στην Παλαιστίνη, η συγκέντρωση παρέμεινε έξω απο τη Βουλή μέχρι νωρίς το βράδυ και αποχώρησε με πορεία μέχρι τα Προπύλαια.
Η Ταξική Αντεπίθεση στήριξε με την παρουσία μελών της τα μπλοκ των φοιτητικών συλλογών στις μεσημεριανές κινητοποιήσεις, καθώς και με μοίρασμα δεκάδων κειμένων και την ανάρτηση πανό. Το απόγευμα συμμετείχε με πανό στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και ύστερα συγκρότησε μαζικό μπλοκ στην πορεία που ακολούθησε.
Παρότι η ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια καταγράφεται αντικειμενικά ως μια νίκη του κεφαλαίου και του κράτους, σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτεί το κλείσιμο του κύκλου αγώνα του φοιτητικού κινήματος και της νεολαίας. Ενός αγώνα που συνδεόμενος άμεσα με τα ευρύτερα ταξικά και κοινωνικά αιτήματα της εποχής, αφήνει μια ισχυρή και ανεξίτηλη παρακαταθήκη για τις μεγάλες και κρίσιμες μάχες που έρχονται. Στις μάχες αυτές, όπως μας έχει δείξει η πρόσφατη ιστορία, το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία θα βρίσκεται και πάλι στην πρώτη γραμμή.
