Ταξική Αντεπίθεση| Δύναμη και Αλληλεγγύη στην κοινότητα των κατειλημμένων Προσφυγικών – Κάλεσμα στα δικαστήρια της Ευελπίδων την Παρασκευή 28.6, 10:00 στο κτίριο 7. Οι συνεχιζόμενες προκλήσεις της αστυνομίας εναντίον της κοινότητας των προσφυγικών στη Λ. Αλεξάνδρας αμέσως μετά τις ευρωεκλογές και την άνοδο της ακροδεξιάς αποτελούν μέρος μιας ακόμα μεγαλύτερης ιδεολογικής και κατασταλτικής επίθεσης εναντίον του μαχητικού κινήματος αντίστασης. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις όπως πάντα πατάνε πάνω σε ένα ιδεολογικό αφήγημα για τους εξεγερμένους μέσα από το οποίο επιχειρείται να νομιμοποιηθεί στα μάτια της κοινής γνώμης ο βίαιος εκτοπισμός τους. Στις τελευταίες επιχειρήσεις τα ΜΜΕ ως στυλοβάτες του συστήματος επιχείρησαν να εμφανίσουν την κοινότητα ως εκείνη που προκαλεί επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις κάτι που αποτελεί εξόφθαλμο ψέμα αφού οι αστυνομικές δυνάμεις ήταν εκείνες που σε όλες τις περιπτώσεις επιχείρησαν εντός της κοινότητας και παρενόχλησαν αναίτια άτομα δημιουργώντας το καθεστώς της έντασης που επακολούθησε. Τέτοιου τύπου κατασταλτικές επιχειρήσεις όπως και εκείνη που οργανώθηκε στις 22/11 εναντίον της κοινότητας των Προσφυγικών με αφορμή την σύλληψη του αγωνιστή και πρώην πολιτικού κρατούμενου Δημαλέξη, προλειαίνουν το έδαφος για μια κρατική δολοφονία αφού πυροδοτούν μάχες σώμα με σώμα και ανεβάζουν το επίπεδο της αντιπαράθεσης με αποτέλεσμα ανεξέλεγκτες συνέπειες. Για να θυμηθούμε και τις δηλώσεις του υπουργού δημοσίας τάξης Πολύδωρα όταν ευθαρσώς έναν χρόνο πριν την εξέγερση του 2008 προμήνυε την δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου δηλώνοντας ότι «οι αστυνομικοί έχουν ευαίσθητο νευρικό σύστημα και μπορεί να τραβήξουν όπλο». Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον κόσμου της κοινότητας των Προσφυγικών επι της ουσίας δεν σταμάτησαν ποτέ. Αν ανατρέξουμε στην πρόσφατη μνήμη δεν είναι λίγες οι φορές που τα ΜΑΤ επιδόθηκαν σε τραμπουκισμούς κατά την διάρκεια διαδηλώσεων σε περιφρουρήσεις με αποκορύφωμα την συντονισμένη επίθεση μπάτσων και φασιστών στα γεγονότα της 1ης Νοέμβρη οπού οι σύντροφοι κατάφεραν να αποκρούσουν με μαχητικότητα, συντροφικότητα και αξιοπρέπεια την οργανωμένη επίθεση κράτους και παρακράτους. Με την κοινότητα των Προσφυγικών τα τελευταία χρόνια μας συνδέουν συντροφικοί δεσμοί αγώνα που σφυρηλατήθηκαν στον δρόμο, υπό συνθήκες πίεσης και κινηματικού κατακερματισμού, καταφέρνοντας από κοινού να διαμορφώσουμε μέσα από την συμμετοχή μας σε ανοιχτές πρωτοβουλίες τους όρους για την μαχητική υπεράσπιση των αγώνων. Για την υπόθεση υπεράσπισης της Παλαιστινιακής Αντίστασης , τις μαχητικές αντιστάσεις που αναπτύχθηκαν απέναντι στο κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, τις διαδηλώσεις απέναντι στο έγκλημα Ε.Ε και ελληνικού κράτους που δολοφόνησαν 600 ματανάστ(ρι)ες στα ανοιχτά της Πύλου . Στους αγώνες για την υπεράσπιση της γειτονιάς των Εξαρχείων μέσα από τις γραμμές του συντονιστικού δράσης και στις πρωτοβουλίες απέναντι στην απονέκρωση του Πολυτεχνείου με την πρωτοβουλία του ανοιχτού κατειλημμένου Γκίνη. Ακόμα οι σθεναρές αντιστάσεις σημαντικού μέρους της κοινότητας που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια απέναντι σε μαφιόζικα κυκλώματα που λυμαίνονταν τη γειτονιά ήταν αυτές που διαμορφώσαν και το μαχητικό πνεύμα της κοινότητας απέναντι στον κρατικό σχεδιασμό που επιδίωξε την άλωση της κοινότητας εκ των έσω. Οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες κατάφεραν να κρατήσουν την κοινότητα αγωνιστική , διαμορφώνοντας δεσμούς κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης οικοδομώντας ένα περιβάλλον συμβίωσης βασισμένο πρώτα από όλα στις υλικές ανάγκες και στη συνύπαρξη διαφορετικών ιδεολογικών ρευμάτων. Η σύγκρουση με τα μαφιόζικα κυκλώματα που λυμαίνονται τις κοινότητες του αγώνα και τις πολιτικοποιημένες γειτονιές όπως αυτή των Εξαρχείων αποτελεί ένα αναπόφευκτο στάδιο στην διεξαγωγή του κοινωνικού και ταξικού πολέμου απέναντι στο καπιταλιστικό / ιμπεριαλιστικό σύστημα κάτι που η ίδια η παράδοση των αντιστεκόμενων και η ιστορία των αντιστάσεων μας διδάσκει. Καμία κοινότητα , κανένα απελευθερωμένο έδαφος, καμιά επαναστατική οργάνωση δεν θα μπορούσε να συγκροτηθεί ώστε να επαναστατήσει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των καταπιεσμένων εάν το κράτος είχε καταφέρει να την καταστείλει μέσω του ναρκεμπορίου και των κάθε λογής συμμοριών που αναπτύσσονται και παρασιτούν στα συντρίμμια των προταγμάτων μας. Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον της κοινότητας των Προσφυγικών αποτελούν επιθέσεις με ξεκάθαρα ταξικό περιεχόμενο αφού η πολυπόθητη για το κράτος εκκένωση της κοινότητας αποτελεί , σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης, κομμάτι της νεοφιλελεύθερης ατζέντας για ακόμα μεγαλύτερη ποινικοποίηση των φτωχών και των αντιστεκόμενων μπροστά στο φιλελεύθερο όραμα των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης των λαϊκών αναγκών. Η επιχειρούμενη έξωση των ανθρώπων της κοινότητας υπό αυτή την έννοια δεν διαφέρει σε τίποτα από τα καθημερινά ξεσπιτώματα μικροϊδιοκτητών που βλέπουν τα σπίτια τους να πλειστηριάζονται στον βωμό της κερδοφορίας των τραπεζών ή από το καθεστώς επιβίωσης που έχουν περιέλθει βίαια εκ/μύρια άνθρωποι της τάξης μας που ζούνε σε σπίτια – τρύπες με υπέρογκα ενοίκια σε καθεστώς εξατομίκευσης, άγχους και ανασφάλειας. Αντιλαμβανόμαστε τις κατασταλτικές επιχειρήσεις εναντίον της γειτονιάς των Προσφυγικών ως στρατηγικής σημασίας για το Κράτος ,και όχι ως μια πρωτοβουλία κάποιων αστυνομικών οργάνων που αυτομόλησαν ,που αποσκοπεί στην τρομοκράτηση και ερημοποίηση της κοινότητας προκειμένου η επαπειλούμενη κατασταλτική επιχείρηση να διεξαχθεί πάνω σε ένα αποδυναμωμένο έδαφος. Υπό αυτή την έννοια οι επιθέσεις των τελευταίων ημερών αποτελούν κομμάτι του σχεδίου εκκένωσης της κοινότητας των Προσφυγικών. Όμως για τους αντιστεκόμενους, οι επιθέσεις αυτές αποτελούν αφορμές προκειμένου να αναπτυχθούν σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης και να σφυρηλατηθούν αγωνιστικοί δεσμοί σε δικαστήρια, διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και ταράτσες. Σχέσεις που θα αντέξουν σε δικαστήρια και φυλακές , που ατσαλώνονται μόνο μέσα από το μπαρούτι που ανάβουν οι συγκρουσιακές διαδικασίες αγώνα. Η υπεράσπιση της κοινότητας των Προσφυγικών πρέπει και μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στις φαντασιώσεις και στους αδηφάγους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τέλος των αντιστάσεων. Πρέπει και μπορεί να συσπειρώσει τα αγωνιστικά υποκείμενα που αντιλαμβάνονται την επίθεση εναντίον της κοινότητας ως επίθεση σε ολόκληρη την φτωχοποιημένη και αγωνιζόμενη κοινωνία. Η αλληλέγγυα στάση μας περνάει και μέσα από τα δικαστήρια της Παρασκευής οπού το κράτος μετατρέπει τις 2 προσαγωγές σε συλλήψεις με βαρύ κατηγορητήριο (10 πλημμελήματα) βάσει του νέου ποινικού κώδικα, επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους στα μέλη της κοινότητας, τα οποία εκτός από το να δίνουν παρόν μέρα παρά μέρα, απαγορεύεται να προσεγγίσουν την κοινότητα σε απόσταση μικρότερη από 200 μέτρα μέχρι την δικάσιμο. Ταυτόχρονα με μια ανοιχτή δικογραφία-μπαλαντέρ προς «70 άγνωστους δράστες», το κράτος επιχειρεί να εγκληματοποιήσει την αλληλεγγύη και να τρομοκρατήσει την αγωνιζόμενη κοινότητα φτάνοντας στο σημείο να συλλάβει μέλος της κοινότητας και κάτοικο των προσφυγικών την ώρα συγκέντρωσης για την υπεράσπιση της γειτονιάς λίγα μέτρα παραδίπλα. Με πρόφαση τη δήθεν αναγνώρισή του από μπάτσους και τη συμμετοχή του στις συγκρούσεις της προηγουμένης , ο ανήλικος σύντροφος συλλαμβάνεται βίαια και με απειλές για βιασμό από τα ανδρείκελα της ΕΛΑΣ ,τοποθετούμενος στο ίδιο δικαστήριο.Αναγνωρίζουμε ότι το προσεχές διάστημα πριν τις εκλογές η νεοφιλελεύθερη και ακροδεξιά κυβέρνηση της ΝΔ θα αναβαθμίσει ακόμα περισσότερο τις κατασταλτικές επιθέσεις εναντίον του αγωνιζόμενου κομματιού της κοινωνίας. Το δόγμα νόμος και τάξη θα επανέλθει ακόμα πιο δυναμικά στην πολιτική της ατζέντα ώστε να μην αφήσει χαραμάδες διαρροών προς την άκρα δεξιά. Ταυτόχρονα η αστική τάξη και η πρεσβεία των ΗΠΑ διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές τις αιτίες της φθοράς για το κυβερνητικό επιτελείο, προετοιμάζει τον νέο σχηματισμό της σοσιαλδημοκρατίας που θα εμφανιστεί με το κατάλληλο μακιγιάζ προκειμένου να εκτονώσει την λαϊκή δυσαρέσκεια και να συνεχίσει με φιλολαϊκή ρητορική την απρόσκοπτη λεηλασία και το ξεζούμισμα των κοινωνικών αναγκών μας. Το προσεχές διάστημα οι κατασταλτικοί μηχανισμοί θα βρίσκονται σε εγρήγορση προκειμένου να συντρίψουν από τα γεννοφάσκια της το ενδεχόμενο μιας προλεταριακής εξέγερσης και να ισοπεδώσουν κάθε επαναστατική διεργασία εναντίον του καθεστώτος και των απολογητών του. Η επιθετικότητα θα αυξηθεί εναντίον μεμονωμένων αγωνιστών αλλά και συλλογικοτήτων που πρωτοστατούν στην ανάπτυξη των λαϊκών κινητοποιήσεων. Ήδη οι διώξεις των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών αποτελούν ένα πρώτο δείγμα των ολοκληρωτικών διαθέσεων του κράτους απέναντι στα κοινωνικά κομμάτια που αγωνίζονται. Καθήκον μας να αντέξουμε για να τους ανατρέψουμε. Η συγκυρία αυτή παρά την άμπωτη που την χαρακτηρίζει είναι κρίσιμη για το μέλλον της αντίστασης. Είναι η εποχή των ατομικών και συλλογικών υπερβάσεων, της αναγκαίας πολιτικής και οργανωτικής αναβάθμισης που απαιτείται σε όλα τα επίπεδα, η εποχή που αν αφήσουμε τα τέρατα να μεγαλώσουν σε λίγο μπορεί να μας κατασπαράξουν. Για την προλεταριακή έφοδο στον ουρανό-Να μεταφέρουμε τον πόλεμο στα μετόπισθεν των Δυτικών μητροπόλεων!
