Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες | Για την εισβολή της «αντιτρομοκρατικής» στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης και σε σπίτια συντρόφων και συντροφισσών
Η εισβολή της «αντιτρομοκρατικής» υπηρεσίας στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης , η έρευνα αλλά και η κατάσχεση υλικού περιφρούρησης που έλαβαν χώρα την 10η Ιουλίου είναι μια ευθεία επίθεση των κρατικών μηχανισμών στο ανταγωνιστικό κίνημα, τους ανθρώπους και τις δομές του. Η εισβολή και η πολύωρη έρευνα στο σπίτι συντρόφου, μέλους της Τ.Α., ο οποίος οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ, αλλά και η παράλληλη έρευνα στα σπίτια δύο ακόμα αγωνιστ(ρι)ών, μία εκ των οποίων επίσης οδηγήθηκε στη ΓΑΔΑ, ήταν μέρος της ίδιας επιχείρησης εκφοβισμού, πίεσης και καταστολής εις βάρος του κόσμου του αγώνα που πεισματικά, για δεκαετίες, στέκεται απέναντι στις κρατικές πολιτικές, τις επιταγές του κεφαλαίου, τον πόλεμο, τις γενοκτονίες, τον φασισμό. Ιδιαίτερης σημασίας είναι το γεγονός ότι οι εν λόγω εισβολές και προσαγωγές από τη συγκεκριμένη υπηρεσία έγιναν στο πλαίσιο μιας αφηρημένης έρευνας για «τρομοκρατία», θέτοντας τους συντρόφους σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας.
Το κράτος, ιδιαίτερα οι σημερινοί του διαχειριστές και ο εμμονικός υπουργός ΠΡΟΠΟ, δεν μπορεί να χωνέψει πως, παρ’ όλες τις επισταμένες και έντονες -νομοθετικές, επιχειρησιακές αλλά και υπόγειες- προσπάθειές του να διαλύσει κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης του κρατικού μονοπώλιου στη βία, να απονευρώσει το ριζοσπαστικό κίνημα, να εξαφανίσει τις δομές του, να τρομοκρατήσει και να φυλακίσει τον κόσμο του, να πνίξει στη λήθη και να διαστρεβλώσει την ιστορία και την παράδοσή του, ο αγώνας συνεχίζεται. Η ιδιαίτερης έντασης και σημασίας κατασταλτική επίθεση σε βάρος της Τ.Α., του συντρόφου-μέλους της, αλλά και των δυο άλλων αγωνιστ(ρι)ών δεν συνέβη εν κενώ, αλλά αποτελεί τη συνέχεια μια διαρκούς και αυξανόμενης έντασης επίθεσης σε βάρος του συνόλου του αντεξουσιαστικού-ριζοσπαστικού χώρου.
Η επίθεση αυτή δεν είναι βέβαια το αποτέλεσμα κάποιας βεντέτας, παρ’ όλες τις ρεβανσιστικές διαθέσεις που το καθεστώς και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του φανερώνουν συχνά απέναντι στους πολιτικούς τους αντιπάλους, αλλά συνέπεια της γενικευμένης επίθεσης που κράτος και κεφάλαιο εξαπολύουν ενάντια στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, οδηγώντας τα σε περαιτέρω φτωχοποίηση και εξαθλίωση στο όνομα του νεοφιλελευθερισμού. Σε ένα περιβάλλον συνεχιζόμενων οικονομικών κρίσεων και με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους να οδηγούν στην καταστροφή και τον αφανισμό ολόκληρους λαούς, τα κράτη επιβάλλουν στις κοινωνίες ένα διαρκές καθεστώς έκτακτης ανάγκης, προκειμένου -μέσω του φόβου- να διατηρήσουν την εξουσία τους, να προλάβουν κοινωνικές αμφισβητήσεις και αναταράξεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το ριζοσπαστικό κίνημα, οι αναρχικοί και οι κομουνίστριες, είναι αυτοί και αυτές που δέχονται τα πρώτα και μεγάλα κατασταλτικά κύματα, καθώς αμφισβητούν έμπρακτα, στο εδώ και το τώρα, την παντοδυναμία του κράτους και του κεφαλαίου, με σκοπό την πλήρη καταστροφή τους, την κοινωνική επανάσταση.
Σε αυτήν την επίθεση, εμείς ήμασταν και θα είμαστε διαρκώς απέναντι, με όσες δυνάμεις διαθέτουμε. Ως συνέλευση, στεκόμαστε αλληλέγγυα στη συλλογικότητα της Τ.Α. και σε αυτούς και αυτές που υπέστησαν την ενορχηστρωμένη κατασταλτική επιχείρηση της 10ης Ιουλίου. Ο φόβος που επιχειρούν να διασπείρουν δεν πρέπει και δεν θα μας αγγίξει.
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΕΣ
(πηγή Αthens Indymedia)
