Για το θάνατο του Ινδού αγωνιστή του λαού, καθηγητή Γκ. Ν. Σαϊμπάμπα
Στις 12 Οκτωβρίου ο καθηγητής Γκ. Ν. Σαϊμπάμπα, εμβληματική μορφή του επαναστατικού κινήματος της Ινδίας, πέθανε σε νοσοκομείο ενώ υποβαλλόταν σε θεραπεία αποκατάστασης των σοβαρών βλαβών που είχαν επέλθει στην – έτσι κι αλλιώς κακή κατάσταση της – υγείας του, ύστερα από την 8ετη φυλάκιση του σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, με την κατηγορία της συμμετοχής του στο μαοικο κομμουνιστικό κόμμα Ινδίας και κατά επέκταση στον αντάρτικο λαϊκό πόλεμο που αυτό διεξάγει κατά του ινδικού καθεστώτος.
Ο θάνατος του, λίγους μόνο μήνες μετά την αποφυλάκιση του, δεν είναι βέβαια ένας φυσικός θάνατος όπως τα ινδικά ΜΜΕ και η κυβέρνηση σπεύδουν να χαρακτηρίσουν, αλλά μια κρατική δολοφονία, που μεθοδεύτηκε μέσω της μακρόχρονης κράτησης του, που επιδείνωσε ανεπανορθωτα την υγεία του Σαϊμπάμπα, ο οποίος ήταν ανάπηρος και κινούνταν με αναπηρικό καροτσάκι.
Ο νούμερο ένα εσωτερικός εχθρός της Ινδίας σύμφωνα με το καθεστώς, που είχε αρχικά καταδικαστεί σε ισόβια με καταφανώς κατασκευασμένα στοιχεία,
υπήρξε ένας άνθρωπος στρατευμένος στο δίκιο του ινδικού λαού και των αυτοχθόνων πληθυσμών (αντιβάσι) της χώρας, ένας σταθερός πολέμιος του ινδουιστικού φασιστικού καθεστώτος των καστων και του Ιμπεριαλισμού, ένας οργανικός διανοούμενος της εργατικής τάξης.
Έγινε η φωνή των φτωχών, των αγροτών, των προλετάριων, των αδικημένων, των αγωνιστών καταγγέλλοντας τις ρατσιστικές πολιτικές του ινδικού κράτους, την πολιτική της φτώχιας και της λεηλασίας, τις αντιανταρτικες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του ινδικού στρατού, κερδίζοντας την αγάπη και το σεβασμό των πλατειών στρωμάτων της ινδικής κοινωνίας και του επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος.
Ο θάνατος του δεν πρόκειται να σβήσει το έργο του, όπως κι η φυλάκιση του δεν μπορέσει να φιμωσει τη φωνή του. Η πολιτική του παρακαταθήκη θα παραμένει ζωντανή στις καταπιεσμένες και εκμεταλλευόμενες τάξεις της Ινδίας και όλου του κόσμου που παλεύουν για λευτεριά, ανεξαρτησία, ισότητα, δικαιοσύνη.
Αθάνατος!
