[Ταξική Αντεπίθεση] Μιλάνο, η έκρηξη της οργής φωτίζει τους δρόμους του Corvetto [Κείμενο συντρόφου από το Μιλάνο]
Στο νότιο Μιλάνο, τα ξημερώματα της Κυριακής 24 Νοεμβρίου μια μηχανή με δυο αναβάτες χάνει τον έλεγχο και συντρίβεται. Η μηχανή προσπαθούσε να ξεφύγει από ένα περιπολικό αφότου είχε διαφύγει ένα αστυνομικό έλεγχο κοντά στο Corso Como, μια χλιδάτη περιοχή της πόλης γνωστή για την νυχτερινή ζωή και νυχτερινά κέντρα. Αν κι η επίσημη εκδοχή των γεγονότων δεν είναι ακόμη ξεκάθαρη, οι πρώτες αναλύσεις των καμερών και ορισμένων αυτόπτων μαρτύρων λένε ότι το περιπολικό μετά από πολύωρη καταδίωξη χτύπησε το σκούτερ μεγάλου κυβισμού, με αποτέλεσμα οι νεαροί που επέβαιναν σε αυτό να εκτιναχτούν από αυτό. Η αστυνομία ισχυρίζεται πως οι δυο αναβάτες είχαν μόλις διαπράξει ληστείες. Ο 19χρονος Αιγύπτιος Ramy Elgalm πεθαίνει λίγο μετά την πτώση από το δυνατό χτύπημα. Η είδηση αυτής της δολοφονίας έχει άμεσο αντίκτυπο στην γειτονιά του Corvetto, όπου ζούσε ο νεαρός και η οποία βρίσκεται πολύ κοντά στον τόπο του δυστυχήματος.
Το Corvetto αποτελεί μια από τις πολλές φτωχοποιήμενες γειτονίες μεταναστών και ντόπιων στην περιφέρεια του Μιλάνου, η οποία παράλληλα έχει μια ιδιαίτερη ιστορική και χωροταξική θέση γειτονιά μέσα στη μητρόπολη. Πρόκειται μια ιστορική λαϊκή γειτονιά της πόλης που αναπτύχθηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1920 με την κατασκευή μιας μεγάλης έκτασης εργατικών κατοικιών, η οποία τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στο επίκεντρο μιας αξιοσημείωτης διαδικασίας κερδοσκοπίας και εξευγενισμού. Η γειτονιά σήμερα βρισκέται εγκλωβισμένη εντός του βασικού τριγώνου “ανάπλασης” και επενδύσεων της πόλης με αφορμή τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2026 μεταξύ του σιδηροδρομικού σταθμού Rogoredo, του Corso Lodi και της Scalo Romana, οι οποίες έχουν σαν αποτέλεσμα την ταχύρυθμη αναδιαμόρφωση και ανασύνθεση της γειτονιάς. Πιο συγκεκριμένα ο δήμος του Μιλάνου προχώρησε στην μεταφορά ένος από τα μεγαλύτερα κεντρικά του γραφεία στο Corvetto, το Πολυτεχνείο του Μιλάνου ολοκλήρωσε τις εργασίες μια σύγχρονης φοιτητικής εστίας ακριβώς σε μια πλατεία της γειτονιάς και τα κοντινά εργοτάξια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα το Corvetto να αποτελεί την γειτονιά όπου το κόστος του ενοικίου έχει το ταχύτερο ρυθμό αύξησης σε όλο το Μιλάνο (με το μέσο μηνιαίο ενοίκιο να έχει αυξηθεί κατά 37,9% τα τελευταία 5 χρόνια, σύμφωνα με στοιχεία του Immobiliare.it) και όπου η λαϊκή και ταξική σύνθεση της γειτονιάς αλλάζει ορατά με την άφιξη πλούσιων νέων φοιτητών και εργαζομένων της μεσαίας τάξης. Μια γειτονιά, όπως πολλές άλλες στο Μιλάνο, όπου τα κοινωνικά και ευρύτερα ταξικά προβλήματα σκόπιμα αγνοούνται και κρύβονται πίσω από τις βαμμένες προσόψεις των κτιρίων, τα παρτέρια και τα νέα παιχνίδια για παιδιά. Μια γειτονιά που σιγά σιγά γίνεται αισθητικά πιο όμορφη και πιο καθαρή, που περιμένει να φιλοξενήσει πλουσιότερους κατοίκους και να διώξει μακριά τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα της γειτονιάς που εξακολουθούν να ζουν εκεί μαζικά.
Το Corvetto είναι μια γειτονιά όπου οι φυλετικές και ταξικές αντιθέσεις καταδεικνύονται στο μέγιστο και πιο οξυμένο βαθμό. Μια γειτονιά όπου ο καπιταλισμός αποτυπώνεται σε καθημερινή βάση με τον πιο βίαιο και αυθάδη τρόπο. Μια γειτονιά όπου η πλειοψηφία των κατοίκων της έχει συνηθίσει να υφίσταται αυτή τη βία. Και έτσι η δολοφονία ενός πολύ νεαρού μετανάστη από την αστυνομία πυροδοτεί την σύγκρουση. Από τις πρώτες ώρες που ακολούθησαν την είδηση του θανάτου του Ramy, δεκάδες νεαροί φίλοι του συγκεντρώθηκαν στο δρόμο, εμποδίζοντας την κυκλοφορία με μια αυθόρμητη πορεία την Κυριακή, ενώ στην τις επόμενες δύο νύχτες η γειτονιά ζωντάνεψε από φλεγόμενα οδοφράγματα και συγκρούσεις με την αστυνομία. Μια σύγκρουση που φώτισε μια από τις πολλές περιφερειακές γειτονιές του Μιλάνου όπου χιλιάδες προλετάριοι και φτωχοδιάβολοι απαραίτητοι για τη λειτουργία της ιταλικής πρωτεύουσας της πολυτέλειας, της μόδας ζουν σε ακραίες συνθήκες. Πληθώρα εργατών που υπόκεινται στον θεσμικό ρατσισμό μέσω της καταπίεσης και του εκβιασμού της απειλής των νόμιμων εγγράφων και ιθαγένειας. Χιλιάδες εκμεταλλευόμενοι εργαζόμενοι, μετανάστες και μη, που δεν μπορούν πλέον να ζήσουν μια αξιοπρεπή ζωή ακόμη και στις πιο περιθωριακές και φτωχές περιοχές της πόλης. Χιλιάδες κόσμοι ζει σε κατειλημένες εργατικές κατοικίες επειδή δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τα ολοένα και αυξανόμενα ενοίκια. Την ίδια στιγμή που πληθώρα εργατικών κατοικιών παραμένουν άδειες και αχρησιμοποίητες από το κράτος, καθώς οι εταιρείες που πρέπει να τις διαχειρίζονται βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας λόγω της άγριας κερδοσκοπίας των τελευταίων δεκαετιών.
Μια περιθοριοποιημένη γειτονιά στις παρυφές της μητρόπολης που καταβροχθίζεται και διαμελίζεται από τα συμφέροντα του κεφαλαίου, των μεγάλων διεθνών επενδυτικών κεφαλαίων. Σε μια πόλη όπου κάθε τετραγωνικό μέτρο υπόκειται την μέγιστη οικονομική εκμετάλλευση και οι ταξικές ανισότητες είναι πιο ορατές από ποτέ. Το Corvetto είναι μια γειτονιά δίπλα στην οποία αναπτύχθηκε μια από τις μεγαλύτερες πιάτσες διακίνησης ναρκωτικών της Ευρώπης (“Στο άλσος του Rogoredo”). Μια πιάτσα απαραίτητη για να τροφοδοτήσει τα απεριτίφ και τις ανάγκες της νυχτερινής ζωής του Μιλάνου και για να μπορέσει να κατευνάσει την κοινωνική και ταξική εξαθλιώση. Μια πιάτσα επίσης απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία και ισορροπία του μαύρου κεφαλαίου της μητρόπολης, η οποία μένει στιβαγμενη και κρυμμένη στην άκρη της μητρόπολης. Και στην οποία πληθώρα νέων καταλείγουν να θυσιάζουν τις ζωές τους ως πρόθυμα φτηνά εργατικά χέρια για την μηχανή του οργανωμένου έγκληματος.
Ο Ramy, ένας νεαρός φτωχοδιάβολος και άνεργος ηλεκτρολόγος, μεγάλωσε ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο της φτωχοποίησης και της εξαθλιώσης. Και ακριβώς αυτό το πλαίσιο είναι στο οποίο μεγαλώνουν πολλοί ακόμα σαν τον Ramy, οι οποίοι υπόκεινται την περιθοριοποίηση και τις διακρίσεις και παύουν μόνο να είναι αόρατοι αποτελόντας ένα “κοινωνικό σοκ και σκάνδαλο” για το κράτος και την κοινωνία όταν εισβάλλουν στις γειτονιές των πλουσίων το Σαββατοκύριακο για να αρπάξουν μερικά χρυσά κολιέ ή μερικά πορτοφόλια. Αυτή είναι η καθημερινότητα όπου μια ολόκληρη γενιά ντόπιων και μεταναστών μιας φτωχοποιημένης τάξης γεννιέται και παλεύει να μεγαλώσει στην μιλανέζικη περιφέρεια. Μια γενιά ολοένα και πιο αλλοτριωμένων, μοναχικών νέων που τρέφουν μίσος και που πιθανότατα δεν γνωρίζουν καν τι σημαίνει να φαντάζεσαι πραγματικά ένα μέλλον. Μια γενιά που μεγαλώνει με τον μύθο του πλούτου και της ψεύτικης κοινωνικής εκδίκησης που ονειρεύονται καθημερινά μέσα από τις οθόνες στο Instagram και στο Tik Tok, μένοντας σε μια τρύπα και έχοντας γονείς κάνουν τρεις δουλειές για να μπορούν να βγάλουν τον μήνα.
Αγόρια και κορίτσια που στις εργατικές γειτονιές έχουν βιώσει τον κρατικό ρατσισμό και την αστυνομική βία από τότε που ήταν παιδιά. Βιώνουν πώς η αστική δικαιοσύνη ισχύει μόνο για εκείνους που μπορούν να την αντέξουν οικονομικά. Βιώνουν τον εγκλισμό, γεμίζοντας τα ιταλικά σωφρονιστικά ιδρύματα, στα όποια κυρίως καταλήγουν άτομα με κατηγορίας μικροδιακίνησης και μικροκλοπών και όπου ένα πολύ υψηλό ποσοστό κρατουμένων αποτελείται από αλλοδαπούς (λίγο πάνω από το 30% στις συνηθισμένες φυλακές που ξεπερνά το 50% στις φυλακές ανηλίκων). Υφίστανται τη βία και τον συνεχή εκβιασμό που επιβάλλουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης που απαιτεί το καπιταλιστικό σύστημα για τον πλουτισμό των λίγων.
Σε αυτό το πλαίσιο γεννήθηκε η οργή των φίλων του Ramy που ξεσπούν για τη δολοφονία του νεαρού αδερφού τους με τον οποίο μοιράζονταν τα καθημερινά προβλήματα επιβίωσης στην περιφέρεια της Μητρόπολης. Με τις υποτιθέμενες απόπειρες «ενσωμάτωσης» και ένταξης στη γειτονιά με τον ερχομό του νέου πλουσιότερου πληθυσμού να πέφτουν στο έδαφος μαζί με τα γυάλινα μπουκάλια που πετάχτηκαν στα περιπολικά της αστυνομίας.
Σε αυτό το πλαίσιο είναι που ο φασιστικός οχετός πανηγυρίζει και καταγγέλει τον “ληστή του Μαγκρέμπ”. Ο φόβος των αστών μεγαλώνει και αρχίζουν να κλαίνε στα κρατικά ΜΜΕ και να καταδικάζουν την ανεξέλεγκτη βία των μεταναστών. Και ακόμη και κάποιοι κάτοικοι της γειτονιάς που βρίσκεται στη μέση της έκρηξης μιας προκληθείσας και αναπόφευκτης σύγκρουσης, την οποία μπορούν να αντιληφθούν και να κατανοήσουν ως ένα βαθμό αλλά δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο από το να ζητήσουν περισσότερη αστυνομία και περισσότερη καταστολή. Τροφοδοτώντας έτσι έναν πόλεμο μεταξύ των φτωχών. Επικαλούμενη έτσι την καταστολή και τη βία που καταπιέζει πολλά από αυτά τα παιδιά που τα τελευταία βράδια προσπάθησαν να επιστρέψουν ένα μικρό μέρος της στους αποστολείς.
Στο Corvetto, τις τελευταίες μέρες, βρήκε χώρο ανάπτυξης η ταξική αντιβία. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό σε αυτή τη γειτονιά. Για να θυμηθούμε ένα άλλο παράδειγμα, ακριβώς πριν από 10 χρόνια, τον Νοέμβριο του 2014, μετά την ανακοίνωση και την έναρξη των επιχειρήσεων εκκένωσης πολλών κατειλημένων εργατικών κατοικιών, οι κάτοικοι της γειτονιάς βγήκαν στους δρόμους, σηκώνοντας οδοφράγματα και συγκρούστηκαν με την αστυνομία, με αποτέλεσμα το μπλοκάρισμα των εξώσεων. Έτσι, ένα μικρόβιο εξέγερσης συνεχίζει να σιγοκαίει κάτω από τα ερείπια ενός κοινωνικού ιστού που εμφανίζεται όλο και λιγότερο συνειδητοποιημένο και πιο κατακερματισμένο. Η φωτιά της εξέγερσης λάμπει ακόμη σε μια εποχή που το κράτος επιχειρεί πιο πολύ από ποτέ να καταστείλει και να κατευνάσει το εσωτερικό του ταξικό μέτωπο ως αποτέλεσμα της αναγκαίας επέκτασης των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων στα εξωτερικά μέτωπα.
Ακόμη και σε μια εποχή που ψηφίζονται ακραίοι αντιλαϊκοί νόμοι, ενάντια στους αγώνες και ενάντια στους επαναστάτες συντρόφους, οι νέοι της μιλανέζικης περιφέρειας μας διδάσκουν ότι μπορούμε πάντα να βρίσκουμε τη δύναμη και το κουράγιο να σηκώνουμε κεφάλι.
Πρέπει να εκμεταλλευτούμε τις γόνιμες δυνατότητες που προκύπτουν από τις νύχτες του Corvetto για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με τους εκμεταλλευόμενους σε κάθε πόλη. Από τους δρόμους της Μινεάπολης, στους δρόμους του Corvetto, περνώντας από τη Ναντέρ, πυροτεχνήματα κατά της αστυνομίας ξεπηδούν από δρόμο σε δρόμο, από πόλη σε πόλη. Ένα συνεχές νήμα παρακολουθεί την πρόσφατη ιστορία μιας ισχυρής εξέγερσης ικανής να διακόψει απότομα την καθημερινή ζωή που αποτελείται από πείνα και εκμετάλλευση και να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην κρατική εξουσία.Μια επαναστατική παράδοση που συνεχίζει να τροφοδοτεί και να αναπτύσσει νέες μορφές της ταξικής σύγκρουσης, η οποία ποτέ δεν υποχώρησε πραγματικά.
Δικαιοσύνη και εκδίκηση για τον Ramy!
Ενάντια στην αστυνομία, το κράτος και το κεφάλαιο!
