[Σελίδες από την ιστορία του παλαιστινιακού επαναστατικού κινήματος] «Το Deir Yassin είναι ο λόγος για τον οποίο αντιστεκόμαστε. Για να διεκδικήσουμε το κλεμμένο χωριό μας και να εκδικηθούμε το αίμα των μαρτύρων μας»

Το Deir Yassin υπήρξε μια μαζική σφαγή της Nakba με πάνω από 100 νεκρούς Παλαιστινίους, που διεξήχθη από σιωνιστικά αποσπάσματα θανάτου το 1948 στο χωριό Deir Yassin κοντά στην Ιερουσαλήμ. Η σιωνιστική σφαγή έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στη συλλογική συνείδηση όλων των Παλαιστινίων.

Σε όλη την ιστορίας της παλαιστινιακής αντίστασης, αγωνιστές ορκίστηκαν εκδίκηση στο όνομα του Deir Yassin: μαχητές της αντίστασης σκότωσαν 77 σιωνιστές σε μια επιχείρηση τέσσερις ημέρες μετά τη σφαγή του 1948, η μονάδα Deir Yassin των Αράβων μαχητών της αντίστασης πραγματοποίησε μια επιχείρηση που σκότωσε 40 εποίκους υπό τις διαταγές του μάρτυρα Dalal Al-Mughrabi το 1978, και τέλος η επιχείρηση Deir Yassin του 1972 ήταν ένα διεθνιστικό κατόρθωμα αντιιμπεριαλιστικής αντίστασης που συγκλόνισε τον κόσμο.

Η επιχείρηση Deir Yassin ξεκίνησε πριν από 53 χρόνια. Τρεις Ιάπωνες αγωνιστές – ο Μπασέμ, ο Σάλαχ και ο Αχμέντ – ένωσαν τις δυνάμεις τους με πέντε Παλαιστίνιους συντρόφους για να χτυπήσουν τη σιωνιστική οντότητα στην καρδιά της. Τα πραγματικά τους ονόματα ήταν Tsuyoshi Okudaira, Yasuke Yasuda και Kozo Okamoto και ήταν μέλη του ιαπωνικού Κόκκινου Στρατού, ο οποίος λάμβανε όπλα, εκπαίδευση και χρηματοδότηση από το PFLP. Είχαν εκπαιδευτεί στο Λίβανο και όλοι τους ήταν φοιτητές: Bassem της αρχιτεκτονικής, Salah της ηλεκτρολογίας, Ahmed της βοτανικής, και όλοι της επανάστασης.

Η τοποθεσία που επέλεξαν ήταν το λεγόμενο “Αεροδρόμιο Lod” (σήμερα “Αεροδρόμιο Ben-Gurion”) στο κατεχόμενο Al-Lydd. Γνωστοί ως ήσυχοι άνδρες, έφτασαν αθόρυβα από το Παρίσι στις 10 μ.μ., περίμεναν τις αποσκευές τους – βαλίτσες με βιολιά φορτωμένες με όπλα, πυρομαχικά και εκρηκτικά – και εκτέλεσαν το επαναστατικό τους καθήκον. Μέχρι να τελειώσουν την επιχείρησή τους, 26 σιωνιστές (μεταξύ των οποίων και ο αδερφός πρωην προέδρου του Ισραήλ) είχαν πέσει νεκροί στο έδαφος και 80 τραυματίστηκαν. Πέντε Παλαιστίνιοι αγωνιστές πυροβόλησαν έξω από το αεροδρόμιο σε ένδειξη συμπαράστασης. Ο Μπασέμ μαρτύρησε όταν του τελείωσαν τα πυρομαχικά, ο Σάλα ανατινάχθηκε σε μια επαναστατική πράξη, και ο Αχμέντ (Κόζο) έγινε σύμβολο της επανάστασης ,αφού πέρασε 13 χρόνια στην απομόνωση στις σιωνιστικές φυλακές.

Στην ανάκριση, ο Kozo δήλωσε ότι η επιχείρηση ήταν μέρος της παγκόσμιας επανάστασης κατά του σιωνισμού και του ιμπεριαλισμού. Αυτός και ο αριστοτεχνικός τακτικός Δρ Wadie Haddad την είχαν σχεδιάσει. Ο ιδρυτής του PFLP Bassam Abu Sharif ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση έγινε εκ μέρους του PFLP, δηλώνοντας ότι αποτελεί συνέχεια της γραμμής του PFLP “να επιτεθούμε στον εχθρό όπου πονάει περισσότερο”, αναφερόμενος στο σύνθημα του Wadie Haddad “πίσω από τον εχθρό σε κάθε μέρος”. Μετά από βάναυσα ψυχολογικά και σωματικά βασανιστήρια, ο Kozo απελευθερώθηκε το 1985 κατά την ανταλλαγή αιχμαλώτων Ahmed Jibril, και συνέχισε να ζει τη ζωή του σε άσυλο στο Λίβανο ύστερα από μια ταραχώδη περίοδο. Ο Kozo έδωσε συνέντευξη χρόνια αργότερα- δήλωσε ότι ήλπιζε να μαρτυρήσει κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, και όταν ρωτήθηκε αν μετάνιωσε για κάτι: “Δεν είχα άλλη επιλογή από το να ανοίξω πυρ στο όνομα του ένοπλου αγώνα”.

Πέντε εβδομάδες μετά την επιχείρηση, η Μοσάντ δολοφόνησε τον ηγέτη του PFLP Ghassan Kanafani και τη 17χρονη ανιψιά του Lamees στη Βηρυτό ως αντίποινα για την επιχείρηση Deir Yassin. Όταν έρθει η μέρα, θα σας πούμε την ιστορία του Ghassan.

Δόξα και τιμή στους μάρτυρες, τους διεθνιστές επαναστάτες που διατήρησαν την υπόσχεση της αντίστασης και της παγκόσμιας επανάστασης. Ο απόηχος του πόνου του Deir Yassin αντανακλάται στις σφαίρες των συντρόφων μας, των διεθνιστών αγωνιστών ενωμένων ενάντια στον ιμπεριαλισμό ,που δεσμεύτηκαν να κρατήσουν ζωντανές τις μνήμες των μαρτύρων και των σφετερισμένων χωριών.

Ο αγώνας για την απελευθέρωση των Παλαιστινίων και ο αγώνας κατά του σιωνισμού ξεπερνά παντού τα σύνορα. Με κάθε πέτρα που ρίχνεται, κάθε σφαίρα που ρίχνεται και κάθε σιωνιστική οπλοβιομηχανία που διαλύεται, η αντίστασή μας τιμά τους μάρτυρες μας και αγωνίζεται με κάθε μέσο αντίστασης μέχρις ότου τα εδάφη μας απελευθερωθούν από το σιωνισμό, από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το Deir Yassin και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τη γενναιότητα εκείνων που δεσμεύτηκαν για την απελευθέρωση με κάθε μέσο.

Θυμηθείτε το Deir Yassin. Θυμηθείτε τους ήρωες μας. Γιατί αυτός – ο κοινός μας αγώνας – είναι η παρακαταθήκη του Deir Yassin και η κληρονομιά μας.

(μετάφραση από το Resistance News Network)