«…και κανένας δε θα άφηνε την πατρίδα
Εκτός και αν η πατρίδα σε κυνηγούσε μέχρι τις ακτές
Εκτός αν η πατρίδα σου έλεγε να τρέξεις πιο γρήγορα
Να αφήσεις πίσω τα ρούχα σου
Να συρθείς στην έρημο
Να κολυμπήσεις στους ωκεανούς
Να πνιγείς
Να σωθείς
Να πεινάσεις
Να εκλιπαρήσεις
Να ξεχάσεις την υπερηφάνεια
Η επιβίωσή σου είναι πιο σημαντική…»
(απόσπασμα από ποίημα της Κενυάτισσας ποιήτριας Ουαρσάν Σαίρ)
Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες τριών διαδοχικών φονικών ναυαγίων στο Αιγαίο. Συγκεκριμένα, στις 21/12/2021 συνέβη ναυάγιο κοντά στην Φολέγανδρο με 3 νεκρούς, 13 διασωθέντες και περίπου 35 αγνοούμενους/ες. Στις 23/12/2021 ιστιοφόρο σκάφος χτύπησε σε βραχονησίδα κοντά στα Αντικύθηρα, χάνοντας τη ζωή τους 11 άνθρωποι και διασώθηκαν 90. Στις 24/12/2021 σκάφος που μετέφερε μετανάστες βυθίστηκε βόρεια της Πάρου. Τραγικός απολογισμός ήταν οι 16 νεκροί ανάμεσα τους και 1 βρέφος, οι 9 αγνοούμενοι, ενώ διασώθηκαν 63 άτομα.
Κοινό χαρακτηριστικό και των τριών ναυαγίων είναι ότι επιβαίνοντες ήταν μετανάστριες/-ες, οι οποίοι/-ες προσπαθούσαν να φτάσουν απευθείας από την Τουρκία στην Ιταλία επιλέγοντας ως διαδρομή την λεγόμενη «Calabrian route». Η διαδρομή αυτή έχει ως αφετηρία την Τουρκία και ως στόχο αποβίβασης την Nότιο Ιταλία και επιλέγεται όλο και πιο συχνά το τελευταίo διάστημα λόγω της δολοφονικής πολιτικής και του άτυπου πολέμου που έχει εξαπολύσει το ελληνικό κράτος εναντίον τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το ιταλικό κράτος δεν ακολουθεί αντιμεταναστευτική πολιτική.
Πρόκειται για μια μεταναστευτική πολιτική η οποία βασίζεται στις παράνομες επαναπροωθήσεις, γνωστές και ως pushbacks, στην κακοποίηση, στην άρνηση του δικαιώματος υποβολής αιτήσεως διεθνούς προστασίας (δικαίωμα στο άσυλο) αλλά και στον περιορισμό τους σε φυλασσόμενα και κλειστά «κέντρα υποδοχής προσφύγων» ή αλλιώς στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μια πολιτική βασισμένη στην ελαχιστοποίηση του αριθμού των μεταναστ(ρι)ών οι οποίοι θα επιλέγουν την Ελλάδα είτε για να ζητήσουν άσυλο είτε ως ενδιάμεσο σταθμό προκειμένου να μεταβούν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Είχε προηγηθεί άλλωστε η διεθνής κατακραυγή και η εγχώρια σιωπή ύστερα από πληθώρα καταγγελιών επιζώντων μεταναστών για τη φρίκη που βίωσαν στα χέρια ανδρών του Ελληνικού λιμενικού με full faces οι οποίοι τους έκλεψαν χρήματα, διαβατήρια και τους κακοποίησαν σωματικά προτού τους επαναπροωθήσουν πίσω στην Τουρκία. Στις 20 Δεκεμβρίου άλλωστε ξεκίνησαν τριάντα δύο δίκες εναντίον της Ελλάδας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) ύστερα από τις προσφυγές σαράντα επτά αιτούντων άσυλο που επαναπροωθήθηκαν παράνομα και βίαια από τον Έβρο, την Κρήτη, την Κω, την Κάλυμνο, τη Λέσβο, τη Σάμο και από την ανοιχτή θάλασσα πριν προλάβουν να φτάσουν σε νησί. Γίνεται αντιληπτό ότι αυτοί οι προσφεύγοντες δεν είναι παρά ένα μικρό ποσοστό οι οποίοι κατάφεραν να βρουν τα μέσα και να δημοσιοποιήσουν τα όσα τραγικά βίωσαν, ενώ η πλειοψηφία δεν κατορθώνει καν να ακουστεί.
Αλλά και όσοι/ες επιζήσουν και καταφέρουν να αιτηθούν άσυλο στην Ελλάδα, τους/ις περιμένει η κόλαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της άρνησης της πλήρους πρόσβασης στην υγεία, της απομόνωσης, των φασιστικών χτυπημάτων αλλά και των συνεχών «ελέγχων» των μπάτσων.
Η πολιτική αυτή του ελληνικού κράτους είναι πλήρως εναρμονισμένη με την ευρωπαϊκή πολιτική του ελέγχου της «παράνομης» μετανάστευσης. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την συμφωνία της Ε.Ε. με την Τουρκία το 2016 με στόχο την μείωση των προσφυγικών ροών στην Ελλάδα και στη συνέχεια στην ΕΕ, την Κ.Υ.Α. που εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2021 και χαρακτηρίζει την Τουρκία ως ασφαλή Τρίτη χώρα για τους αιτούντες άσυλο από χώρες με υψηλά ποσοστά αναγνώρισης διεθνούς προστασίας και δη τη Συρία, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, ανοίγοντας τον δρόμο για την επαναπροώθησή τους στην Τουρκία αλλά και τις κοινές ασκήσεις και περιπολίες εναντίων των μεταναστών με την Τουρκία. Άλλωστε, το ελληνικό κράτος έχει όλο και πιο ενεργή συμμετοχή στις πολεμικές περιπέτειες του ΝΑΤΟ και ιδίως των ΗΠΑ και της Γαλλίας.
Για εμάς οι θάνατοι αυτοί δεν είναι τυχαίοι αλλά κρατικές δολοφονίες, των λιγότερο προνομιούχων και αοράτων. Οι μεταναστευτικές πολιτικές ΕΕ και Ελλάδας γεννούν τον θάνατο, τον πόνο, την εξαθλίωση και υψώνουν τείχη. Καθήκον μας είναι και τώρα όπως και τότε κατά την έκρηξη της προσφυγικής κρίσης τα έτη 2015-2016 να υψώσουμε αναχώματα έμπρακτης αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, να ενώσουμε τις φωνές μας με αυτές των μεταναστ(ρι)ών ενάντια στην δολοφονική πολιτική ΕΕ – Ελλάδας, ενάντια στον πόλεμο, στον ιμπεριαλισμό και στους φασίστες.
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ PUSHBACKS
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ
ΟΥΤΕ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΟΥΤΕ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΥΣ/ΙΣ ΑΟΡΑΤΟΥΣ/ΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)
