Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στις 23 Φλεβάρη στο κατάστημα ΑΒ Βασιλόπουλος στη Μαυρομιχάλη. Μοιράστηκαν κείμενα σε εργαζόμενους και καταναλωτές και ενημερώθηκαν για την απόλυση της υπαλλήλου από την εργοδοσία. Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης.
Στις αρχές του μήνα, ο Σύλλογος Εμπορευματοϋπαλλήλων Αθήνας, σε ανακοίνωση του -μεταξύ άλλων -κατήγγειλε και την απόλυση καρκινοπαθούς εργαζομένης, από τη διοίκηση της μεγαλοαλυσίδας σούπερ μάρκετ ΑΒ Βασιλόπουλος, με το πρόσχημα της «μη τήρησης διαδικασιών». Προφανώς , σε μια τόσο αφηρημένη και αναμασώμενη από τα αφεντικά δικαιολογία, την οποία έχουμε βαρεθεί να ακούμε, συμπυκνώνεται ένα σημαντικό κομμάτι της εντεινόμενης επίθεσης που υφίσταται η τάξη μας. Τα υπερκέρδη τους, για ακόμα μία φορά, φαίνεται πως μπαίνουν πάνω από την υγεία και την διαβίωση των εργαζομένων. Αυτή τη φορά, η εργοδοσία του ΑΒ Βασιλόπουλου, σε συνέχεια των αισχρών πολιτικών της, σχετικά με την διαχείριση του εργατικού δυναμικού της –και όχι μόνο-, αποδεικνύει, με τον πιο κυνικό τρόπο, την αυθαιρεσία της, εκφράζοντας ξεκάθαρα πως οποιαδήποτε εργαζόμενη είναι άρρωστη, δεν τους είναι απλά παντελώς αχρείαστη και αναλώσιμη, αλλά αποτελεί μάλιστα και οικονομικό βάρος, το οποίο δεν θα διστάσουν να ξεφορτωθούν, με την παραμικρή ευκαιρία. Η εν λόγω καρκινοπαθής εργαζόμενη, μας κάνουν σαφές, πως θα αποτελούσε σημαντικό πρόβλημα για την εταιρία, μιας και -ποιος ξέρει;- ίσως την φόρτωνε μελλοντικά με επιδόματα, άδειες και περεταίρω απαιτήσεις, θέτοντας σε κίνδυνο το οικονομιό της ισοζύγιο.
Βέβαια, η συγκεκριμένη εργοδοσία δεν είναι η πρώτη φορά που προβαίνει σε τέτοιου είδους κινήσεις απέναντι στους εργαζομένους της, μιας και τα περιστατικά απολύσεων, εξαντλητικών ωραρίων, εντατικοποίησης της εργασίας και μισθών πείνας, όπως συχνά καταγγέλεται, πληθαίνουν ανά τα έτη. Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, το ταβάνι των κερδών του ΑΒ φαίνεται να μην σταματάει εκεί, μιας και αποτέλεσε και πρωταθλητή, τον μήνα Φλεβάρη, στα πρόστιμα αισχροκέρδιας που επιβλήθηκαν σε επιχειρήσεις και σουπερ μαρκετ, καθιστώντας έτσι στα θύματα του, ακόμα και το απλό λαϊκό νοικοκυρίο, σε μια ιδανική συγκυρία για αυτούς – αυτή της γενικευμένης ακρίβειας.
Μέσα, λοιπόν, σε αυτό το κλίμα, διαρκούς υποτίμησης της εργατικής τάξης και των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων, με χίλιες δυο διαφορετικές μεθοδεύσεις από το κεφάλαιο και τον βασικό εκφραστή των συμερόντων του – το κράτος -, με διαρκείς απολύσεις, μισθούς-ψίχουλα, εντατικοποιημένα ωράρια, εργατικά ατυχήματα και δολοφονίες, φτωχοποίηση, ακρίβεια, πλειστηριασμούς και εξώσεις σε μια λίστα χωρίς τελειωμό, κρίνεται πιο αναγκαία από ποτέ η αντεπίθεση της τάξης μας. Σε μια ρεαλιστική στρατηγική κατεύθυνση ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης, οργάνωσης μέσα από σωματεία και συλλογικότητες, διεκδικήσεων και αγώνων μπορούμε όλοι και όλες μαζί να γκρεμίσουμε τα περιρρέον αίσθημα ηττοπάθειας και να πιάσουμε ξανά το νήμα της επανοικειοποίησης όσων παράγουμε, όσων μας ανήκουν και εν τέλει των ίδιων μας των ζωών.
ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΗΣ
Ταξική αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών & κομμουνιστ(ρι)ων)
