Το νέο πολύνεκρο ναυάγιο στο Αιγαίο, στα ανοιχτά της Πύλου αυτή τη φορά, με 79 έως τώρα νεκρούς και δεκάδες αγνοούμενους πρόσφυγες και μετανάστες προερχόμενους από χώρες της Μέσης Ανατολής, της Ασίας, της Αφρικής αποτελεί ένα στυγερό προδιαγεγραμμένο έγκλημα που έχει ονοματεπώνυμο: τη ρατσιστική αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και του ελληνικού κράτους, τις στρατιωτικές επεμβάσεις και την οικονομική λεηλασία αιώνων της περιοχής από την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, την κρατική απολυταρχία των χωρών προέλευσης.
Ειδικότερα, η κλιμακούμενη πολιτική της στρατιωτικοποίησης της συνοριακής φύλαξης της ΕΕ δολοφονεί κάθε χρόνο χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες στα υδάτινα και χερσαία σύνορά της. Όσοι γλίτωσαν από τις πολύμορφες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τους πολέμους, την αφαίμαξη της καπιταλιστικής περιφέρειας, έρχονται αντιμέτωποι με τις επιχειρήσεις βίαιης αποτροπής, με τους υψωμένους φράχτες (όπως αυτός του Έβρου) και με δολοφονικούς μηχανισμούς σαν το Λιμενικό και τη Frontex. Έρχονται αντιμέτωποι με στρατόπεδα συγκέντρωσης και κέντρα επιλογής «χρήσιμης» ή «άχρηστης» εργατικής δύναμης. Έρχονται αντιμέτωποι με τον θεσμικό ή εξωθεσμικό ρατσισμό, τα κρατικά ή φασιστικά πογκρόμ.
Οι αντιμεταναστευτικές αντιπροσφυγικές πολιτικές, που εν μέσω προεκλογικής περιόδου αυξάνονται με συνεχείς επαναπροωθήσεις στο Αιγαίο, διαδοχικές επιχειρήσεις σκούπα κατά μεταναστών στον Έβρο και κορύφωση της εθνικιστικής ρατσιστικής ρητορικής, πηγαίνουν χέρι χέρι με την ένταση της ταξικής επίθεσης στο εσωτερικό, και βέβαια με την εντεινόμενη πολεμική προπαρασκευή του ελληνικού κράτους και την βαθύτερη πρόσδεση του στο ευρωνατοϊκό άρμα. Πρόκειται για πλήρως αλληλένδετες διαδικασίες. Η υποτίμηση-έως του σημείου της εξόντωσης – του μεταναστευτικού προλεταριακού δυναμικού αποτελεί όρο για την υποτίμηση της εργατικής τάξης συνολικά, η δε μετατροπή της χώρας σε νατοϊκό πολεμικό προγεφύρωμα απαιτεί στεγανοποιημένα σύνορα και γενικευμένη καταστολή στο εσωτερικό της, ενώ η θωράκιση των συνόρων και η εσωτερική ασφάλεια προϋποθέτει την όλο και μεγαλύτερη παρουσία αναβαθμισμένων μηχανισμών αποτροπής και ελέγχου καθώς και στρατού, ελληνικού και νατοϊκού. Και βέβαια κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω δεν είναι παρά η ένταση του κοινωνικού εκφασισμού, αφού ακριβώς αυτοί οι όροι, δίπλα στη ραγδαία φτωχοποίηση, αποτελούν το λίπασμα για την ανάπτυξη και την εδραίωση του φασιστικού φαινομένου.
Το μαζικό έγκλημα στα ανοιχτά της Πύλου συμπυκνώνει την ουσία του καπιταλιστικού ιμπεριαλιστικού συστήματος. Tο περιεχόμενο του βρίσκεται κυριολεκτικά εγγεγραμμένο στο γενετικό κώδικα του συστήματος. Στο νου μας έρχονται τα λόγια του Μαρξ: «Το ξερίζωμα, το σκλάβωμα και το θάψιμο του ντόπιου πληθυσμού της Αμερικής στα ορυχεία, η έναρξη της κατάκτησης και της λεηλασίας των ανατολικών Ινδιών, η μετατροπή της Αφρικής σε περίφραγμα για να κυνηγούν οι έμποροι τους μελανόδερμους χαρακτηρίζουν την αυγή του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής».
Τιμή στους δεκάδες νεκρούς σημαίνει σύγκρουση με το ελληνικό κράτος και κεφάλαιο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τον ιμπεριαλισμό. Σημαίνει αγώνας για τη συγκρότηση ενός διεθνιστικού μετώπου των λαών, τη μοναδική ικανή δύναμη να βάλει φρένο στις αντιμεταναστευτικές αντιπροσφυγικές στρατηγικές, τον πόλεμο, τη φτώχεια και το φασισμό.
Από τα push backs στο Αιγαίο ως τους φράχτες του Έβρου, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Ισπανίας, η ΕΕ και τα κράτη της δολοφονούν!
Από την Ουκρανία ως τη Συρία και από τη Λιβύη ως το Σουδάν το ξαναμοίρασμα της γης από τους ιμπεριαλιστές χαράσσει τα σύνορα με το αίμα των προσφύγων, των μεταναστών, των προλετάριων, των λαών!
Οργή για το μαζικό έγκλημα ελληνικού κράτους, ΕΕ, ιμπεριαλισμού!
Να μη συνηθίσουμε τη φρίκη και το θάνατο- Όλοι-ες στους δρόμους για την ταξική και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια!
Διαδήλωση Πέμπτη 15 Ιουνίου Προπύλαια με κατεύθυνση τα γραφεία της ΕΕ
