Στηρίζουμε το κάλεσμα στην Ισραηλινή πρεσβεία την Πέμπτη 3/10 στις 19:00.
Το Ισραηλινό κράτος γενοκτονεί, φυλακίζει, βασανίζει, βιάζει, εκτοπίζει και δολοφονεί τους Παλαιστίνιους καθημερινά. Η εισβολή στο Λίβανο και οι επιθέσεις στην Υεμένη στην προσπάθεια του να δημιουργήσει “ζωτικό χώρο” σημαίνουν επιπλέον θανάτους και εκτοπισμό εκατομμυρίων με τυφλούς βομβαρδισμούς.
Η στρατηγική συνεχούς έντασης που χρησιμοποιεί το Ισραήλ δολοφονόντας ηγέτες των αντιστασιακών οργανώσεων στοχεύει στη διαιώνιση του πολέμου. Ενός πολέμου που αυτή τη στιγμή είναι ζωτικής σημασίας για το Ισραήλ να συνεχιστεί για να εκτονωθεί η πίεση που φέρνουν οι συνεχείς του αποτυχίες να κάμψει την παλαιστινιακή αντίσταση. Με τη δολοφονία του ηγέτη τη Χαμάς Χανίγια, έκοψε τις συνομιλίες για εκεχειρία, με τη δολοφονία του Νασράλα και την εισβολή στο Λίβανο σφραγίζει τη συνέχεια του πολέμου. Μια συνέχεια που την πλήρωσε σκληρά από την χθεσινή ενέργεια του Ιράν.
Όσο και να προσπαθήσει, όσο και να χρηματοδοτηθεί, το Ισραήλ δε μπορεί να κάμψει το αλύγιστο κουράγιο των παλαιστίνιων και των οργανώσεων τους, ούτε μπορεί να υπολογίζει σε μια γρήγορη νίκη στον Λίβανο όσες τυφλές βόμβες και να ρίξει σε αμάχους. Η Υεμένη κράτα γερά, κακ σταθερά πράττει ενέργειες για να πλήξει την Ισραηλινή πολεμική μηχανή. Με την αναβάθμιση του ρόλου του Ιράν στη σύγκρουση, το Ισραήλ βρίσκεται απομονωμένο με 4 μέτωπα ανοιχτά και έναν χρόνο πολέμου στην πλάτη, να αντιμετωπίζει έντονες εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις για τους χειρισμούς του. Ο φόβος του να ενεργήσει αναβαθμίζοντας τη σύγκρουση είναι μεγάλος, μιας και οι απειλές ότι “θα βάλουμε φωτιά στη μέση ανατολή” είναι πολύ αληθινές.
Οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοί του μας κάλεσαν εχθές να καταδικάσουμε την επίθεση του Ιράν, επίθεση που δεν χτύπησε στόχους αμάχων εξ ου και η μη ύπαρξη νεκρών, σε πλήρη αντίθεση με τις ισραηλινές ενέργειες που αφανίζουν πόλεις και σφάζουν καθημερινά τους λαούς. Οι ιμπεριαλιστές βέβαια δεν καταδίκασαν την εισβολή στο Λίβανο, την γενοκτονία στην Παλαιστίνη και τις βόμβες στη Συρία και την Υεμένη, πράγμα που σε συνάρτηση με την συνεχή χρηματοδότηση μας θυμίζει από ποια πλευρά της ιστορίας ανήκουμε εμείς και από ποια αυτοί. Ο ισραηλινός Ιμπεριαλισμός με τους δυτικούς συμμάχους του οδηγεί τους λαούς στο σφαγείο, μια γενικευμένη σύγκρουση όπως αυτή που κυνηγάει το Ισραήλ θα αφήσει χιλιάδες ακόμα νεκρούς αμάχους και μη και από τις δύο πλευρές.
Σαν αντιιμπεριαλιστές έχουμε χρέος να καταδικάσουμε ξανά και ξανά τη Δύση και να φέρουμε πίσω στην Ελλάδα τον πόλεμο. Πόλεμο που υπάρχει ήδη με δολοφονίες Μεταναστών στα τμήματα, ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης και διάλυση της εργατικής τάξης και των οργανώσεων της. Σαν διεθνίστριες έχουμε χρέος να φωνάξουμε ξανά και ξανά λευτεριά στην Παλαιστίνη, αλληλεγγύη στον Λίβανο, παύση πυρός.
Πρωτοβουλία για την ταξική και πολιτική ανασυγκρότηση
