Στα πλαίσια του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον φασισμό, μετά από ανοιχτό κάλεσμα του επαναστατικού συγκροτήματος Grup Yorum, διοργανώνεται στην Αθήνα στις 20 και 21 Νοεμβρίου συνέδριο-φεστιβάλ από καλλιτέχνες από 8 διαφορετικές χώρες, με σκοπό την δημιουργία ενός διεθνούς μετώπου τέχνης (IAF). Ένα διεθνιστικό μέτωπο που απαρτίζεται από καλλιτέχνες/αγωνιστές που εναντιώνονται στην καπιταλιστική/ ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που λυμαίνεται την τέχνη και τον πολιτισμό την ίδια ώρα που με την αλλοτριωμένη της κουλτούρα για χάρη της κερδοφορίας και της αναπαραγωγής της ιδεολογικής της ηγεμονίας.
Στο αρχικό κείμενο του Μετώπου αναφέρεται:
“Το καπιταλιστικό σύστημα είναι σάπιο σε σημείο αποσύνθεσης. Η κερδοσκοπία είναι η μόνη ηθική αξία της αστικής τάξης. Δεδομένου ότι η αύξηση των κερδών βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, η οποία επιφέρει περισσότερη φτώχεια, πείνα και καταπίεση για τους ανθρώπους, αυτό παγιώνει τους ιμπεριαλιστές ως αντιδραστικούς και ταχύτατα αποσυντιθέμενους. Η αστική οικονομία προκαλεί ύφεση σε εκατομμύρια ανθρώπους: ένα παιδί πεθαίνει από πείνα και ασθένειες που σχετίζονται με την πείνα κάθε πέντε δευτερόλεπτα, ενώ η χώρα του είτε λεηλατείται είτε καταλαμβάνεται. Παραστρατιωτικές οργανώσεις, δολοφονίες, πραξικοπήματα, βασανισμοί, εξαφανίσεις, βιασμοί.
Για τους λόγους αυτούς, ο ιμπεριαλισμός προσπαθεί να διαιωνίσει τις πολιτιστικές και ηθικές επιθέσεις του με κάθε είδους παρακμιακά ιδεολογικά προπαγανδιστικά εργαλεία. Με στόχο να διατηρήσει και να συντηρήσει τη δική του τάξη πραγμάτων, οδηγεί τις μάζες του κόσμου κατευθείαν στην υποβάθμιση και την παρακμή. Εφόσον ο καπιταλισμός είναι ένα παρακμιακό και απαξιωμένο σύστημα, επιχειρεί να απαξιώσει και όσους του αντιτίθενται και να υποβαθμίσει όσους θα ξεσηκωθούν ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση, προκειμένου να τους ρίξει στην αποδιοργάνωση και την απομόνωση”.
Η πρώτη καμπάνια ως μέτωπο τέχνης πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιανουαρίου καλώντας τον κόσμο σε κινητοποιήσεις σε Ελλάδα, Γερμανία, Κύπρο, Βουλγαρία και Ιρλανδία με σύνθημα ‘’Λευτεριά στον Pablo Hasel και στο Grup Yorum’’.
Ως ένδειξη στήριξης στην καμπάνια αλληλεγγύης, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση απέναντι από το προξενείο της Ισπανίας στην Θεσσαλονίκη.
Ο Ισπανός ράπερ κομμουνιστής Πάμπλο Χασέλ, είχε κληθεί να παραδοθεί στις αρχές μέχρι τις 12 Φεβρουαρίου 2021 για να φυλακιστεί καθώς στις 28 Ιανουαρίου του ίδιου έτους το Εθνικό Ανώτατο Δικαστικό Ίδρυμα της Ισπανίας εξέδωσε άλλη μία καταδικαστική απόφαση εις βάρος του. Ο Πάμπλο Χασέλ καλείται να εκτίσει ποινή φυλάκισης για συμμετοχή σε διαδηλώσεις αλλά και για εξύβριση της μοναρχίας, της αστυνομίας και για εξύμνηση της τρομοκρατίας μέσω των στίχων του.
Ο ίδιος αρνήθηκε να παραδοθεί και μαζί με εκατοντάδες αλληλέγγυους και αλληλέγγυες πραγματοποίησαν κατάληψη το πρωί της Δευτέρας 15/2/2021 στο πανεπιστήμιο της Λιέιδα, ενώ κατά τη διάρκεια της κατάληψης πραγματοποιήθε διαδήλωση και στήθηκαν ανθρώπινες αλυσίδες χιλιάδων ανθρώπων για να αποτραπεί η σύλληψή του. Εν τέλει, το πρωί της Τρίτης 16/2 εκατοντάδες μπάτσοι, πραγματοποιούν μία γιγαντιαία επιχείρηση, εισβάλουν στην πρυτανεία του πανεπιστημίου της πόλης, εντοπίζουν και συλλαμβάνουν τον Χασέλ, με τον αγωνιστή να έχει πετύχει το σκοπό του που δεν ήταν άλλος από το να εκθέσει το πραγματικό πρόσωπο του κράτους, το πρόσωπο της ψεύτικης δημοκρατίας.
Με τη σύλληψη και τη φυλάκιση του Χασέλ, χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους αρκετών πόλεων της Ισπανίας. Κατέβηκαν για να συγκρουστούν με τους τρομονόμους και την λογοκρισία του κεφαλαίου και του κράτους, κατέβηκαν για να φωνάξουν “Εσείς είστε φασίστες, είστε τρομοκράτες”, “Ο Πάμπλο Χασέλ θα φυλακιστεί επειδή καταγγέλλει αδικίες, επειδή είναι κομμουνιστής”. κατέβηκαν για να υπερασπιστούν το δίκιο. Σε πολλές περιπτώσεις ξεσπούν πολύωρες συγκρούσεις με την αστυνομία και επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους.
Για τον Χασέλ δεν είναι η πρώτη φορά που οδηγείται στο βάθρο της αστικής δικαιοσύνης, το 2015 καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλάκισης με την κατηγορία ότι εγκωμιάζει την τρομοκρατία. Το 2018 καταδικάστε σε 9 μήνες φυλάκισης, ενώ του υποβλήθηκε πρόστιμο 30.000 ευρώ. Όλες οι κινήσεις που έκανε για έφεση της ποινής του απορρίφθηκαν παταγωδώς. Σήμερα ο Χασέλ είναι ακόμα στη φυλακή.
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΕΔΑΦΟΣ…
Πέρα από τον Πάμπλο Χασέλ εκκρεμούν άλλες δεκάδες ακόμα διώξεις για αντίστοιχες κατηγορίες στην Ισπανία. Στη Γερμανία τα τελευταία δύο χρόνια μουσικοί, καλλιτέχνες, συγγραφείς διώκονται συνεχώς. Καλλιτέχνες αυτοεξορίζονται για να μην φυλακιστούν από τις αρχές, αλλά κανείς δεν το βάζει κάτω. Με τους ίδιους νόμους και κατηγορίες αντίστοιχα βλέπουμε στην Τουρκία μέλη του Γκρούπ Γιουρούμ να φυλακίζονται το ένα μετά το άλλο, να βασανίζονται, να πεθαίνουν σε απεργίας πείνας, να βλέπουν τις συναυλίες τους να απαγορεύονται και τα πολιτιστικά τους κέντρα να γίνονται στόχος καθημερινών επιδρομών της αστυνομίας.
Στην Ελλάδα, πριν από περίπου έναν χρόνο ήρθε προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που επιδίωκε αρχικώς να μεταφέρει τον τρομονόμο στη μουσική και να λογοκρίνει ότι δεν είναι αρεστό στην αστική εξουσία. Οι διαδηλώσεις χιλιάδων μουσικών και καλλιτεχνών και ο φόβος της κυβέρνησης για όξυνση της ήδη υφέρπουσας έντασης της περιόδου (απεργία πείνας Δ. Κουφοντίνα, αστυνομική βία, φτωχοποίηση, διάλυση του ΕΣΥ, αγώνες φοιτητών ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη) έφεραν το προσωρινό πάγωμα της χρήσης του τρομονόμου, κάτι που βέβαια θα επαναφέρουν με την πρώτη ευκαιρία.
Εν τέλει, στις 11 Φλεβάρη 2021 ψηφίστηκε επί της αρχής ο ευρωπαϊκός νόμος, ο οποίος μεταξύ άλλων επιτίθεται στην ελεύθερη έκφραση, ενώ με βάση το άρθρο 8 του νομοσχεδίου Λιβάνιου για τα ΜΜΕ, «Οι υπηρεσίες οπτικοακουστικών μέσων δεν πρέπει να εμπεριέχουν υποκίνηση σε βία ή μίσος εναντίον ομάδας ανθρώπων ή μέλους ομάδας, ιδίως λόγω φύλου, φυλής, χρώματος, εθνοτικής καταγωγής, ιθαγένειας ή κοινωνικής προέλευσης, γενετικών χαρακτηριστικών, γλώσσας, θρησκείας ή πεποιθήσεων, ιδιότητας μέλους εθνικής μειονότητας, γέννησης, αναπηρίας, ηλικίας ή σεξουαλικού προσανατολισμού».
Άσχετα με το αν αυτό το άρθρο τροποποιήθηκε μερικώς, η αοριστία της σχετικής διατύπωσης αφήνει στο θιγόμενο άτομο της εκάστοτε “ομάδας” (κεφαλαιοκράτες, ιμπεριαλιστές, βουλευτές, μπάτσοι μπορούν κάλλιστα να θεωρηθούν ομάδες) να κρίνει το ποιός πολιτικός στίχος ή ποιος πολιτικός πίνακας ζωγραφικής το στοχοποιεί ενώ μέχρι τότε οι πλατφόρμες αναπαραγωγής πολυμέσων (youtube, fb κλπ) θα έχουν το πάνω χέρι στη λογοκρισία και στη φίμωση της ελεύθερης έκφρασης.
Ήδη από τότε, μεγάλες εταιρείες και εκπρόσωποι της αστικής τάξης (χαρακτηριστικά παραδείγματα: Onex, Ελληνικός Χρυσός, Μπακογιάννης, Μαρινάκης) έχουν στοχοποιήσει, έχουν κλείσει λογαριασμούς σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχουν τραμπουκίσει, έχουν σύρει στα δικαστήρια αξιώνοντας δυσθεώρητα ποσά, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες και κατοίκους. Ενώ ήταν λίγες εβδομάδες μετά την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου όπου το facebook κατέβαζε την μία μετά την άλλη κινηματικές, δημοσιογραφικές, αλλά και προσωπικές σελίδες αγωνιστών, φωτογράφων, πανεπιστημιακών, δημοσιογράφων που τολμούσαν να μιλήσουν για το “δίκαιο” της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν πως δεν είναι τυχαία η ψήφιση των πιο αντιδραστικών νομοσχεδίων μέσα στην πανδημία. Η ποινικοποίηση της τέχνης και της ελεύθερης πολιτικής και κοινωνικής έκφρασης, έρχεται αμέσως μετά την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των απεργιών και είναι ακόμη ένα βήμα προς την συγκρότηση τωναστυνομικών κρατών έκτακτης ανάγκης στα πλαίσια της Ε.Ε. που ετοιμάζεται και ετοιμάζει τα μέλη της για την καταστολή των εξεγέρσεων και των αντιστάσεων που θα γεννήσει η βίαιη φτωχοποίηση εκατομμυρίων ανθρώπων που συντελείται στις μέρες μας.
Όλα όσα διεκδικήθηκαν με ματωμένους αγώνες από την εργατική τάξη και τους λαούς τους προηγούμενους αιώνες, σιγά σιγά παίρνονται πίσω. Το χτύπημα στην τέχνη, αποτελεί μία ακόμη προσπάθεια φίμωσης της αγανάκτησης και της οργής απέναντι σε ένα άδικο σύστημα, απέναντι στο καπιταλιστικό και ιμπεριαλιαστικό σύστημα, που εκφράζεται από ολοένα και μεγαλύτερα κομμάτια των κοινωνιών.
Της αγανάκτησης και της οργής απέναντι στον καννιβαλισμό του καπιταλισμού, στην ταξική και κατασταλτική διαχείριση της πανδημίας, στις διογκωμένες κοινωνικές ανισότητες που τις βιώνουν ολοένα και περισσότεροι κάθε μέρα που περνάει.
Στεκόμαστε στο πλευρό των καλλιτεχνών που ζουν με ψίχουλα και που αρνούνται να μετατραπούν σε απλούς διασκεδαστές των αστών, τραγουδώντας ότι είναι αρεστό σε αυτά τα παράσιτα.
Παλεούμε μαζί τους για τα δίκια της τάξης μας, για την ελευθερία μας να τα εκφράζουμε, παλεύουμε για να ξαναστηθεί η τάξη στα πόδια της, για την οικοδόμηση της αυτοάμυνάς της, για την προετοιμάσια της οργάνωσης και της αντεπίθεσής της.
Οι αγώνες του λαού, πολύ πιο σύντομα από ότι πιστεύουν, θα σαρώσουν την τρομοκρατία της Ε.Ε. και των ιμπεριαλιστών, του κράτους και του κεφαλαίου και θα γίνουν τραγούδι στα χείλη όλων μας…
Οι λαοί του κόσμου πολεμάμε και τραγουδάμε ενάντια στις διακρίσεις, την καταστολή, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση, τους πολέμους.
Ζήτω τα επικίνδυνα τραγούδια, κάτω η αστική εξουσία
Λευτεριά στον κομμουνιστή ράπερ Πάμπλο Χασέλ
Λευτεριά στο Γκρουπ Γιορούμ
Tαξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)
