“Ήμασταν σε πόλεμο, όπως εκείνοι οι δυστυχισμένοι φαντάροι που επιστρατεύονταν και στέλνονταν στο Βιετνάμ. Τέτοια ήταν η σύγκρουση σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Όλα ξεκίνησαν από το εργατικό κίνημα. Στις διαδηλώσεις μας για μια καλύτερη κοινωνική κατάσταση, ενάντια στην ανεργία, το Κράτος απάντησε με την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής και ξυλοδαρμούς. Οι αντιδραστικές δυνάμεις απάντησαν με τη σφαγή της πιάτσα Φοντάνα. Σε εκείνο το σημείο, από τη μεριά μας, δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό από το να απαντήσουμε ένοπλα. Μια κυριολεκτική κήρυξη πολέμου”.
από το οπισθόφυλλο του αυτοβιογραφικού βιβλίου του Πρόσπερο Γκαλινάρι, Ένας αγρότης στη μητρόπολη, αναμνήσεις ενός αγωνιστή των Ερυθρών Ταξιαρχιών, εκδόσεις Διάδοση, Αθήνα 2015.
φώτο: “Τέλος μιας ιστορίας. Η ιστορία συνεχίζεται”.
Πηγή: los solidarios
