Η διεθνής σύγκρουση που έχει προκληθεί και συντηρείται στην Ανατολική Ευρώπη εξυπηρετεί τα συμφέροντα της μειοψηφίας που ελέγχει τον πλούτο και μόνο. Οι στρατιωτικές απειλές του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας, αλλά και η απάντηση της Μόσχας μέσω της προώθησης στρατευμάτων στα σύνορα με την Ουκρανία, δεν μπορούν να εξηγηθούν χωρίς να λάβουμε υπόψη μας την υποβόσκουσα διαμάχη σχετικά με την πρόσβαση στους φυσικούς πόρους της Αρκτικής, ειδικότερα του φυσικού αερίου και των εμπορικών δρόμων προς την Κίνα. Η διαμάχη για των έλεγχο αυτών των πηγών επηρεάζει άμεσα την κοινωνική πλειοψηφία, η οποία βλέπει την ζωή της να ακριβαίνει όλο και περισσότερο εξαιτίας αυτής της αντιπαράθεσης μεταξύ των διεθνών ολιγαρχιών, που ανταγωνίζονται για τον διαμοιρασμό της λείας τους. Την στιγμή που είμαστε όμηροι των παραπάνω ανταγωνισμών, οι συνθήκες διαβίωσης για την εργατική τάξη στην Ευρώπη επιδεινώνονται διαρκώς.
Η στάση της Ισπανικής κυβέρνησης, η οποία συμμετέχει ενεργά στις στρατιωτικές κινήσεις που λαμβάνουν χώρα στη Μαύρη Θάλασσα και στις χώρες της Βαλτικής, ενώ την ίδια στιγμή αναμένεται να φιλοξενήσει την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο του 2022, αποτελεί μια προσβολή, μια πρόκληση απέναντι στην ίδια εργατική τάξη που για δεκαετίες αγωνίζεται ενεργά ενάντια στον μιλιταρισμό. Αγωνιστήκαμε ενάντια στην ένταξη στο ΝΑΤΟ, αγωνιζόμαστε ενάντια στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, αγωνιστήκαμε ενάντια στην συμμετοχή της Ισπανίας στον πόλεμο του Ιράκ. Με κανέναν τρόπο δεν αποδεχόμαστε την συμμετοχή των Ισπανικών στρατευμάτων στις στρατιωτικές κινήσεις εναντίον της Ρωσίας, καθώς αυτές είναι απαράδεκτες, όπως απαράδεκτες ήταν και οι επιθέσεις εναντίον του Ιράκ το 2003, των οποίων τις επιπτώσεις γνωρίζουμε όλοι καλά. Γιατί στο τέλος, η εργατική τάξη είναι αυτή που καταλήγει να θρηνεί για την απώλεια των αγαπημένων της.
Η Ισπανική κυβέρνηση χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τον στρατό προκειμένου να καλύψει κοινωνικές ανάγκες, όπως η πυρόσβεση ή η υγειονομική ιχνηλάτηση κατά την περίοδο της πανδημίας. Αυτή η στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής, στην πραγματικότητα, οδηγεί στην συρρίκνωση των εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για όσους εργάζονται σε τομείς που προσφέρουν τις αναγκαίες υπηρεσίες στην κοινωνία. Με αυτόν τον τρόπο δικαιολογούνται τα χρήματα που ξοδεύονται για στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε ευρώ που πηγαίνει σε πολεμικές φρεγάτες τις οποίες χρησιμοποιεί σήμερα το ΝΑΤΟ στην Μαύρη Θάλασσα είναι ένα ευρώ που αφαιρείται από τις υποδομές, την υγεία, την παιδεία, τις συντάξεις και κάθε άλλη δημόσια υπηρεσία.
Η CNTκαταδικάζει την συμμετοχή της Ισπανικής κυβέρνησης στις πολεμικές κινήσεις εναντίον της Ρωσίας. Απαιτούμε την διάλυση του ΝΑΤΟ και το ξήλωμα των δομών του. Καλούμε την εργατική τάξη να οργανωθεί ενάντια στον μιλιταρισμό και να αγωνιστεί για την κατάργηση όλων των στρατών, σε όλο τον κόσμο.
Ο εχθρός σε αυτόν τον πόλεμο δεν είναι η Ρωσία, είναι η εργατική τάξη.
Η εργατική τάξη πρέπει να απαντήσει: Πόλεμο στον πόλεμο!
CNT (Confederación Nacional del Trabajo) – ICL/CIT
Πηγή: Δυσήνιος Ίππος
