Στις 10/3/21, ο 58χρόνος εργάτης ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΔΗΜΑ πραγματοποιούσε εργασίες για την κατασκευή βόθρου στη περιοχή της Παλλήνης, σε μικρό εργολάβοχωματουργικών εργασιών. Κατά τη διάρκεια αυτών, μέρος μηχανήματος αποκολλήθηκε και έπεσε στον αυχένα του από ύψος 7 μέτρων, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά και να μεταφερθεί στο ΚΑΤ. Παρα το σοβαρό τραυματισμό του, τον μετακίνησαν αιμόφυρτο από το σημείο του ατυχήματος (μία εγκληματική ενέργεια που θα μπορούσε να συντελέσει στο να πεθάνει ακαριαία) και τον απείλησαν να πει ότι έπεσε ο ίδιος από ύψος 1,5 μέτρου. Μετά από τις απαραίτητες εξετάσεις, ο εργάτης διαγνώστηκε με τετραπληγία, εγχειρήσθηκε και παρέμεινε διασωληνωμένος στο νοσοκομείο μέχρι και τις 26/3/22 όπου κατέληξε (δηλαδή πάνω από 1 χρόνο).
Όλο αυτό το διάστημα, δεν γύρισε ούτε μία μέρα στο σπίτι του, δεν μπόρεσε να κουνήσει τα άκρα του σώματος του ή να επικοινωνήσει, παρά μόνο με νεύματα εξαιτίας της τετραπληγίας. Ο εργολάβος στον οποίον δούλευε, τον επισκέφθηκε στο νοσοκομείο μόνο μία φορά, για να διαπιστώσει την σοβαρότητα της κατάστασης του, ώστε να σώσει το τομάρι του. Έπειτα από αυτό δεν ξανά σήκωσε το τηλέφωνο στην οικογένεια του, καθώς επίσης και ο μάρτυρας που εργαζόταν μαζί του εκείνη τη μέρα. Ο τραυματισμός και ο θάνατος του εργάτη ΦΡΕΝΤΕΡΙΚ ΔΗΜΑ δεν αναφέρθηκε ποτέ στα καθεστωτικά ΜΜΕ, με αποτέλεσμα το θέμα να θαφτεί. Η οικογένεια του έχει καταθέσει μηνυτήρια αναφορά και έχει προσφύγει στην επιθεώρηση εργασίας, ωστόσο δεν έχει κληθεί καν για κατάθεση. Επίσης, δεν έχει λάβει καμία αποζημίωση, καθώς αρχικά δούλευε ανασφάλιστος ενώ στη συνέχεια του κολλούσαν ένσημα κηπουρού. Η συνθήκη αυτή στην οποία βρίσκονται χιλιάδες εργολαβικοί εργαζόμενοι και όχι μόνο, είναι απόρροια του καθεστώτος της ανασφάλιστης και υποασφαλισμένης εργασίας, την οποία χρησιμοποιούν τα αφεντικά για να μειώσουν το κόστος που απαιτείται για την ασφάλιση των εργαζομένων τους αλλά και για να αποφύγουν τις ευθύνες σε περίπτωση τραυματισμού/θανάτου εργαζόμενου.
Ο θάνατος του εργάτη Φρεντερίκ Δήμα είναι μια ακόμη απώλεια ενός ανθρώπου της τάξης μας, από αυτούς που καθημερινά σακατεύονται ή χάνουν την ζωή τους στα κάθε λογής κάτεργα. Η δολοφονία του δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Αντίθετα, το όνομά του προστίθεται στο μακρύ κατάλογο των νεκρών της εργατικής τάξης, οι οποίοι δολοφονήθηκαν για τα κέρδη των αφεντικών. Δεν ξεχνάμε τον θάνατο του εργάτη Δημήτρη Δαγκλή, που 6 μήνες πριν έχασε τη ζωή του στο κάτεργο της Cosco, καθώς και το σοβαρό τραυματισμό του συναδέλφου του Τάκη Πέττα πριν λίγες εβδομάδες. Τους δεκάδες διανομείς που χάνουν την ζωή τους στην άσφαλτο για ένα μεροκάματο. Τους εργολαβικούς εργάτες στα κάτεργα της ΤΕΡΝΑ, του ΑΚΤΩΡ, της ΔΕΔΔΗΕ κλπ. που καταπλακόνται από τοίχους ή ψήνονται ζωντανοί από καλώδια υψηλής τάσης.Το παγκόσμιο προλεταριάτο καθημερινά, παντού πληρώνει βαρύ φόρο αίματος, ώστε το κεφάλαιο να διασφαλίσει την απρόσκοπτη κερδοφορία του. Είναι χρέος της εργατικής τάξης να οργανωθεί και να προτάξει τα ταξικά συμφέροντα απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία.
ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ
ΒΙΑ ΣΤΗ ΒΙΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Σημείο μηδέν
