[λάβαμε και δημοσιεύουμε]Για την «Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δίκαιου “Ώρα Μηδέν!”

Την Τρίτη 6/9 η νεοσύστατη «Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και του Κράτους Δίκαιου “Ώρα Μηδέν!” διοργανώνει συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ με τίτλο: «Υποκλοπές: Ώρα Μηδέν για τη Δημοκρατία».Το γεγονός θα περνούσε ίσως απαρατήρητο αν δεν βλέπαμε στην είδηση ότι ομιλητές μεταξύ άλλων είναι ο αγωνιστής της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και δικηγόρος του κινήματος Θανάσης Καμπαγιάννης, και ο κατά δήλωση του αντικομμουνιστής Νίκος Μαραντζίδης, ένας -οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε- συνεπής εκφραστής των πιο αντιδραστικών αστικών αφηγημάτων για τη δεκαετία του 1940 που εσχάτως βρήκε στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι αμφότεροι συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία. Η έκπληξή συνεχίστηκε διαβάζοντας το διακηρυκτικό κείμενο της Πρωτοβουλίας: ένας εύπεπτος πολιτικός χυλός που μας καλεί να υπερασπιστούμε μια απογυμνωμένη από την ταξική της ουσία και προσδιορισμό αστική δημοκρατία και αστικό κράτος – κάτι σαν να είναι τα παραπάνω κάποιου είδους ουδέτεροι μηχανισμοί που υπερίπτανται των ταξικών σχέσεων – από την επιχειρούμενη συνταγματική εκτροπή που επιχειρεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν ήταν λοιπόν καθόλου παράξενο στις υπογραφές της διακήρυξης να συνωστίζεται ένα ευρύ φάσμα προσωπικοτήτων που φτάνει από πρώην υπουργό Οικονομικών της Κυβέρνησης Σημίτη έως πρώην υπουργούς και γενικούς γραμματείς υπουργείων επί Σύριζα, «προοδευτικούς και νηφάλιους» ακαδημαϊκούς και πολιτικούς έως φανατικούς αντικομμουνιστές όπως ο Μαραντζίδης.bΑντιλαμβανόμενοι τη σημασία που έχει στην παρούσα συγκυρία της παρόξυνσης της κρατικής καταστολής και αυταρχισμού, της γενικευμένης φτώχειας και της μετατροπής της χώρας σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ, η συγκρότηση ενός μαζικού πολιτικού μετώπου υπεράσπισής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και λαϊκών ελευθερίων, και έχοντας κατά νου – όπως η ιστορική πείρα τόσο εγχώρια όσο και διεθνώς καταδείξει – ότι τα μέτωπα αυτά μόνο με την σαφή οριοθέτηση από την αστική πολιτική μπορούν να συγκροτηθούν και να είναι ουσιωδώς αποτελεσματικά, δεν μπορούμε παρά να στεκόμαστε καταγγελτικά απέναντι σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, συνευρέσεις και (επι)συνδέσεις. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν αυτές ξεπλένουν ανερυθρίαστα πρόσωπα σαν το Μαραντζίδη, την ίδια στιγμή που αξιώνουν μέσα από το αντικαπιταλιστικό κινηματικό επίχρισμα που τους δίνει η παρουσία του αγωνιστή Θ. Καμπαγιάννη, να ενσωματώσουν – αν δεν το έχουν ήδη κάνει – δυνάμεις του ευρύτερου κινήματος σε αβαθή αντιδεξιά μέτωπα συριζαίικης έμπνευσης με προοπτική τις εκλογές. Η περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας είναι κρίσιμη. Η αναμέτρηση -και η νίκη- με το καθεστώς Μητσοτάκη και το αστικό και ιμπεριαλιστικό πλαίσιο που το στηρίζει και το καθοδηγεί ή θα είναι λαϊκή, ταξική και αντικαπιταλιστική ή απλά δεν θα υπάρξει!

Αναρχικοί-ες, Κομμουνιστές-στριες