Η αγωνιστική διάρκεια, το μετωπικό πνεύμα, το πολιτικό περιεχόμενο και η αστείρευτη αποφασιστικότητα, οδήγησαν στη μαζικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση του αγώνα υπεράσπισης της γειτονιάς των Εξαρχείων. Στο δρόμο που άνοιξαν οι διαδηλώσεις όλου του καλοκαιριού, στο δρόμο που άνοιξαν όλες οι μέρες καθημερινού ανυποχώρητου αγώνα, στο δρόμο της μεγαλειώδους διαδήλωσης της 9ης Σεπτέμβρη, συνεχίζουμε δυναμικά τον αγώνα μας, απέναντι στους εντεινόμενους σχεδιασμούς κεφαλαίου και κράτους, απέναντι στην κλιμάκωση τηε καταστολής και στο καθεστώς ιδιότυπης χούντας που έχει επιβληθεί, με στόχο την καθυπόταξη των αγωνιζόμενων Εξαρχείων.
Οι χούντες και τα καθεστώτα πέφτουν με εξεγέρσεις! Και αυτό στα Εξάρχεια το ξέρουμε καλά!
Δύναμη και αλληλεγγύη στις μητροπολιτικές αντιστάσεις, σε όλες τις δομές κοινωνικής αυτοοργάνωσης και αλληλεγγής (Πάρκο Κύπρου και Πατησίων) που δέχονται ή απειλούνται με καταστολή.
Εργατικοί αγώνες, φοιτητικό κίνημα, μητροπολιτικές αντιστάσεις, ρυάκια ενός πολυμορφου κοινωνικού ρεύματος που φουσκώνει…
Όλες και όλοι στη διαδήλωση της 24ης Σεπτέμβρη, στο Μουσείο στις 6μμ!
[…] Η πραγματικότητα που διαμορφώνεται στη γειτονιά δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών για το τι σημαίνει Μετρό – και κατ’ επέκταση καπιταλιστική ανάπλαση -στα Εξάρχεια: Μετρό στα Εξάρχεια σημαίνει την επιβολή μιας ιδιότυπης χούντας. Γιατί τι άλλο από χούντα είναι η μόνιμη στρατοπέδευση εντός ελαχίστων τετραγωνικών των δολοφόνων των ΜΑΤ, της ΔΕΛΤΑ και της ΟΠΚΕ σε μια γειτονιά, όπου η αιματοβαμμένη δράση της αστυνομίας αποτελεί καθεστώς εδώ και δεκαετίες∙ και τι άλλο από χούντα είναι η προσπάθεια συλλογικής καθυπόταξης και ταπείνωσης μιας γειτονιάς μέσα από την επιβολή μιας τέτοιας συνθήκης. Αυτή ακριβώς η επιβολή, προσδιορίζει σε τελική ανάλυση και τον αντικοινωνικό χαρακτήρα του ίδιου του έργου του Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων. Μόνο μια εχθρική για την κοινωνία πολιτική, μόνο μια αδυσώπητη ταξική στρατηγική θα είχε την ανάγκη εφαρμογής τέτοιων δικτατορικών μέτρων για να υλοποιηθεί.
Υπό αυτήν την έννοια η συζήτηση για την κοινωνική χρησιμότητα του Μετρό στην Πλατεία Εξαρχείων έχει κριθεί τελεσίδικα. Καμία χούντα δεν μπορεί να φέρει ποτέ την κοινωνική πρόοδο και μόνο φασίστες ή αφελείς μπορούν να περιμένουν ένα καλύτερο αύριο για τα Εξάρχεια μέσω των ΜΑΤ και της ομάδας ΔΕΛΤΑ. Ουσιαστικά η αξία χρήσης του Μετρό στην πλατεία θα είναι αυτή ακριβώς που θα επιβάλλει η νέα αξία χρήσης που θα δώσει στα Εξάρχεια το Κεφάλαιο, ως ζώνη απόλυτης κυριαρχίας των πιο στυγνών καπιταλιστικών σχέσεων, ως μια πλήρως εμπορευματοποιημένη και αστυνομοκρατούμενη περιοχή τουρισμού και διασκέδασης, χαμηλής αισθητικής και εντατικής και κακοπληρωμένης εργασίας, εκκαθαρισμένης από τους κατοίκους της, τις κοινωνικές και πολιτικές δομές της και τους τελευταίους πνεύμονες πρασίνου που της έχουν απομείνει.
Πλανώνται ωστόσο πλάνην οικτράν οι κρατούντες αν νομίζουν ότι με τέτοιες μεθοδεύσεις θα κάμψουν τα Εξάρχεια και τον κόσμο του αγώνα. Οι δυναμικές διαδηλώσεις των τελευταίων δύο μηνών και βέβαια οι μέρες καθημερινού, ανυποχώρητου αγώνα αποδεικνύουν ότι «Εδώ δεν παραδίνεται κανείς!». Στην πραγματικότητα η παρόξυνση της κρατικής καταστολής – αντίστοιχα όπως στα Πανεπιστήμια και τους πρόσφατους εργατικούς αγώνες- τον πανικό και την ανασφάλεια κεφαλαίου και κράτους μαρτυρούν μπροστά στη γενικευμένη απαξία στην οποία έχουν περιέλθει. Και βέβαια φόβο για τις ταξικές συγκρούσεις και τις κοινωνικές εξεγέρσεις που ωριμάζουν.[…]
(απόσπασμα από το κάλεσμα για την πορεία της 9/9)
