Εδώ και περίπου ένα μήνα πενήντα Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας μέσα στις φυλακές κατοχής. Ενώ διάφορα στελέχη οργανώσεων και αγωνιστές της Παλαιστινιακής αντίστασης βρίσκονται σε συμβολικές απεργίες πείνας σε αλληλεγγύη με τα δίκαια αιτήματα των απεργών. Μεταξύ των οποίων ο Zakaria Zubaidi ένας από τους έξι αγωνιστές που απέδρασαν από την φυλακή Gilboa τον Σεπτέμβρη 2021 μέσω του τούνελ της ελευθερίας που έσκαψαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι στις φυλακές του Ισραήλ.
Βασικό αίτημα της απεργίας είναι ο τερματισμός της διοικητικής κράτησης. Η «διοικητική εντολή κράτησης» εισήχθη για πρώτη φορά στην Παλαιστίνη από την Βρετανική αποικιοκρατία προτού εγκριθεί από το σχέδιο Zionist. Οι «εντολές κράτησης» μπορούν να εκδίδονται ανά πάσα στιγμή βάση των «μυστικών αποδείξεων» που δεν ανακοινώνονται τόσο στον ίδιο τον κρατούμενο όσο και στον δικηγόρο του. Οι εντολές αυτές είναι επ αόριστόν ανανεώσιμες με πολλούς Παλαιστίνιους αγωνιστές να περνούν χρόνια σε φυλακές υπό διοικητική κράτηση χωρίς δίκη και αποτελούν μια πρόσθετη μορφή συλλογικής τιμωρίας και ψυχολογικού βασανισμού των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατούμενων.
Περίπου 800 πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται σε καθεστώς κράτησης χωρίς δίκη από τους περίπου πέντε χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους που βρίσκονται έγκλειστοι σε Ισραηλινές φυλακές. Η ισραηλινή κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή έχει δηλώσει τις προθέσεις της ως προς την αντιμετώπιση αυτής της απεργίας πείνας, που συνοψίζεται στην θέση «Καμία διαπραγμάτευση με τους τρομοκράτες», ενώ συγχρόνως υπάρχουν απειλές για βίαιη επέμβαση και αναγκαστική σίτιση.
Οι συνθήκες μέσα στις κατοχικές φυλακές είναι όλο και πιο δύσκολες. Όλα τα δικαιώματα που υπάρχουν μέσα σε αυτές κερδήθηκαν ένα προς ένα μέσω αγώνων. Τις δεκαετίες ’60 και ’70 οι Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι έκαναν μια μεγάλη απεργία πείνας για μήνες στην οποία πολλοί σύντροφοι και ακτιβιστές πέθαναν για το δικαίωμα της απόκτησης στρωμάτων και μαξιλαριών. Μετά από αυτό, ξεκίνησαν να αγωνίζονται για το δικαίωμα στην εκπαίδευση και το δικαίωμα στον προαυλισμό. Τίποτα δεν τους χαρίστηκε και το κάθε δικαίωμα που κέρδισαν, από τα στρώματα και τα μαξιλάρια, μέχρι την εκπαίδευση και τον προαυλισμό της μιας ώρας ήταν αποτέλεσμα σκληρού αγώνα και δυναμικών κινητοποιήσεων.
Για τους Παλαιστίνιους/ ες η φυλακή αποτελεί το σχολείο των ακτιβιστών αφού πολλές εξέχουσες προσωπικότητες και ηγετικές μορφές του Παλαιστινιακού αγώνα διαμορφώθηκαν αγωνιστικά μέσα στο σκληρό περιβάλλον της κατοχικής φυλακής. Για το Παλαιστινιακό απελευθερωτικό Κίνημα η μετατροπή κάθε σκληρής εμπειρίας σε κάτι θετικό για τον αγώνα αποτελεί στοιχείο της επαναστατικής στρατηγικής του αγώνα τους. Κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας , ειδικά οι νέοι άνθρωποι, αλλάζουν πνευματικά αφού βρίσκονται σε άμεση επαφή με τις κατοχικές δυνάμεις. Μαθαίνουν τη νοοτροπία τους, το πώς σκέφτονται, πώς τους βλέπουν και τους αντιμετωπίζουν σε κοινωνικό επίπεδο, γιατί είναι σε άμεση επαφή με το σύστημα. Όταν πηγαίνουν στα δικαστήρια, στο νοσοκομείο κ.τ.λ. βλέπουν πώς είναι αυτό χτισμένο στην ολότητά του, όχι μόνο δηλαδή όταν έρχονται αντιμέτωποι με το στρατό και τα τανκς.
Υπό αυτή την έννοια η φυλακή αποτελεί για τους Παλαιστίνιους αγωνιστές ένα νέο πεδίο πάλης, μια πρόσκληση αγώνα ενάντια στην απόλυτη εξουσία της τάξης και του Ιμπεριαλισμού, ένα στοίχημα μετατροπής του πιο βάρβαρου θεσμού της κυριαρχίας σε εργαστήριο πολιτικής, ιδεολογικής και οργανωτικής ωρίμανσης.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται δημιουργώντας σκηνικό γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου, την ίδια στιγμή που η ενεργειακή κρίση βαθαίνει απειλώντας βασικές ανάγκες της κοινωνικής βάσης στην Ευρώπη και όλου του πλανήτη, η ανάπτυξη ενός διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος αποτελεί διεθνιστικό/ταξικό καθήκον. Τόσο η απελευθέρωση της Παλαιστίνης από τις Ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις όσο και η αποφυλάκιση ενός από τους μακροβιότερους επαναστάτες που παραμένει έγκλειστος 38 χρόνια για την συμμετοχή του στην Παλαιστινιακή Αντίσταση οφείλουν να συνεχίσουν να αποτελούν τακτικούς και στρατηγικούς στόχους του αντιπολεμικού κινήματος.
Από τη μνημονιακή Ελλάδα εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη στην Παλαιστινιακή αντίσταση. Γιατί η ηρωϊκή αντίσταση στα εδάφη της Παλαιστίνης και η επαναστατική παράδοση που κυοφορεί η Ιντιφάντα είναι για όλους τους καταπιεσμένους λαούς φάρος ελπίδας. Γιατί οι ιστορικές θυσίες αυτού του λαού νοηματοδοτούν πάντα τα οράματα των αναρχικών και των κομμουνιστών, όπου κι αν βρίσκονται. Γιατί τέτοια αγωνιστικότητα, τόλμη, αποφασιστικότητα, μαχητικότητα και αυτοθυσία μόνο ένας λαός, ο οποίος έχει δοκιμαστεί τόσο όσο ο παλαιστινιακός, μπορεί να δείξει.
Βάσει των παραπάνω, ως “Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές”, πραγματοποιήσαμε σήμερα, 19 Οκτώβρη, το απόγευμα, μηχανοκίνητη παρέμβαση με τρικάκια στην πρεσβεία του Ισραήλ επί της Κηφησίας, σε αλληλεγγύη με τους Παλαιστίνιους απεργούς πείνας και τον πολιτικό κρατούμενο, επαναστάτη κομμουνιστή, Georges I. Abdallah.
Στηρίζουμε το κάλεσμα αλληλεγγύης στον πολιτικό κρατούμενο, επαναστάτη κομμουνιστή, Georges I. Abdallah και καλούμε στην συγκέντρωση της Πέμπτης 20 Οκτώβρη, στις 18:00, στην Πρεσβεία της Γαλλίας.
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ
ΆΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ GEORGES I. ABDALLAH
Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους,
φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές
Πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1621258/
