Πίσω ρουφιάνοι – Εμπρός σύντροφοι.

Την  Δευτέρα 31.10 ως απάντηση στην εκκένωση της κατάληψης Ντουγρού πραγματοποιείται επίθεση με μπογιές στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στην Πάτρα. Όπως αναφέρουν οι σύντροφοι/ισες που πραγματοποίησαν την δράση: «Εισβάλαμε στα γραφεία λίγη ώρα πριν την έναρξη της προγραμματισμένης συνεδρίασης της τοπικής Διοικούσας Επιτροπής η οποία και τελικά αναβλήθηκε.

Ήταν μια ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης προς τους συντρόφους και τις συντρόφισσες της κατάληψης Ντουγρού στη Λάρισα, η οποία εκκενώθηκε σήμερα το πρωί από την αστυνομία, στο πλαίσιο της γενικευμένης έντασης της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους ενάντια στις καταλήψεις και τον κόσμο του αγώνα. Μια στρατηγική που βρίσκεται στην προμετωπίδα της κρατικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια με στόχο την καθυπόταξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, την πολιτική απενεργοποίηση του αναρχικού χώρου και ευρύτερα την επιβολή σιγής νεκροταφείου και κοινωνικής ειρήνης, απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή των αντικοινωνικών σχεδιασμών των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών ενάντια στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Η μαχητική αντίσταση των συντρόφων της Ντουγρού που υποχρέωσε τους μπάτσους να κάνουν δύο ώρες για να εισβάλουν το κτίριο ήταν ένα σαφές μήνυμα και αποτέλεσε ταυτόχρονα υπόδειγμα αντίστασης προς όλους όσοι αγωνίζονται. Όταν βρίσκουν απέναντι τους οργανωμένους, μαχητικούς και αλληλέγγυους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, τόσο πιο δύσκολα θα μπορούν να ξετυλίξουν τους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους…»

Την επόμενη ημέρα λίγο πριν την έναρξη συγκέντρωση αλληλεγγύης για την εκκένωση της κατάληψης, ασφαλίτες προσάγουν δύο αναρχικούς συντρόφους.

Ύστερα από αρκετές ώρες, ο ένας σύντροφος αφήνεται ελεύθερος ενώ για τον άλλο σχηματίζεται δικογραφία με την κατηγορία της φθοράς σχετικά με την επίθεση. Στην ίδια δικογραφία περιλαμβάνονται δύο ακόμα σύντροφοι οι οποίοι αναμένεται να κληθούν και αυτοί ως κατηγορούμενοι. Κατά την διάρκεια της κράτησης του συντρόφου τόσο στο Α.Τ όσο και στα δικαστήρια δέχεται σωρεία απειλών εξαιτίας της αγωνιστικής του δράσης και λεκτική στοχοποίηση της πολιτικής συλλογικότητας (Δυσήνιος Ίππος) στην οποία συμμετέχει.

Την ίδια στιγμή ο τοπικός τύπος, επιδίδεται σε ένα συνεχές κλίμα τρομουστερίας γύρω από την επίθεση στοχοποιώντας με την σειρά του τον σύντροφο καταργώντας για ακόμη μια φορά το τεκμήριο της αθωότητας. Αποκορύφωμα της λασπολογίας είναι τα δημοσιεύματα στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» που αναφέρονται στον σύντροφο με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς που σκοπό έχουν να πλήξουν συνολικά την πολιτική και ηθική ακεραιότητα των αγωνιστών. Ανασύρουν το πολυπαιγμένο σενάριο περί συγκοινωνούντων δοχείων μεταξύ αναρχικών, οπαδών και μπράβων της νύχτας σε μια ακόμα προσπάθεια να δημιουργήσουν σύγχυση και καχυποψία στην κοινωνία για την δράση των αναρχικών.

Μοναδικό «στοιχείο» για την στοχοποίηση του συντρόφου μας αποτελεί  η συνεπής και διαρκής αγωνιστική του διαδρομή σε κάθε μέτωπο του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Από τις ταξικές μάχες και την συμμετοχή σε σωματεία βάσης, μέχρι τις κινητοποιήσεις ενάντια στην καπιταλιστική ανάπτυξη και την μετατροπή των Αγράφων σε βιομηχανική ζώνη αιολικών εγκαταστάσεων. Από τους αντιφασιστικούς αγώνες μέχρι την έμπρακτη αλληλεγγύη σε πολιτικούς κρατούμενους και κοινωνικούς αγωνιστές. Από την συμμετοχή στους αντιπολεμικούς αγώνες και την εναντίωση στην μεταφορά πυρηνικών στον Άραξο μέχρι την εναντίωση στην κοινωνική σήψη της έμφυλης βίας και του κράτους βιαστή.

Η επίθεση στον σύντροφο αποτελεί επίθεση συνολικά σε όλους και όλες εμάς. Αποτελεί ακόμα μια προσπάθεια του συστήματος να εξουδετερώσει τους κοινωνικούς αγωνιστ(ρι)ες που δεν οπισθοχωρούν και παραμένουν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης.

Σε μια συγκυρία που οι πολεμικές σειρήνες ηχούν όλο και πιο κοντά, με την παρατεταμένη κρίση του συστήματος να επιτάσσει το τσάκισμα των αντιστάσεων και την επίθεση στα κοινωνικά/ταξικά κεκτημένα. Σε μια συγκυρία που η φτωχοποίηση της κοινωνικής βάσης, η ένταση της έμφυλης βίας και το βάθεμα της κοινωνικής σήψης αποτελούν τη νέα κανονικότητα που προσπαθούνε να μας επιβάλλουν, χρέος μας είναι να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη των αντιστάσεων και να οξύνουμε τον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό. Να είμαστε δίπλα με όσους και όσες κρατάνε τη σημαία του αγώνα ψηλά, με όσους και όσες δεν σκύβουν το κεφάλι.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Κανένας σύντροφος μόνος στα χέρια  του κράτους.

Ταξική Αντεπίθεση (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστ(ρι)ων)