Διαδήλωση – Κυριακή 5/3 – 11:00 Σύνταγμα – Οργή για το καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη. Πόλεμο στον πόλεμο κράτους και κεφαλαίου

Ούτε ανθρώπινο λάθος, ούτε κακιά στιγμή! Το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη έχει ονοματεπώνυμο: το κυνήγι του μέγιστου κέρδους από το κεφάλαιο και τις κρατικές πολιτικές υποστήριξης του. Ειδικότερα τις μνημονιακές πολιτικές ιδιωτικοποίησης των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών, που όσον αφορά τις μεταφορές σήμανε το ξεπούλημα του ΟΣΕ έναντι εξευτελιστικού τιμήματος το 2017 στην ιταλική εταιρεία. «Ferrovie». Η ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, τομή αναμφισβήτητα στη μακρόχρονη διαδικασία υποβάθμισης και απαξίωσης των δημόσιων μεταφορών που επέβαλλαν στο όνομα της ανταγωνιστικότητας τους η ΕΕ και όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις, σήμαινε: υποστελέχωση κρίσιμων τομέων, εξαντλητική εργασία, εγκατάλειψη υποδομών, ξεχαρβάλωμα των προδιαγραφών ασφαλείας, ανύπαρκτες επενδύσεις στον εκσυγχρονισμό των δικτύων. Το έγκλημα είχε προδιαγραφεί: Λίγα μόνο χρόνια αργότερα κι ενώ οι κρατικές επιδοτήσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ εκτόξευαν τα κέρδη των καπιταλιστών, ακόμα και τα πιο ζωτικά μέτρα ασφαλείας είχαν πάψει ουσιαστικά να εφαρμόζονται ∙ ακόμα και το στοιχειώδες, το να ελέγχεται ηλεκτρονικά – και ως εκ τούτου να προλαμβάνεται- η κίνηση δυο τρένων αντίθετα στις ίδιες ράγες!

Το δυστύχημα στα Τέμπη συμπυκνώνει την ουσία του κόσμου του Κεφαλαίου και του Κράτους: την πλήρη αδιαφορία, την πλήρη υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής μπροστά στο κέρδος.

Στο νου μας έρχονται τα λόγια του Μαρξ : «Το κεφάλαιο το τρομάζει η έλλειψη κέρδους ή το πολύ μικρό κέρδος. Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με 10% κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο και μπορεί να το χρησιμοποιήσει κανείς παντού, με 20% γίνεται ζωηρό, με 50% γίνεται θετικά παράτολμο, με 100% τσαλαπατάει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει».

Ύστερα από τρεις διαδοχικές μέρες στο δρόμο, η διάχυτη προλεταριακή οργή εκφράστηκε μαζικά, στοχευμένα και αποφασιστικά στις δυνάμεις καταστολής, διαμορφώνοντας σαφή εξεγερτική δυναμική. Να βρεθούμε ξανά στους δρόμους ώστε η δυναμική αυτή να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί παραπέρα. Το βασικό λοιπόν πολιτικό ζητούμενο των ημερών είναι αν θα βαθύνει το αναμφισβητητα μεγάλο κοινωνικό ρήγμα που έχει ανοίξει, το αν θα λάβει συνολικά αντικαπιταλιστικα χαρακτηριστικά, το αν θα μπορέσει να συνθέσει και να δώσει πολιτικο ορίζοντα στην γενικευμένη κοινωνική αγανάκτηση.

Να μην μείνει το καπιταλιστικό κρατικό έγκλημα αναπάντητο!

Ταξική αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών & κομμουνιστ(ρι)ων)