Το δικαίωμα στη στέγη είναι αδιαπραγμάτευτο
Στις 13 Γενάρη επιχειρήθηκε η έξωση μονογονεϊκής οικογένειας από το διαμέρισμά της στα Πατήσια για την ευτελή οφειλή των 880 ευρώ σε κοινόχρηστα. Πρόκειται για ένα ακόμα ηχηρό παράδειγμα της καθημερινής βίας κράτους και κεφαλαίου στους ταξικά κατώτερους αυτού του κόσμου, στους φτωχούς, τους εργάτες και το λαό. Ο νέος πτωχευτικός νόμος οδηγεί σε μαζικές εξώσεις σε σπίτια μικροοφειλετών, μετατρέποντας την πρώτη κατοικία σε περιουσία του μεγάλου κεφαλαίου και αρπακτικών funds. Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που δαπανούνται τεράστια χρηματικά πόσα στην πολεμική βιομηχανία, ενώ το δημόσιο σύστημα υγείας βρίσκεται σε διάλυση από την υποχρηματοδότηση, ο λαός τσακίζεται κάτω από το βάρος της γενικευμένης ακρίβειας και οι τιμές των ενοικίων είναι υψηλότερες από ποτέ, Σε αυτό το πλαίσιο, η επίθεση στην πρώτη κατοικία είναι επίθεση στο στοιχειώδες δικαίωμα της στέγης και τελικά στην ίδια τη ζωή του λαού και της εργατικής τάξης.
Τα γεγονότα της Παρασκευής 13/01 όμως αποτελούν και παράδειγμα της δύναμης των εργατικών και κοινωνικών αγώνων. Η συσπείρωση της γειτονιάς, αλλά και φορέων, συλλογικοτήτων και αλληλέγγυων του κινήματος απέτρεψε την έξωση. Απέδειξαν έτσι για άλλη μια φορά πως ο λαός, όταν αγωνίζεται οργανωμένα και μαζικά, με ενότητα και μαχητικό πνεύμα, μπορεί να βάζει φρένο στα σχέδια του κεφαλαίου. Να συγκρούεται στην πράξη με τα συμφέροντα της αστικής τάξης και να υπερασπίζεται τον εαυτό του, πετυχαίνοντας νίκες και διαμορφώνοντας συσχετισμούς για ακόμα μεγαλύτερους αγώνες.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΏΧΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΎΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΈΝΝΑ
ΑΓΏΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΣΤΕΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-2008 και με την επακόλουθη βαριά οικονομική ύφεση στον τραπεζικό τομέα, τόσο σε διεθνές, όσο και σε εγχώριο επίπεδο, είναι δεδομένη μια στοχευμένη στρατηγική του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, στην κατεύθυνση της διάσωσης των τραπεζών. Φυσικά, αυτή η στρατηγική δεν θα μπορούσε να είναι σε βάρος κάποιου άλλου, παρά της εργατικής τάξης και των κατώτερων κοινωνικών και λαϊκών στρωμάτων. Η προσπάθεια αυτή, για περαιτέρω παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, συμπυκνώνεται τόσο στην κατασπατάληση δημόσιου χρήματος με κατέυθυνση προς αυτές, όσο και στην πώληση – για εξεφτελιστικά ποσά – των κόκκινων δανείων από τις ελληνικές τράπεζες σε εταιρίες ειδικού σκοπού (funds) και την μετέπειτα εξουσιοδότητση διαχείρισης αυτών, σε εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις. Η παραπάνω αλυσίδα, η οποία συμπληρώνεται από εισπρακτικές εταιρίες και δικηγορικά γραφεία, δεν είναι απλά μια φαινομενική παρατήρηση, αλλά ένα γεγονός το οποίο αποτυπώνεται, με τον πιο χυδαίο τρόπο, στις ζωές των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Απειλές τοκογλυφικής φύσεως, διακανονισμοί –θηλιές στον λαιμό τις εργατικής τάξης, σε ένα ήδη διαρκώς υποτιμούμενο βιωτικό επίπεδο, και πλειστηριασμοί, είναι μόνο μερικές από τις εκφάνσεις της παραπάνω κατάστασης.
Την τελευταία δεκαετία, παράλληλα με ένα νομοθετικό πλαίσιο που αναδιαμορφώνεται διαρκώς στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι πλειστηριασμοί έχουν γίνει ένα σύνηθες φαινόμενο, στην ήδη πιεστική καθημερινότητα μας. Τράπεζες και funds βγάζουν με ρυθμούς γεωμετρικής προόδου, ολοένα και περισσότερα ακίνητα – μεταξύ των οποίων και πλειάδα πρώτων κατοικιών – στο σφυρί, στρέφοντας τον κόσμο στην απόλυτη απόγνωση. Τις τελευταίες μέρες, κι έπειτα από την απόφαση του Αρείου Πάγου, για μετάθεση του δικαιώματος για εκκίνηση διαδικασιών για πλειστηριασμούς – δηλαδή την ουσιαστική απελευθέρωση τους – απευθείας από τις εταιρίες διαχείρισης απαιτήσεων, χωρίς καν την διαμεσολάβηση των funds, τοποθετούνται στο στόχαστο περί τους 700.000 δανειολήπτες/τριες. Η συνθήκη αυτή, δεν θα μπορούσε παρά να μας επαγρυπνίσει περισσότερο σχετικά με το εν λόγω ζήτημα, μιας και είναι πιθανό από δω και στο εξής να δούμε τους αριθμούς των α’ κατοικιών που θα μπαίνουν στο σφυρί να εκτοξεύονται ακόμα περισσότερο. Η ιστορία, ωστόσο, δείχνει να μην κινείται μονοδιάστατα. Δεκάδες αγώνες έχουν ξεπηδήσει από το ευρύτερο ανταγωνιστικό κίνημα, με έμπρακτες αποτυπώσεις σε ακυρώσεις – αναστολές πλειστηριασμών και εξώσεων, κεντρικές κινητοποιήσεις και δικαστικές νίκες έπειτα από τις δίκαιες κοινωνικές πιέσεις.
Μόνο ο Λαός Σώζει το Λαό – Με αλληλεγγύη και αγώνα Ταξικό
Να πάρουμε θέση μάχης για τις σύγχρονες κοινωνικές ταξικές ανάγκες
Να γίνουμε Ασπίδα της Τάξης μας
ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ
ΑΜΕΣΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΞΩΣΕΩΝ
