Σουδάν Υεμένη: στη μέγγενη του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας
Την ώρα που η αιματοχυσία ανάμεσα σε αντίπαλες μερίδες του συστήματος εξουσίας στο Σουδάν συνεχίζεται, με εκατοντάδες νεκρούς και τρομακτικές ελλείψεις σε βασικά αγαθά, στην Υεμένη, οι δεκάδες νεκροί, ανάμεσα τους πολλά παιδιά, που ποδοπατήθηκαν στην προσπάθεια τους να λάβουν μια πενιχρή οικονομική βοήθεια για να ζήσουν, έρχεται να επιβεβαιώσει την κοινή μοίρα των λαών που αντιμετωπίζουν τις πάσης φύσεως επιβουλές και επεμβάσεις του ιμπεριαλισμού -και της αποικιοκρατίας παλαιότερα.
Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τους λαούς της Αφρικής και της Αραβικής Χερσονήσου, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για το Σουδάν του οποίου τα σύνορα όρισαν οι Άγγλοι αποικιοκρατες με μολύβι στον χάρτη θεωρώντας τον πληθυσμό και τον πλούτο του απαραγραπτο “έχειν” τους – αντίστοιχα όπως τους σκλάβους τους στο παρελθόν-, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την Υεμένη της μεγαλύτερης ίσως ανθρωπιστικής κρίσης των τελευταίων ετών με εκατομμύρια νεκρούς από πείνα, σφαίρες και αρρώστιες, θύματα της στρατηγικής των ΗΠΑ και της Σαουδικής Αραβίας να θέσουν υπο τον έλεγχο τους την γεωστρατηγική της θέση και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, στον ανηλεή τους ανταγωνισμό με άλλους ανερχόμενους ιμπεριαλισμούς (Κίνα Ρωσία), οι οποίοι εσχάτως μάλιστα προσεγγίζουν την Σαουδική Αραβία.
Καμία ουσιαστική πτυχή των εξελίξεων τόσο στο Σουδάν όσο και στην Υεμένη δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από τους καθορισμούς που επιβάλλει ο ιμπεριαλισμός.
Στο Σουδάν οι αντιμαχόμενες φράξιες, από τη μια αυτή του σουδανικού στρατού και από την άλλη αυτή των παραστρατιωτικών Δυνάμεων Ταχείας Στήριξης, στην ουσία αποτελούν οργανικά τμήματα της εξουσίας στη χώρα και της μακρόχρονης χούντας του Μπασίρ, η οποία ανατράπηκε ύστερα από μεγαλειώδη λαϊκή εξέγερση το 2019.
Ωστόσο η μετάβαση από τη χούντα σε ένα έστω τυπικά εκδημοκρατισμένο καθεστώς δεν θα ευοδωθεί. Άλλωστε και το καθεστώς που εγκαθιδρύθηκε ήταν ουσιαστικά υπό τον έλεγχο του στρατού, των ιμπεριαλιστών και παράλληλα ακραία ταξικό και αυταρχικό. Δύο χρόνια αργότερα, στρατιωτικό πραξικόπημα με πρωτεργάτες τους δύο σήμερα αντιμαχόμενους, ανατρέπουν τον πρόεδρο της χώρας και ύστερα από μια μεταβατική περίοδο ασταθούς ισορροπίας, στην οποία όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις- κυρία ΗΠΑ ΕΕ αλλά και Ρωσία και Κίνα- διεκδικούν κεντρικό ρόλο, ήρθε πλέον η ώρα της κρίσης με τους δύο πρώην συμμάχους να συγκρούονται για την εξουσία.
Ασφαλώς δεν υπάρχει φιλολαϊκό ίχνος σε καμία πλευρά. Ο στρατός του Σουδάν είναι ο διαχρονικός δήμιος του σουδανικού λαού, οι δε παραστρατιωτικοί, οι πρώην Τζατζαουιντ, ήταν η επίλεκτη δύναμη του δικτάτορα Μπασίρ και βασική κατασταλτική αιχμή ενάντια στην λαϊκή εξέγερση του 2019 και την ηρωική εξέγερση στο Νταρφούρ τη δεκαετία του 2000.
Το ποια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα εξυπηρετεί η κάθε αντιμαχόμενη πλευρά είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή να διακριβωθεί.
Δεν πρέπει πάντως να ξεχνάμε δύο στοιχεία: Πρώτον ότι στη ζωνη του Σαχέλ, στην οποία βρίσκεται το Σουδάν, ΗΠΑ και ΕΕ (κυρίως Γαλλία και Ιταλία) έχουν ισχυρά συμφέροντα και έχουν αναπτύξει στρατιωτικούς σχηματισμούς – με τη συμμετοχή και ελληνικού στρατού- ενώ Ρωσία και Κίνα αναβαθμίζουν διαρκώς την οικονομική και στρατιωτική τους παρουσία.
Το δεύτερο ότι οι Δυνάμεις Ταχείας Επέμβασης (πρώην Τζατζαουιντ) έχουν αξιοποιηθεί ως μάχιμη δύναμη στο πλευρό των φιλοσαουδοαραβικων δυνάμεων εναντίον των σιιτών ανταρτών Χούθι στην Υεμένη, ενώ υπήρξαν οι εγγυητές της συμφωνίας ΕΕ Σουδάν για την αποτροπή της μετανάστευσης των κατοίκων της χώρας προς την Ευρώπη, αναλαμβάνοντας χρέη συνοριοφυλακής.
Από τη δική μας γωνία του πλανήτη, από αυτήν τη γωνία που γνωρίζει πολύ καλά τι θα πει αμερικανικός και ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός, τι θα πει πόλεμος και φτώχεια, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό του Σουδάν και της Υεμένης, φωνάζοντας δυνατα:
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΏΝ
