Ταξική Αντεπίθεση | Σχετικά με τη νέα ρατσιστική ρυθμιση Καιρίδη

Διαξιφισμούς μεταξύ της νεοφιλελεύθερης ακροδεξιάς κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και των υπόλοιπων ακροδεξιών δυνάμεων έχει προκαλέσει η νέα τροπολογία για το μεταναστευτικό, η οποία πρόκειται να κατατεθεί στο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται τη Δευτέρα. Επί της ουσίας η ρύθμιση Καιρίδη έρχεται να επικυρώσει τον θεσμικό ρατσισμό του ελληνικού κράτους, προβλέποντας τη χορήγηση αδειών παραμονής σε «παράνομους» μετανάστες, κάτω υπό συγκεκριμένες συνθήκες αλλά με βασική προϋπόθεση το καθεστώς εξαρτημένης εργασίας τους, εντός της Ελλάδας και η διαμονή τους εντός αυτής για πάνω από τρία χρόνια.
Η εν λόγω τροπολογία σε συνέχεια του νέου εργασιακού νόμου έρχεται να συμπληρώσει το μοτίβο της βαθιάς ταξικής υποτίμησης από τη μεριά του κράτους και του κεφαλαίου. Επί της ουσίας, έρχεται να τεκμηριώσει την υλιστική και ταξική φύση του ρατσισμού αφεντικών και κράτους, κάνοντας σαφές το αυτονόητο. Οι μετανάστες και οι μετανάστριες, ως το πιο υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, είναι χρήσιμοι και μπορούν πλέον να είναι νόμιμοι, εφόσον είναι παραγωγικοί και μπορούν να δίνουν την δυνατότητα στο ντόπιο και μη κεφάλαιο να ρουφάει υπεραξία από την εργατική τους ιδιότητα. Τώρα βέβαια το κάτω από τι συνθήκες θα εργάζονται και για πόσο, άρα και κατά προέκταση για πόσο καιρό θα ισχύει η νομιμότητα τους, θα το απαντήσουν φυσικά οι δυναμικές ανάγκες του κεφαλαίου, αλλά και ο διάχυτος ρατσισμός στο κοινωνικό φαντασιακό.

Οι μη κυβερνητικές ακροδεξιές δυνάμεις, σε αυτή τη κομβική στιγμή, έρχονται να κλαφτούν ότι η εν λόγω ρύθμιση θα κάνει την Ελλάδα ένα ξέφραγο αμπέλι, αναπαράγωντας τα γνωστά μισανθρωπικά αφηγήματα τους. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όμως, δια στόματος Ά. Γεωργιάδη, έρχεται να τους καθησυχάσει και να τους κάνει να καταλάβουν ότι αυτό το πλαίσιο είναι το πραγματικά ρατσιστικό. Και έχει δίκιο. Πώς; Μα φυσικά εξηγώντας πως ο αριθμός των προσφύγων και των μεταναστών που θα εισέρχονται στη χώρα θα είναι άμεσα εξαρτημένος από τις ανάγκες για εργατικό δυναμικό στην επικράτεια. Έτσι εν μέσω, πιθανών μελλοντικών μαζικών μεταναστευτικών ροών, λόγω και των ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων και επεμβάσεων αλλά και της Αντίστασης, στη γη της Παλαιστίνης, το κράτος διαμηνύει στο ακροδεξιό ακροατήριο του ότι τα άτομα που θα επαναπροωθούνται ή θα πνίγονται, θα είναι πολύ περισσότερα μιας και οι ανάγκες για εργασία θα είναι κορεσμένες. Το είπε κι ο ίδιος ο Γεωργιάδης άλλωστε. «Δεν θα επέτρεπα να γίνει η χώρα μπάτε σκύλοι αλέστε».

Η ρύθμιση Καιρίδη, λοιπόν, είναι αυτή που κάνει τη νομική υπέρβαση – που τους ήταν καιρό απαραίτητη – για τη κανονικοποίηση εγκλημάτων, όπως αυτό της Πύλου. Είναι αυτή που λύνει ακόμα πιο πολύ τα χέρια σε Λιμενικό, Frontex και σε φασιστικές-ρατσιστικές πολιτοφυλακές να βυθίζουν σκάφη και να δολοφονούν ανθρώπους στα υδάτινα και χερσαία σύνορα. Είναι αυτή που έρχεται να καταστήσει σαφές το σύνθημα των κινημάτων μας, ότι οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι. Έρχεται εν τέλει να καταστήσει σαφές ότι ο ρατσισμός σαν κοινωνικό φαινόμενο, πέρα από τις φαντασιακές διαστάσεις του είναι βαθιά ταξικό και αποτελεί βέλος στη φαρέτρα του κεφαλαίου για την αναπαραγωγή του.

(η φωτογραφία είναι από εργάτες γης στη Μανωλάδα)