Κάτω τα χέρια από την Υεμένη- Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Όλοι-ες στις αυριανές κινητοποιήσεις!

Πράξη έκαναν όπως αναμενόταν τις απειλές τους ΗΠΑ και Μ. Βρετανία εναντίον του υεμενίτικου λαού, εξαπολύοντας χθες ευρύτατης κλίμακας επιθέσεις κατά σειράς στόχων εντός της Υεμένης. Άλλωστε όλες οι στρατιωτικές επιθέσεις κατά Υεμενιτών ανταρτών στην Ερυθρά Θάλασσα τις προηγούμενες εβδομάδες όσο και η αποστολή πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ στην περιοχή δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνειών για το τι επρόκειτο να συμβεί.
Με τη σιωνιστική επίθεση στη Γάζα να κλιμακώνεται, την ιμπεριαλιστική εκστρατεία στη Μέση Ανατολή να περνά σε νέα φάση και την ελληνική συμμετοχή σε αυτήν να εμβαθύνεται, η συνέχιση και η όξυνση των κινητοποιήσεων αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό –και αραβικό- λαό και την αντίσταση τους, αποτελούν πολιτικό ζητούμενο και διεθνιστικό καθήκον.
Κάτω τα χέρια από την Υεμένη- Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Ολοι-ες στις αυριανές κινητοποιήσεις!

Παρακάτω παραθέτουμε ένα απόσπασμα από κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση σχετικά με το κίνημα των ανταρτών Χούθι.

[…] Η στρατιωτική και πολιτική διοίκηση της Υεμένης, δηλαδή το κίνημα των ανταρτών Χούθι που βρίσκεται πλέον στο τιμόνι της εξουσίας της φτωχής αυτής χώρας, ανέλαβε έμπρακτα δράση υπέρ του παλαιστινιακού λαού. Με καθημερινές επιθέσεις σε εμπορικά πλοία που κατευθύνονταν διαμέσου της Ερυθράς Θάλασσας, σε ένα από τα σημαντικότερα ναυτικά δρομολόγια που συνδέουν την εκβιομηχανισμένη Ασία με την Μεσόγειο, διέκοψε πλήρως τον ναυτικό ανεφοδιασμό του Ισραήλ από τον νότο, προκαλώντας οικονομικές απώλειες δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων στην σιωνιστική κατοχή.

[…] Οι Χούθι ξεκίνησαν ως ένα κίνημα διαμαρτυρίας τη δεκαετία του 90 με θρησκευτικό μανδύα (σιιτικό πολιτικό Ισλάμ) στην κοινότητα των ορεσίβιων Ζαϊντί μουσουλμάνων της βορειοδυτικής Υεμένης εναντίον της διαφθοράς της δικτατορίας του Αμπντουλάχ Σάλεχ, που είχε κι αυτός καταγωγή Ζαϊντί. Η πορεία τους είναι αντίστοιχη της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Το 2003 ο ηγέτης των Χούθι άσκησε δριμύτατη κριτική στο καθεστώς της Υεμένης γιατί το τελευταίο υποκλίθηκε πλήρως στην εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ. Η απάντηση από το καθεστώς ήταν αμείλικτη. Η κυβέρνηση έστειλε τανκς και αεροπλάνα στην κοινότητα των Ζαιντί εξοντώνοντας εκατοντάδες παιδιά και γυναίκες. Ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και ο ηγέτης των Χούθι, Χουσείν Αλ-Χούθι. Ο ίδιος εξοντώθηκε με τους συντρόφους του σε μια σπηλιά αφού πρώτα οι κυβερνητικοί σατράπες έριξαν πετρέλαιο και έβαλαν φωτιά.
Αντί η τρομοκρατία να λυγίσει τους Χούθι, το αντικαθεστωτικό αντάρτικο άρχισε να δυναμώνει στην κοινότητά τους και να ενισχύεται. Σε λίγα χρόνια οι Χούθι άρχισαν να αντιμετωπίζουν ένοπλα και το καθεστώς του Αμπντουλάχ Σάλεχ και την όμορη Σαουδική Αραβία. Στις νέες ανακατατάξεις που έφερε η αραβική άνοιξη, οι Χούθι συμμετείχαν ενεργά στο εξεγερτικό κίνημα που απλώθηκε σε όλη την Υεμένη και ανέτρεψε τον δικτάτορα. Η κυβερνητική εναλλαγή, όμως, δεν οδήγησε σε μια δημοκρατική Υεμένη, όπου ισχύει ένας πολίτης – μία ψήφος, αλλά σε μια νέα σεκταριστική περιχαράκωση αυτή τη φορά προς όφελος της ελίτ εκπροσώπων των σουνιτών της Υεμένης, αποτέλεσμα εν μέρει της δυτικής αποικιοκρατίας που όπως και στο Λίβανο, έτσι και στην Υεμένη έχει αφήσει τα ανεξίτηλα σημάδια της, περιχαρακώνοντας χωριά και πόλεις σε θρησκευτικές κοινότητες και φυλές στις οποίες κουμάντο κάνουν φύλαρχοι. Οι Αμερικανοί με τους Σαουδάραβες φρόντισαν να ενισχύσουν την νέα κυβέρνηση, η οικονομική και πολιτική κρίση, όμως, γιγαντωνόταν. Οι Χούθι, που δεν είναι ένα προλεταριακό κίνημα, παροδικά συμμάχησαν με τον Σάλεχ προκειμένου να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Ο τελευταίος στη συνέχεια προσχώρησε αιφνιδιαστικά στο στρατόπεδο των Αμερικανών και οι Χούθι τον εκτέλεσαν. Η δυτική ιμπεριαλιστική προπαγάνδα παρουσιάζει πάντα τους Χούθι ως ενεργούμενα του Ιράν. Η αλήθεια είναι ότι οι Χούθι ανέλαβαν το τίμημα της δράσης του με ποτάμια αίματος και ναι σίγουρα απέκτησαν τεχνογνωσία από το Ιράν, πάντα, όμως στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν δικαιώματα που το καθεστώς και ο ιμπεριαλισμός του στερούσε. Όταν τα πραγματικά ενεργούμενα του Ιράν στο Ιράκ τα έβρισκαν με την αμερικανική κατοχή και συγκροτούσαν κυβέρνηση, με εξαίρεση τους σουνίτες που συνέχιζαν το αντάρτικο, οι Χούθι πολεμούσαν τα τσιράκια των Αμερικανών στην Υεμένη.

Το κίνημα Ανσάρ Άλλαχ (η επίσημη μετονομασία των ανταρτών Χούθι και του ευρύτατου μετώπου των υποστηρικτών τους στην Υεμένη) κατέκτησε την εξουσία στο μεγαλύτερο τμήμα της Υεμένης, αντιμετωπίζοντας σε έναν εννιάχρονο αιματηρό πόλεμο την εισβολή του στρατού της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, που όπως στη Γάζα, έτσι και στην Υεμένη, είχε την απόλυτη στρατιωτική και οικονομική στήριξη των ΗΠΑ. Ο λαός της Υεμένης υπέφερε μια φρικτή πολιορκία με τίμημα εκατομμύρια νεκρούς από λιμό. Κι, όμως, στάθηκε αγέρωχος και αναμετρήθηκε με τους διώκτες του ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια του στη Μέση Ανατολή ως το τέλος. Ακόμη και σήμερα οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια του δεν συγχωρούν ότι ο λαός της Υεμένης σήκωσε το ανάστημά του. Η Υεμένη βρίσκεται σε ένα διαρκές εμπάργκο τροφίμων και καυσίμων, προκειμένου να λυγίσει ο λαός της. Αλλά ο λαός της όχι απλώς δεν λυγίζει, αλλά εκατομμύρια κατεβαίνουν κάθε Παρασκευή στην πρωτεύουσα της χώρας Σαναά υψώνοντας παλαιστινιακές σημαίες.
Η ηγεσία των Χούθι ανοιχτά απείλησε τους Αμερικανούς και τους Σαουδάραβες ότι σε περίπτωση που δεχτούν επίθεση δεν θα χαριστούν στις πετρελαιοπηγές της Σαουδικής Αραβίας και ο χειμώνας θα είναι βαρύς για τους Ευρωπαίους. Οι Χούθι έχουν τη δυνατότητα και την πολεμική ισχύ να πραγματοποιήσουν την απειλή τους. Αλλωστε ο πόλεμος σταμάτησε, όταν οι Χούθι είχαν πλέον τη δυνατότητα να επιτεθούν σε πετρελαιοπηγή των Σαουδαράβων.
Οφείλουμε όλοι και όλες να είμαστε σε επιφυλακή και εγρήγορση και να αντιταχθούμε στην στρατιωτική εμπλοκή της Ελλάδας που προετοιμάζουν οι Αμερικανοί με τους συμμάχους τους στον φτωχότερο λαό της Μέσης Ανατολής, φτωχό γιατί στο σημερινό σύστημα εκμετάλλευσης του πλανήτη δεν σκύβει το κεφάλι, όπως σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι “αδελφοί άραβες”, πλούσιο, όμως, σε όλα τα αισθήματα περηφάνειας και αξιοπρέπειας που παρουσιάζουν οι ελεύθεροι λαοί στην ιστορία των αγώνων των λαών για λευτεριά και ανεξαρτησία, που δε διστάζουν να δείξουν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στους αγέρωχους Παλαιστίνιους της Γάζας. Ας φροντίσουμε να πάρουμε διδάγματα από αυτόν τον λαό και να σαμποτάρουμε έμπρακτα την πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας σε βάρος του και σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.