Μπλόκο της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς στις πολιτικές ξεκληρίσματος της από κυβέρνηση και ΕΕ
Μαζικοποιείται και αναπτύσσεται ο αγώνας της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς σε όλη τη χώρα ενάντια στις αντιαγροτικές πολιτικές κυβέρνησης και ΕΕ. Κόντρα στην συνήθη συκοφάντηση από τα συστημικά ΜΜΕ και τον αστικό πολιτικό κόσμο –που για ακόμα μια φορά κάνουν λόγο για πλούσιους αγρότες που σιτίζονται από επιδοτήσεις κλπ- αλλά και την κρατική καταστολή που δεν δίστασε προχθές να επιτεθεί με χημικά και κρότου λάμψης σε αγροτικό μπλόκο στην Καρδίτσα, ένα νέο αγροτικό κίνημα με μαχητικά μπλόκα σε πολλά σημεία της επικράτειας (με τον βασικό όγκο στην Καρδίτσα, στη Λάρισα στο Αγρίνιο, στα Τρίκαλα, στον Βόλο, στο Δομοκό κ.α) μοιάζει να συγκροτείται ως απάντηση στις διαρκώς επιδεινούμενες συνθήκες ζωής για τη μεγάλη μάζα του αγροτικού κόσμου που οδηγείται στη φτωχοποίηση και το ξεκλήρισμα του.
Τα αποτελέσματα της περίφημης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ γίνονται πλέον φανερά : οι περίφημες βέλτιστες πολιτικές για την ανάπτυξη της εγχώριας αγροτικής παραγωγής που όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν ευλαβικά σήμαιναν τον εκτοπισμό της φτωχής αγροτιάς από τους τόπους της, τη συγκέντρωση της γης και της αγροκτηνοτροφικής παραγωγής σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους (εγχώριους και διεθνείς), την εγκατάλειψη κρίσιμων τομέων της εγχώριας παραγωγής, τις εξευτελιστικές τιμές πώλησης των προϊόντων στους χονδρέμπορους και στην αντίστοιχη εκτόξευση τιμών για τους καταναλωτές και βέβαια στην αγροτική εξάρτηση από την ΕΕ.
Τη στιγμή που χιλιάδες αγρότες έχουν δει το βιος τους να καταστρέφεται ύστερα από τις φετινές καταστροφές από τις πλημμύρες, έχοντας λάβει ελάχιστες αποζημιώσεις, τη στιγμή που η φετινή αγροτική παραγωγή έχει βυθιστεί, ενώ οι τιμές του κόστους παραγωγής έχουν εκτιναχτεί (ρεύμα, λιπάσματα, πετρέλαιο κ.α), η μείωση ακόμα και αυτών των εντελώς ανεπαρκών επιδοτήσεων αλλά και ο συγκεκριμένος ταξικός προσανατολισμός του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης των πληγεισών αγροτικών περιοχών προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου (αγροτικού και κατασκευαστικού) αποτελούν στην ουσία ταφόπλακα για τη φτωχή αγροτιά και τη γεωργική παραγωγή της χώρας, αλλά και την ένταση της διατροφικής εξάρτησης από το μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα και την τιμή των τροφίμων
Ο αγώνας των αγροτών όπως οι ίδιοι αγρότες τονίζουν είναι αγώνας επιβίωσης. Ένας αγώνας που συμπυκνώνεται μέσα από σειρά άμεσων ζωτικών διεκδικήσεων ( πλήρεις και καθολικές αποζημιώσεις στους πληγέντες αγρότες, κατάργηση του «Μητρώου αγροτικών εκμεταλλεύσεων», κατάργηση του ΦΠΑ σε αγροτικά μέσα, μείωση κόστους αγροτικής παραγωγής, ελάχιστο αφορολόγητο και ακατάσχετο αγροτικό εισόδημα, δημόσιος ΕΛΓΑ, αξιοπρεπείς συντάξεις, πλήρη ισοτιμία δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μόνιμους και εποχιακούς) που ως τέτοιες συγκρούονται με τον πυρήνα των πολιτικών κυβέρνησης ΕΕ Κεφαλαίου, ανοίγοντας μαχητικούς δρόμους αγώνα. Δρόμους που στο βαθμό που πλατύνουν στο προσεχές μέλλον μπορούν να αποτελέσουν μια πολύ δυνατή αιχμή του ταξικού ανταγωνισμού δίπλα στο διαρκώς αναπτυσσόμενο πανεκπαιδευτικό νεολαιίστικο μέτωπο.
