Εισαγωγή της Ταξικής Αντεπίθεσης στην παρουσίαση του βιβλίου της συντρόφισσας Μαρίας Μπουσδέκη, “Gentrification και εκτοπισμός, μια μελέτη και μερικές σκέψεις για το τι συμβαίνει στις γειτονιές μας” (εκδόσεις Δυσήνιος Τύπος) στην εκδήλωση της 24/04 στην Καλλιδρομίου 49

Mε μεγάλη συμμετοχή και πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις σχετικά με το περιεχόμενο, το ιστορικό υπόβαθρο και τις στοχευσεις του gentrification- τόσο γενικά όσο και ειδικά στα Εξάρχεια- πραγματοποιήθηκε το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης, η εκδήλωση παρουσίαση του βιβλίου της συντρόφισσας Μαρίας Μπουσδέκη ” Gentrification και εκτοπισμός “. H μεγάλη ζήτηση του βιβλίου και οι συνεχείς παρουσίασεις του σε όλη την Ελλάδα επιβεβαιώνουν ότι το βιβλίο ξεπέρασε ήδη τις στοχεύσεις του : δεν έχει απλά ανοίξει διάλογο με τα κινήματα. Αποτελεί ήδη κομμάτι του πολιτικού τους εξοπλισμού.

Παρακάτω παραθέτουμε την εισαγωγή της Ταξικής Αντεπίθεσης στην εκδήλωση.

Το βιβλίο της συντρόφισσας Μαρίας Μπουσδέκη, “Gentrification και εκτοπισμός”,
αποτελεί μια άκρως ενδιαφέρουσα μελέτη και μια ιδιαιτερα χρήσιμη για το κίνημα πολιτική τοποθέτηση. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του έργου είναι ακριβώς αυτός ο συνδυασμός επιστημονικής μελέτης και πολιτικής τοποθέτησης.
Η Μαρία επιδιώκει την τεκμηρίωση και την ιστορική και θεωρητική εμβάθυνση αλλά δεν περίορίζεται σε μια κριτική ανάγνωση του φαινομένου του gentrification, ούτε αναλώνεται σε μια αδιέξοδη αναζήτηση ουδετερότητας.
Αντίθετα, στέκεται με σαφήνεια πολιτικά απέναντι στο φαινόμενο που μελετά και, έτσι, η επιστημονική διάστασή του έργου της συμπληρώνει και ενισχύει τη στρατευμένη αγωνιστική πτυχή του. Ταυτόχρονα, και με βάση τα παραπάνω, η μελέτη της Μαρίας τροφοδοτείται από και ανατροφοδοτεί με τη σειρά της τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες ενάντια στο gentrification. Με αυτό τον τρόπο, ανοίγει μια γόνιμη συζήτηση, στην οποία θεωρία και πράξη συνδιαλέγονται, με κατεύθυνση την αντίσταση στο gentrification και την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου από τα εκτοπιζόμενα υποκείμενα.

Το βιβλίο της Μαρίας Μπουσδέκη αποτελεί μια εξαιρετική αφορμή να συζητήσουμε σιερά ζητημάτων που αφορούν τον αστικό χώρο, όπως τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες αυτός σχηματίζεται και μετασχηματίζεται από τις κοινωνικές σχέσεις, επηρεαζοντάς τις με τη σειρά του σε επίπεδο εποικοδομήματος. Μας δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε την πόλη ως πεδίο ταξικών ανταγωνισμών, ως χωνευτήρι κοινωνικών τάξεων που καταπίνει τους φτωχούς, αλλά και ως τον κατ’ εξοχήν χωρο γέννησης και ανάπτυξης ριζοσπαστικών και επαναστατικών κινημάτων.

Πάνω απ’ όλα όμως, μας επιτρέπει να αντιληφθούμε την πόλη ως προϊόν ιστορικών διεργασιών που παραμένουν εν εξελίξει αλλά και υπό αμφισβήτηση. Υπ’ αυτήν την έννοια, μπορούμε να δούμε τη δυστοπική καθημερινότητα που ζούμε στα αστικά κέντρα ως ανοιχτό επίδικο της εποχής μας, όχι ως ιστορική νομοτέλεια και, κατά συνέπεια, να πιστέψουμε ότι οι πόλεις μας θα μπορούσαν να
είναι αλλιώς. Να είναι πραγματικά δικές μας.

Μιλώντας για τις πόλεις μας, δε μπορούμε να μην αναφερθούμε, κλείνοντας στα Εξάρχεια, εδώ που βρισκόμαστε σήμερα, εδώ απ’ όπου προερχόμαστε. Τα Εξάρχεια, τα οποία αναφέρονται στη αφιέρωση του βιβλίου και στα οποία αφιερώνεται μεγάλο κομμάτι του δεύτερου μέρους του, αποτελούν τα τελευταία χρόνια μια όλο και πιο gentrified γειτονιά, αλλά ταυτόχρονα και σημαντική εστία αντίσταση στο gentrification και την τουριστικοποίηση. Αλλά και παλιότερα, τα Εξάρχει συμπύκνωσαν πολλάκις τη σύκρουση δύο κόσμων που συγκροτούσαν δύο διαφορετικά παραδείγματα πόλης.

Από τη μία ήταν τα Εξάρχεια διασκεδαστήριο κι από την άλλη τα Εξάρχεια της ριζοσπαστικοποίησης και των κινημάτων. Από τη μία τα Εξάρχεια των ναρκομαφιών και της κρατικής καταστολής κι από την άλλη τα Εξάρχεια της κοινωνικής αλλλεγγύης και της ταξικής αυτοοργάνωσης. Σήμερα, συγκρούονται τα Εξάρχεια του εναλλακτικού και ακριβού τουρισμού, των airbnb, των επενδύσεων του ντόπιου και διεθνούς real estate, των
απλησίαστων ενοικίων, με τα Εξάρχεια των ελεύθερων δημόσιων χώρων, των
αντιστάσεων και των αγώνων, τα Εξάρχεια που χωράνε κάθε καταπιεσμένο υποκείμενο. Τελικά, από τη μία βρίσκονται τα Εξάρχεια της καπιταλιστικής ανάπλασης και της μουσειοποιημένης εξέγερσης που διαμεσολαβείται από το θέαμα και το lifestyle κι από την άλλη τα Εξάρχεια όπου τα εξεγερτικά προτάγματα παραμένουν ζωντανά, έτοιμα να δώσουν υπόσταση στις εξεγερτικές απόπειρες της εποχής μας.