Τι συμβαίνει από την προηγούμενη εβδομάδα στην e-food;
«Θα θέλαμε να σου προτείνουμε και εκτιμάμε ότι θα ήταν καλύτερο να εργαστείς ως Freelancer. Σε αντίθετη περίπτωση δεν υπάρχει δυνατότητα ανανέωσης της υπάρχουσας σύμβασης» ανέφερε το μήνυμα που έφτασε σε 115 εργαζομένους της E-Food, εκφράζοντας με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τις διαθέσεις των καπιταλιστών για εντατικοποιημένη, ευέλικτη και φτηνή εργασία χωρίς έξοδα ασφάλισης, χωρίς δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, χωρίς σταθερότητα.
Αυτό ακριβώς όμως εννοούσε και ο υπουργός εργασίας Κωστής Χατζηδάκης όταν μιλούσε για ελεύθερη διαπραγμάτευση μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου όταν προσπαθούσε να υπερασπιστεί το τελευταίο αντεργατικό έκτρωμα που έφερε στην Βουλή. Άλλωστε τα πρόσφατα νομοσχέδια που έφεραν την υπογραφή του (αν και γραμμένα στα γραφεία των ενώσεων των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλέμπορών και άλλων παρασίτων κεφαλαιοκρατών) έφεραν τους εργαζόμενους σε ακόμα πιο δύσκολη θέση στην διαπραγμάτευση αξιοπρεπούς και σταθερής δουλειάς με δικαιώματα σε αντάλλαγμα για την κερδοφορία που φέρνει η εργασία τους για το κεφάλαιο.
Η e-food καυχιόταν ότι είχε καλές συνθήκες εργασίας. Στην ουσία αυτό που έκανε τον πρώτο καιρό της εισόδου της στην αγορά ήταν να πληρώνει τα κατώτατα νόμιμα και να είναι τυπική ως προς αυτό το κομμάτι, έτσι ώστε να εδραιωθεί και να έχει πλέον στην δούλεψή της περισσότερους από 3000 διανομείς και άλλους εργαζομένους. Ήταν η ίδια η εταιρεία που προωθούσε ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο σε σχέση με την ανταγωνίστρια Wolt, η οποία είχε από την αρχή εφαρμόσει το σύστημα των freelancers.
Αυτή η ιδιαίτερη μορφή απασχόλησης έγινε πλέον επιλογή και της e-food, ενώ στο ίδιο καθεστώς εργασίας βρίσκονται χιλιάδες νέοι άνθρωποι, μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, αρχιτέκτονες, που ενώ βρίσκονται υπό εξώφθαλμη μισθωτή σχέσης εργασίας, δηλώνονται ως αυτοαπασχολούμενοι και δουλεύουν με μπλοκάκι, κάτι που κανονικοποιήθηκε και θεσμοθετήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν τυπικά στην e-food ακόμα και πριν από το μήνυμα της προηγούμενης εβδομάδας. Οι χιλιάδες διανομείς της, δηλωμένοι ως εργαζόμενοι στην εργολαβική ManPower και όχι στην ίδια την εταιρεία, εργάζονταν με ανανεούμενες 3μηνες συμβάσεις και βίωναν το διαρκές άγχος της αξιολόγησης της παραγωγικότητάς τους και για το αν αυτή θα ήταν αρκετή έτσι ώστε να συνεχίσουν να δουλέψουν για τους επόμενους τρεις μήνες.
Σημασία έχει επίσης να αναφέρουμε πως το νομικό κενό πάνω στο οποίο είχαν πατήσει ήδη αρκετοί εργοδότες, γλιτώνοντας τα έξοδα της ασφάλισης των εργαζομένων και δηλώνοντάς τους ως αυτοαπασχολούμενους, ήρθε να καλύψει η κυβέρνηση με τις πρόσφατες νομοθετικές της παρεμβάσεις. Το «δούλεψε όσο θες, ότι ώρα θες» που μπορεί να προσαρμοστεί τέλεια στο πλήρως ξεχαρβαλωμένο πρόβλημα των λαϊκών οικογενειών στο σήμερα αποτελεί το δέντρο που μπαίνει μπροστά στα μάτια των εργαζομένων έτσι ώστε αυτοί να χάσουν το δάσος των δικαιωμάτων αλλά και της συλλογικής τους υπόστασης μέσα στους χώρους δουλειάς.
Πληρώνεσαι για όσα πακέτα παραδίδεις. Έχεις άμεση ανάγκη για λεφτά τον χειμώνα; Τρέχεις με κίνδυνο της ζωής σου σαν παλαβός για να μαζέψεις, ανταγωνιζόμενος τους συναδέλφους σου. Έχεις άμεση ανάγκη για λεφτά το καλοκαίρι αλλά δεν έχει δουλειά; Θα κάθεσαι να ψήνεσαι στον ήλιο καρτερώντας για να σε ειδοποιήσει η εφαρμογή, αλλά δεν θα πληρώνεσαι, καθώς εκείνος ο χρόνος δεν θεωρείται πλέον εργάσιμος.
Η μαζική εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη έστρωσε την μπάλα στους εργαζομένους
“Όταν ο εχθρός προελαύνει, υποχωρώ. Όταν ο εχθρός στρατοπεδεύει, τον ενοχλώ. Όταν ο εχθρός εξαντλείται, τον σφυροκοπώ. Όταν ο εχθρός υποχωρεί, τον καταδιώκω” .
«Ευχαριστούμε τον κόσμο που μας στηρίζει που δεν είναι πελάτες, είναι εργάτες, νεολαία, φτωχά λαϊκά στρώματα που τρώνε την ίδια σκαταδούρα στις δουλειές τους με αυτήν που τρώμε εμείς. Η στήριξή τους είναι το καλύτερο πουρμπουάρ που έχουμε πάρει ποτέ» ανέφερε ένας εργαζόμενος στην πρόσφατη μαζική συνέλευση των εργαζομένων της εταιρείας θέλοντας να περιγράψει αυτό που συνέβη αμέσως μόλις διαδόθηκε η είδηση των απειλών για απολύσεις.
Μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης αλλά και μέσα στις καθημερινές διαδρομές και συναντήσεις της πόλης, η νεολαία, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, ο λαός της, έστελνε με πρωτόγνωρη ένταση μηνύματα αλληλεγγύης στους εργαζομένους αλλά και μηνύματα καταδίκης της εταιρείας. Η e-food τα μάζεψε προσωρινά και αφήνει την επιλογή της σχέσης εργασίας στους εργαζομένους, αλλά πλέον το νερό μπήκε στο αυλάκι, οι διανομείς με απεργίες και διαδηλώσεις ετοιμάζονται να διεκδικήσουν αυτό που στερούνται χρόνια τώρα. Η ενότητα και το δίκιο των εργαζομένων δεν έχει τίποτα να φοβηθεί, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν έχουν κάτι να χάσουν.
Ότι συμβαίνει αυτές τις μέρες δεν είναι και κάτι πρωτόγνωρο. Αλλά είχε χρόνια να συμβεί και είναι πολλές χιλιάδες οι εργαζόμενοι αλλά και οι εργοδότες που, επιτέλους, αγωνιούν για την εξέλιξή του, χωρίς να μπορούν από τα πριν να είναι σίγουροι για την ήττα του.
Αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες, από την δημοσιότητα, την μαζικότητα και τις διαδικασίες βάσης των συνελεύσεων, την μετωπική δουλειά των παρατάξεων και των σωματείων μέχρι το άγνωστο των επερχόμενων δράσεων και απεργιών είναι πρόγευση για τους αγώνες του άμεσου μέλλοντος και θέτει πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα σε όσους καταλαβαίνουν την σημασία μίας ταξικής νίκης στις μέρες μας.
Είναι καθήκον μας λοιπόν, να είμαστε στο πλευρό τους με όποιον τρόπο οι ίδιοι μας το ζητήσουν, να στηρίξουμε καθολικά τις μέρες των προγραμματισμένων απεργιακών τους κινητοποιήσεων μποϋκοτάροντας την εταιρεία, να μεταφέρουμε το δίκιο του αγώνα τους παντού. Να παραδειγματιστούμε και να εμπνευστούμε απ’ τον αγώνα τους και ταυτόχρονα να ανοίξουμε κουβέντες σε κάθε χώρο εργασίας και συνάντησής μας για τα κοινά προβλήματα που βιώνουμε και εμείς, για τους 1.000.000 ανέργους, για την αύξηση του κόστους ζωής που οι μισθοί δεν καλύπτουν, για την υποαπασχόληση που κυριαρχεί στους νέους, για τα εξαντλητικά ωράρια, τους εκβιασμούς και τις απολύσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Μέσα από αυτές τις κουβέντες να πλάσουμε και να ατσαλώσουμε εκ νέου την ταξική συνείδηση στους εργαζόμενους και τους νέους, μέσα από αυτό το δρόμο να στήσουμε ξανά την εργατική τάξη και τον λαό στα πόδια τους με διαδικασίες από τα κάτω, με το ζωντάνεμα των σωματείων, με το χτίσιμο επιτροπών αγώνα ανέργων, φοιτητών, μαθητών, γειτονιών.
«Ας καταλάβουν οι εταιρείες και οι υπουργοί τους πως την οργανωμένη δράση των εργαζομένων δεν μπορεί να τη σταματήσει κανένας» σημείωσε εργαζόμενος και μέλος του Συνδικάτου Επισιτιστικών και Τουριστικών Επιχειρήσεων στην τοποθέτησή του στην συνέλευση περιγράφοντας συνοπτικά και επαρκώς την αμήχανη θέση που βρίσκονται τις τελευταίες ημέρες οι εκμεταλλευτές αλλά και το πολιτικό τους προσωπικό.
Μετά από πολλά χρόνια ήττας, ταξικής και πολιτικής ήττας, η μεγάλη πλειοψηφία του λαού έχει το βλέμμα στραμμένο στους εργαζόμενους που δεν αρκούνται στην λεκτική οπισθοχώρηση της εταιρείας και διεκδικούν σταθερή δουλειά με δικαιώματα έχοντας προγραμματίσει μία σειρά απεργιακών δράσεων. Πιο συγκεκριμένα, ανάμεσα σε άλλα οι εργαζόμενοι διεκδικούν την ανανέωση των συμβάσεων των 115 συναδέλφων, τη λήξη της ομηρίας με τις απονομιμοποιημένες τρίμηνες συμβάσεις σε εργολαβική εταιρεία και την άμεση μετατροπή τους συμβάσεις αορίστου χρόνου στην εταιρεία της efood,την παύση εργασίας σε ακραίες καιρικές συνθήκες (χιόνια, παγετοί, καύσωνες κτλ), την πλήρη παροχή όλων των Μέσων Ατομικής Προστασίας, Βαρέα και Ανθυγιεινά ένσημα.
Στα πλαίσια αυτά έχουν προγραμματίσει την Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου μοτοπορεία στις 12.00 στο Άγαλμα Βενιζέλου, (με 4ωρη στάση εργασίας από τις 12.00-16.00) και την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου συμμετοχή σε 24ώρη απεργία και μοτοπορεία στις 19.00 στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Να αγωνιστούμε για αξιοπρεπή και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους/ες, ντόπιους και ξένες
Να απλώσουμε την εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη στους διανομείς της e-food
Να κάνουμε τον αγώνα τους, αγώνα όλης της τάξης και την νίκη τους, ξυπνητήρι του εργαζόμενου λαού, του πραγματικού δημιουργού του κοινωνικού πλούτου που καρπώνονται μια χούφτα παράσιτα
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ!
