Το 2021 έκλεισε με την εκκένωση της ιστορικής κατάληψης “Στέκι στο βιολογικό”. Το 2022 αρχίζει με τη λογοκρισία του προφίλ του Χ. Ζαραλίκου στο Twitter εξαιτίας ενός δηκτικού σχολίου του για τον Κ. Μπακογιάννη και τη σκανδαλώδη 17λεπτη συναυλία του Σ. Ρουβά στον Λυκαβηττό. Κοινή συνισταμένη είναι η πολιτική αλητεία της πιο μισητής οικογένειας στην νεοελληνική ιστορία μετά τους Γλύξμπουργκ. Αφορμή για αυτή την αδιανόητη κίνηση λογοκρισίας ενάντια σε έναν σατιρικό καλλιτέχνη υπήρξε το παρακάτω tweet:
Ένα μήνα μετά την προσπάθεια ενός τσουτσεκιού του εθνικού πρεζέμπορα να σταματήσει την παράσταση που έδινε στο θέατρο Καρέζη, ο Χριστόφορος Ζαραλίκος έρχεται πάλι αντιμέτωπος με την ελληνική εκδοχή της ελευθερίας του λόγου. Στην Ελλάδα είσαι ελεύθερος να πεις ό,τι θέλεις αρκεί να μην αναφερθείς σε πολιτικούς κρατούμενους και να μην επιχειρηματολογήσεις ή (κυρίως) σατιρίσεις την κυβέρνηση κι ειδικά τα μέλη της Αγίας Οικογένειας. Ένα απλό tweet που επισημαίνει ακριβώς τη λογική που διέπει τις πράξεις ενός τσογλανιού που το παίζει φιλελεύθερος αλλά αν δεν ήταν γόνος της Οικογένειας θα έβλεπε το δημαρχείο της Αθήνας μόνο σαν επισκέπτης της πλατείας Κοτζιά, είναι αρκετό για να αναλάβουν δράση οι κρατικοδίαιτοι κομματικοί και προσωπικοί στρατοί στο Twitter και να καταφέρουν την αναστολή του προφίλ του. Η αποθέωση του φιλελευθερισμού.
Η αντίληψης της πανδημίας ως ευκαιρίας για την κατασταλτική θωράκιση των πολιτικών του ελληνικού κράτους γενικότερα αλλά και της συγκεκριμένης κυβέρνησης ειδικότερα, έχει επισημανθεί πολλάκις εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Πρόσφατα το Ινστιτούτο Varieties of Democracy (V-Dem) δημοσίευσε μια έρευνα που δείχνει ότι η Ελλάδα είναι στον ευρωπαϊκό πάτο όσον αφορά τόσο τη λήψη αυταρχικών μέτρων μέσα στην πανδημία όσο και την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών.
Στα παραπάνω πρέπει να συνυπολογίσουμε και το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα εταιρικές τεχνικές καταστολής μέσω στοχευμένων μηνύσεων όπως φάνηκε στην περίπτωση της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη που δέχτηκε μήνυση από τον Ευστάθιο Λιάλιο, στέλεχος της “Ελληνικός Χρυσός” αλλά και στην πρόσφατη περίπτωση του Ρουβίκωνα με τις μηνύσεις της Energean και της ENOX. Όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια ασφυκτική κατάσταση αυταρχισμού, καταστολής και κρατικής ή παρακρατικής αυθαιρεσίας, πάντα υπό τον μανδύα του φιλελευθερισμού, της ελεύθερης αγοράς, κλπ. Επειδή λοιπόν η ελευθερία του λόγου είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για να την αφήσουμε σε κενές περιεχομένου διακηρύξεις, ας φροντίσουμε να τελειώνουμε γρήγορα με όσους την καταπατούν και με το σύστημα που επιβάλλει τη λογοκρισία και την ανελευθερία.
Πηγή: Alerta.gr
