Η Ε.Ε. ετοιμάζεται για ενδεχόμενο πολιτικής κρίσης στην Ελλάδα και ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για την επιβολή κυβέρνησης τεχνοκρατών η οποία θα κληθεί να επιβάλλει τις περιβόητες μεταρρυθμίσεις που οι δανειστές επιβάλλουν έτσι ώστε να συνεχίσουν την χρηματοδότηση της, ουσιαστικά πτωχευμένης (με το χρέος να ξεπερνά το 207% του ΑΕΠ), ελληνικής οικονομίας.
Οι ομοϊδεάτες της ελληνικής κυβέρνησης φαίνεται ότι ανησυχούν για την δυνατότητά της να επιβάλει το μοντέλο που οι ίδιοι επιθυμούν για την αναδιάθρωση της καπιταλιστικής λειτουργείας κάνοντας μάλιστα αναφορά στις εκλεκτικές της συγγένειες με συγκεκριμένους κύκλους επιχειρηματιών, προβλέπουν ένα ασταθές πολιτικό σκηνικό και παίρνουν τα μέτρα τους έτσι ώστε, σε κάθε περίπτωση, να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα (;) του χρέους, η ομαλή ροή της αποπληρωμής του αλλά και η κερδοφορία ντόπιων και διεθνών κομματιών του κεφαλαίου.
Μέσα σε έναν ρευστό εγχώριο αλλά και διεθνές περιβάλλον, με οξυμένους μονοπωλειακούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και την παγκόσμια οικονονία να ασθμαίνει και να αδυνατεί να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης ικανή για να συντηρήσει ταυτόχρονα και τα κέρδη των καπιταλιστών και την επιβίωση των προλετάριων και των λαών, μια δεκαετία σχεδόν μετά την τεχνοκρατική κυβέρνηση Παπαδήμου και ως συνέχεια μίας σειράς κυβερνήσεων συνεργασίας αστικών κομμάτων που εφάρμοζαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όσα νομοσχέδια συνέτασσαν Ευρωπαίοι χαρτογιακάδες και υπάλληλοι πολυεθνικών μαζί με τον ΣΕΒ, τις ενώσεις των εφοπλιστών και των μεγαλεμπόρων, η σκέψη για μία νέα κυβέρνηση τεχνοκρατών στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
Ένα μήνυμα για τα όρια και τις αυταπάτες της αστικής δημοκρατίας που γίνονται πιο εμφανή μέσα σε περίοδους κρίσης. Ένα μήνυμα για την, με κάθε τρόπο, εντατικοποίηση της φτώχεια και των όρων εκμετάλλευσης μας από το κεφάλαιο. Ένα μήνυμα πως για το ελληνικό κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Είναι αδίστακτοι και θα κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν την συσσώρευση του πλούτου στα χέρια τους.
Στην συγκεκριμένη εξίσωση, όπως και σε κάθε κοινωνική εξίσωση, υπάρχει μόνο ένας παράγοντας που μπορεί να δώσει αποτελέσματα για τις ζωές μας. Και ο παράγοντας αυτός είμαστε εμείς.
Η δράση της εργατικής τάξης και του λαού. Του οργανωμένος λαού, του λαού που αγωνίζεται.
Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ – ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ – ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΕΕ – ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ, ΚΟΜΜΟΥΝΕΣ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΛΑΕ
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Σαράντη Μιχαλόπουλου από τις Βρυξέλλες για το euractiv.gr, η Κομισιόν μετά από την εμπειρία των διαπραγματεύσεων για τα πρώτα ορόσημα μεταρρυθμίσεων για την πρώτη δόση του Ταμείου Ανάκαμψης, υπάρχουν ισχυρές συζητήσεις και σκέψεις για την προώθηση του μοντέλου Ιταλίας τύπου Ντράγκι, και για την Ελλάδα. Με βάση το σκεπτικό των κύκλων αυτών, το υφιστάμενο προσωπικό του ελληνικού πολιτικού συστήματος «δεν είναι σε θέση να φέρει εις πέρας τις βαθιές τομές που απαιτείται προκειμένου η χώρα να αλλάξει σελίδα».
Η EURACTIV πληροφορήθηκε ότι το βασικό επιχείρημα των Βρυξελλών είναι ο τεράστιος όγκος χρημάτων που θα εισρεύσουν στην ελληνική οικονομία μέχρι το 2026, και φοβούνται ότι η υπάρχουσα κυβέρνηση είναι «έρμαιο ισχυρών πιέσεων και δεσμεύσεων σε μια περίκλειστη ομάδα Ελλήνων επιχειρηματιών».
«Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο που δεν αφήνει να ανοίξει η οικονομία σε ευρωπαϊκές και ξένες επενδύσεις».
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που τον Ιούνιο του 2021, το ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης ήταν το μόνο που άλλαξε πριν λάβει το πράσινο φως των Βρυξελλών με τη Γερμανία και άλλα κράτη να ζητούν «διευκρινίσεις» από την Αθήνα σχετικά με την επιλογή των εταιρειών που θα επωφεληθούν από τα φθηνά δάνεια.
Συγκεκριμένα, πηγή ανέφερε ότι η ανησυχία είναι ότι το ελληνικό κράτος θα δώσει προτεραιότητα σε «ασφαλείς» επενδύσεις – οι οποίες ούτως ή άλλως θα λάμβαναν χρήματα από τις τράπεζες – και όχι σε επενδύσεις υψηλού κινδύνου σε τομείς και μικρομεσαίες επιχειρήσεις που υπέστησαν σοβαρό πλήγμα κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Έτοιμα σενάρια σε περίπτωση πολιτικής κρίσης
«Υπάρχουν έτοιμα σενάρια απάντησης σε μια πιθανή πολιτική κρίση που θα προκληθεί εάν μπλοκαριστεί η εκταμίευση της επόμενης δόσης του Ταμείου Ανάκαμψης», τόνισε πηγή κοντά στο θέμα.
Το σενάριο αυτό ενισχύεται έντονα απλό το σύστημα των επόμενων εκλογών, με πολύ έντονο το σενάριο μη κυβερνησιμότητας στο «πιο κρίσιμο σημείο των μεταρρυθμίσεων του Ταμείου Ανάκαμψης».
Επικρατεί «έντονος προβληματισμός», τονίζει η πηγή, δη μετά τα τελευταία εμφανή κρούσματα αδυναμίας βασικών δομών του ελληνικού κρατικού μηχανισμού λόγω της χιονοθύελλας.
Η εκταμίευση της πρώτης δόσης του Ταμείου ήδη έχει καθυστερήσει. Η Αθήνα προτίθετο να καταθέσει αίτημα για τη χορήγηση της δόσης τον περασμένο Οκτώβριο, κάτι που δεν έγινε ποτέ, διότι η Κομισιόν ξεκαθάρισε ότι θα το απέρριπτε λόγω αργοπορίας των μεταρρυθμίσεων.
«Νομοσχέδια έμεναν στα συρτάρια των Γενικών Γραμματέων των υπουργείων για μήνες παρά την αρχική γραμμή της κεντρικής κυβέρνησης για ισχυρή πολιτική βούληση για προώθηση των μεταρρυθμίσεων», δήλωσε η πηγή.
Αντίθετα, το αίτημα κατατέθηκε τον Δεκέμβριο του 2021 και τα χρήματα της πρώτης δόσης αναμένονται μέσα Μαρτίου.
Εκλογές τον Σεπτέμβριο;
Η ίδια πηγή ανέφερε ότι τα μηνύματα που λαμβάνουν από την Αθήνα είναι ότι οι εκλογές θα γίνουν τον Σεπτέμβριο.
Με βάση το σενάριο αυτό που φαίνεται να έχει κλείσει και μέσα στην κυβέρνηση, φαντάζει απίθανο να υπάρξει εκταμίευση της δεύτερης δόσης μέσα στο καλοκαίρι όπως ήταν ο αρχικός σχεδιασμός.
Μπροστά λοιπόν στο φάσμα ακυβερνησιμότητας και εκκρεμότητας πληρωμής της δεύτερης δόσης του Ταμείου, η Κομισιόν σε συνεννόηση με μεγάλα κράτη όπως η Γερμανία και η Γαλλία, θα πιέσουν για κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τεχνοκράτες εγνωσμένου κύρους.
