[…] Στις μέρες μας, ξεθάβοντας το τσεκούρι του ταξικού πολέμου, αποτίουμε φόρο τιμής σε όσους/ες, κραδαίνοντας με αυταπάρνηση μια επιθυμία και ένα όραμα για κοινωνική απελευθέρωση, χάθηκαν στα εκτελεστικά αποσπάσματα, στις φυλακές, στα χαρακώματα, τα οδοφράγματα και τις δόλιες και προδοτικές ενέδρες των επικυρίαρχων της ζωής, στα χρόνια που δεν ζήσαμε αλλά με σεβασμό και συγκίνηση τα αναδομούμε στη μνήμη μας, μέσα από σελίδες βιβλίων και ιστοριών που ακούμε και μεταφέρονται από στόμα σε στόμα.
Οι αγώνες των ανθρώπων για το βασίλειο της ελευθερίας ζουν και αντέχουν στο διηνεκές. Το νόημα και η ουσία τους περιμένουν τις σημερινές εξεγερμένες συνειδήσεις για να αποκωδικοποιηθούν και να επανεκκινήσουν τις σύγχρονες Σιδηρές Ταξιαρχίες που θα αποδώσουν τη δικαιοσύνη αυτή, που θα άρει τη ματαιότητα των θυσιών, των αγωνιών, των ταλαιπωριών που με αξιοπρέπεια και μεγαλείο ψυχής υπέμειναν όσοι και όσες έταξαν την ίδια τους την ύπαρξη στο στρατόπεδο της επανάστασης. Μιας επανάστασης που, όπως και τότε έτσι και σήμερα, απαιτεί μια ουσιώδη υπέρβαση: Να σταθούμε ψηλότερα από τον εαυτό μας».
[Απόσπασμα από το πρόλογο του έγκλειστου τότε συντρόφου Γιάννη Δημητράκη, στο εξαιρετικό βιβλίο του συντρόφου Κώστα Φλώρου « Οι άνθρωποι που κύκλωσαν το άλφα- Η ιστορία του ισπανικού ελευθεριακού κινήματος κατά τη διάρκεια της δικτατορίας 1939-1977, που εκδόθηκε τον Μάιο του 2010]
Πηγή https://www.facebook.com/efodos.net.fb/
