Οι τρεις διαδοχικές γυναικοκτονίες σε Ρέθυμνο, Ζάκυνθο και Περιστέρι και η νέα υπόθεση βιασμού (ανήλικης) με πρωταγωνιστή μπάτσο -λίγες μέρες μόνο μετα τη βίαιη καταστολή της πορείας ενάντια στην έμφυλη βία στα Εξαρχεια- έρχονται να επιβεβαιώσουν εμφατικά οτι οι γυναικοκτονίες στην Ελλάδα αποτελούν πλέον μάστιγα και οτι η Αστυνομία εκτός από εγγυήτρια της έμφυλης βίας, αποτελεί η ίδια έναν κατεξοχήν φορέα της.
“Τα αμέτρητα περιστατικά έμφυλης βίας και γυναικοκτονιών που έρχονται διαρκώς στο φώς δεν αποτελούν εξαιρέσεις ούτε πολύ περισσότερο ουδέτερα κοινωνικά φαινόμενα. Αντιθέτως, αποτελούν προϊόντα του ίδιου του καπιταλισμού και της κρίσης του, και ταυτόχρονα όρος για τη διαχείριση της. Γεννήμματα των πολλαπλών καταπιέσεων που προκύπτουν από την ταξική εκμετάλλευση και τη διείσδυση της πατριαρχίας στο σύνολο των κοινωνικών σχέσεων […] Ο αγώνας ενάντια στην πατριαρχία, την έμφυλη βία και την καταπίεση δεν είναι μόνο επίκαιρος. Η ίδια η πραγματικότητα μας δείχνει πως είναι επιβεβλημένος, ως όρος επιβίωσης στη σύγχρονη δυστοπία. Ως τέτοιος, οφείλει να διαπερνά το σύνολο των αγώνων στο κοινωνικό και το ταξικό πεδίο.
Να περάσουμε στη μαχητική φεμινιστική αντεπίθεση, στη δημιουργία κοινοτήτων έμπρακτης έμφυλης και ταξικής αλληλεγγύης”.
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΗ ΘΡΕΦΕΙ!
ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ –
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΜΦΥΛΗ ΒΙΑ
