Παρακάτω παρατίθεται απόσπασμα της εισήγησης των πολιτικών προσφύγων από το Ιράν και στη συνέχεια κείμενο της Ταξικής Αντεπίθεσης για την Εξέγερση στο Ιράν δημοσιευμένο τις πρώτες μέρες του ξεσπάσματος της.
[…]Ενάμιση μήνα μετά τη δολοφονία της Gina Amini από την Αστυνομία Ηθών του Ιράν, το εξεγερτικό κύμα που διαπέρασε όλη τη χώρα αμφισβητώντας ευθέως την εξουσία του Ισλαμικού καθεστώτος συνεχίζεται, παρά την ανηλεή καταστολή που έχει αφήσει πίσω της εκατοντάδες νεκρούς (γυναίκες και παιδιά), χιλιάδες τραυματισμένους και φυλακισμένους. Η «Ισλαμική Δημοκρατία» υπήρξε το αποτέλεσμα της καταστολής της ιρανικής λαϊκής επανάστασης του 1979, και ήρθε στην εξουσία με την ενεργή εμπλοκή της Δύσης και τη σιωπηρή αποδοχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Για 43 χρόνια το καθεστώς εκμεταλλεύεται στυγνά και καταπιέζει πολύπλευρα την εργατική τάξη, το λαό, τη νεολαία, τις γυναίκες, την Αριστερά και τις εθνικές μειονότητες του Ιράν. Η αυστηρή λογοκρισία και η ολοκληρωτική καταστολή όλων αυτών των χρόνων είχε ως αποτέλεσμα οι προοδευτικές, αντικαπιταλιστικές και αντιφασιστικές δυνάμεις διεθνώς να μην έχουν συχνά ευκρινή εικόνα των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα. Ειδικότερα τα τελευταία δέκα χρόνια, το Ισλαμικό καθεστώς έχει επανειλημμένα επιτεθεί δολοφονικά σε μαζικές εργατικές, γυναικείες και νεολαιίστικες κινητοποιήσεις. Εκατοντάδες αγωνιστές και αγωνίστριες του εργατικού και γυναικείου κινήματος βρίσκονται φυλακισμένοι/ες με βαριές κατηγορίες για «δράση ενάντια στην εθνική ασφάλεια». Την ίδια στιγμή εντείνεται η καταπίεση των εθνικών μειονοτήτων, Αράβων, Κούρδων, Βαλούχων.
Αντιλαμβανόμενοι την εξελισσόμενη εξέγερση στον Ιράν ως μια επαναστατική έκρηξη ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, την πατριαρχία και την κρατική καταπίεση σας καλούμε την Παρασκευή 11 Νοέμβριου στον πολιτικό χώρο της Ταξικής Αντεπίθεσης (Καλλιδρομίου 49 Εξάρχεια), σε εκδήλωση με θέμα: “Το περιεχόμενο και οι κινητήριες δυνάμεις της εξελισσόμενης εξέγερσης στο Ιράν – Η πρόσφατη ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα”.
Ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, τη θεοκρατία, την πατριαρχία, το φασισμό, την κρατική καταπίεση
Ενάντια στον Αμερικανικό και τον Ρωσικό Ιμπεριαλισμό – Καμία ξένη ανάμειξη στο Ιράν
Αλληλεγγύη στις εξεγερμένες γυναίκες του Ιράν και τον ιρανικό λαό – Ζήτω η επαναστατική έκρηξη των λαών του Ιράν
Αλληλεγγύη στις εξεγερμένες γυναίκες του Ιράν και τον ιρανικό λαό
[Tαξική Αντεπίθεση] Αλληλεγγύη στις εξεγερμένες γυναίκες του Ιράν και τον ιρανικό λαό (Συγκέντρωση Πλ. Βικτωρίας 28/9, 7μμ)
Δέκα ημέρες μετά τη δολοφονία της 22χρονης Mahsa Amini από την ‘Αστυνομία Ηθών’ στο Ιράν, κατά την προσαγωγή της για «αναμόρφωση και εκπαίδευση», η εξέγερση των γυναικών και του ιρανικού λαού ευρύτερα, ενάντια στο καθεστώς της θεοκρατίας, της πατριαρχίας και της αδυσώπητης ταξικής εκμετάλλευσης, συνεχίζεται δυναμικά, κόντρα στην αιματηρή καταστολή που έχει αφήσει πίσω της ως τώρα πάνω από 50 νεκρούς, παράγοντας όπως κάθε γνήσια εξέγερση, μοναδικές στιγμές ηρωισμού, συντροφικότητας και φαντασίας. Υπό το σύνθημα «Γυναίκες- Ζωή- Ελευθερία», γυναίκες κόβουν τα μαλλιά τους σε κοινή θέα, καίνε τις μαντήλες τους, επιτίθενται σε αστυνομικά τμήματα και συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής.
Η γυναικεία εξέγερση στο Ιράν αποτελεί τομή για το παγκόσμιο φεμινιστικό κίνημα και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τους σημερινούς του αγώνες. Όσο για την “ευαισθησία” της Δύσης απέναντι στην γυναικεία καταπίεση στο Ιράν, τη Δύση της απαγόρευσης των αμβλώσεων στις ΗΠΑ και των ποικιλώνυμων έμφυλων και πατριαρχικών καταπιέσεων, τη Δύση του γενικευμένου trafficking και της απόλυτης υποστήριξης της Σαουδικής Αραβίας, το μόνο που έχουμε να πούμε είναι ότι αυτή είναι το ίδιο υπαρκτή, όσο υπαρκτός είναι ο αντιιμπεριαλισμός των μουλάδων.
Παράλληλα, ανεξάρτητα από την τελική της έκβαση, η σημερινή εξέγερση αποτελεί κορυφαία στιγμή των κοινωνικών- ταξικών αγώνων στο Ιράν, επαναφέροντας στο προσκήνιο ως αυτοτελές πολιτικό υποκείμενο τις γυναίκες και μαζί τους, τις εργαζόμενες μάζες και τη νεολαία, καταδεικνύοντας την αποκρουστική φυσιογνωμία του ιρανικού καθεστώτος, ως συστήματος απάνθρωπου και σκοταδιστικού, ως συστήματος στυγνής καταπίεσης.
Η απόπειρα του ιρανικού καθεστώτος να παρουσιαστεί το ίδιο ως ο πραγματικός εγγυητής των λαϊκών -ακόμα και των γυναικείων- συμφερόντων, εμφανίζοντας την εξέγερση ως υποκινούμενη από τη Δύση, όσο και η προσπάθεια της τελευταίας να προσεταιριστεί την εξέγερση είναι βέβαιο ότι θα πέσουν στο κενό. Η ιρανική κοινωνία, μια κοινωνία με μεγάλη αγωνιστική παράδοση, μια κοινωνία που τέσσερα μόλις χρόνια πριν, εξεγειρόταν ενάντια στην ακρίβεια και την ταξική της υποτίμηση, μια κοινωνία που αντιμετωπίζει την ίδια στιγμή το απάνθρωπο εμπάργκο ΗΠΑ και ΕΕ ακόμα και σε ήδη πρώτης ανάγκης – γεγονός με τραγικές συνέπειες τα χρόνια της πανδημίας- ξέρει καλά ποιοι είναι οι εχθροί και οι σύμμαχοι της.
Οι τελευταίοι φυσικά δεν μπορούν να βρίσκονται ούτε στους κόλπους της “Ισλαμικής Δημοκρατίας”, ο πρόεδρος της οποίας υπήρξε ένας εκ των βασικών αυτουργών της εξόντωσης εκατοντάδων πρωταγωνιστών της ιρανικής επανάστασης, ούτε βέβαια στις πρωτεύουσες της Δύσης, όπου σαν άλλοι Σάχηδες συνωστίζονται διάφορα ανδρείκελα εποφθαλμιώντας την εξουσία στο Ιράν.
Μόνοι σύμμαχοι της εξεγερμένης ιρανικής κοινωνίας είναι οι λαοί και τα κινήματα όλου του κόσμου, που παλεύουν για τη κοινωνική, ταξική και τη γυναικεία απελευθέρωση.
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΡΑΝΙΚΟ ΛΑΟ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ- ΖΩΗ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
