Στις 10 Μάρτη του 2010, παραμονή γενικής απεργίας, έπεσε νεκρός σε ένοπλη συμπλοκή με τους ένστολους υπηρέτες της αστικής τάξης, ο αναρχικός και μέλος του Επαναστατικού Αγώνα Λάμπρος Φούντας, κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης. Όπως τόνισαν οι σύντροφοι του στην ανάληψη ευθύνης για τη βομβιστική επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας: “Η επίθεση εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας αφιερώνεται στον αναρχικό σύντροφο Λάμπρο Φούντα, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα που σκοτώθηκε σε ένοπλη συμπλοκή με αστυνομικούς στην Δάφνη στις 10 Μαρτίου 2010 κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης.
Ο σύντροφος έχασε τη ζωή του σε απόπειρα απαλλοτρίωσης αυτοκινήτου που θα χρησιμοποιόταν σε ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα στα πλαίσια της στρατηγικής της οργάνωσης εκείνης της περιόδου-περίοδο έναρξης της οικονομικής κρίσης.
H στρατηγική αυτή αποσκοπούσε στο να χτυπηθούν και να σαμποταριστούν δομές, θεσμοί και πρόσωπα με κεντρικό ρόλο στη μεγαλύτερη ιστορικά αντιλαϊκή επίθεση που επρόκειτο να διεξαχθεί με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου τον Μάιο του 2010.
Ο Λάμπρος Φούντας αγωνίστηκε και έδωσε την ζωή του για να μην περάσει η σύγχρονη χούντα της οικονομικής και πολιτικής ελίτ, η χούντα της τρόικας -του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ.
Αγωνίστηκε και έδωσε την ζωή του για να μην περάσει η σύγχρονη χούντα του κεφαλαίου και του κράτους. Για να μην περάσει ο νέος ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται σε όλο τον πλανήτη με αφορμή την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Ο Λάμπρος Φούντας έδωσε την ζωή του πολεμώντας για να γίνει η κρίση ευκαιρία για την κοινωνική Επανάσταση.
Η επίθεση εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας αποτελεί ως ένα βαθμό την συνέχιση της στρατηγικής εκείνης με τις επιθέσεις εναντίον της Citibank, της Eurobankκαι του χρηματιστηρίου.
Προς τιμήν λοιπόν, του συντρόφου, η ενέργεια εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας έχει την υπογραφή Κομάντο Λάμπρος Φούντας.
Γιατί η καλύτερη απόδοση τιμής σε ένα σύντροφο που έδωσε τη ζωή του στον αγώνα, είναι η συνέχιση του ίδιου του αγώνα για τον οποίο έπεσε πολεμώντας.
Και αυτός ο αγώνας δεν είχε, δεν έχει και δεν θα έχει άλλη κατεύθυνση παρά μόνο την ανατροπή του καπιταλισμού και του κράτους, την κοινωνική Επανάσταση’’.
Από πλευράς μας τιμούμε το Λάμπρο με το παρακάτω απόσπασμα από κείμενο της Ταξικής Αντεπίθεσης:
“Ο Λάμπρος πέθανε με το όπλο στο χέρι, όπως ακριβώς έζησε: όρθιος, αντιστεκόμενος, μαχόμενος για μια ανθρώπινη κοινωνία ισότητας και αλληλεγγύης, χωρίς κράτος και εκμετάλλευση. Και για αυτόν ακριβώς το λόγο θα θυμόμαστε τη ζωή και το θάνατο του Λάμπρου σε κάθε σημείο της ταξικής πάλης: στις εργατικές κινητοποιήσεις, στις απεργίες, στις αντιφασιστικές δράσεις, στις δομές αλληλεγγύης, στις συγκρούσεις με τα μαντρόσκυλα του κεφαλαίου, στις αντάρτικες ενέργειες. Σ’ αυτή τη δύσκολη ιστορική συγκυρία, ο Λάμπρος θα είναι πάντα δίπλα μας, εκεί που χτίζεται ένα οδόφραγμα απέναντι στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, εκεί που υψώνεται η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης αντίστασης, εκεί που χτίζεται ένας καινούριος κόσμος. Ο Λάμπρος θα είναι πάντα δίπλα μας, στους αγώνες για την κοινωνική Επανάσταση, για την Αναρχία και τον Κομμουνισμό”
