Το πρωί της Τρίτης 27/6 στο προάστιο Nanterre του Παρισιού, κατά την διάρκεια τροχαίου ελέγχου ο 17χρόνος Νahel -αλγερινής καταγωγής εργαζόμενος σε delivery- αρνείται να σταματήσει και δέχεται σφαίρα εξ’ επαφής στο στήθος, με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί. Η γαλλική αστυνομία και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αρχικά ισχυρίστηκαν ότι ο νεαρός προσπάθησε να πατήσει τους αστυνομικούς με το όχημα του και για αυτό πυροβόλησαν. Όμως, βίντεο που δημοσιεύεται από αυτόπτη μάρτυρα αποδεικνύει ότι οι αστυνομικοί δεν διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο καθώς βρίσκονταν στο πλάι του αυτοκινήτου. Είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μία ακόμα εν ψυχρώ κρατική δολοφονία, μια από τις δεκάδες που έχουν συμβεί μέσα στα χρόνια στα προάστια των γαλλικών μητροπόλεων.
Αμέσως την ίδια μέρα, ξεσπούν ταραχές στο προάστιο της Nanterre με χιλιάδες νέους – προερχόμενους στην πλειοψηφία τους από χώρες της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής με μακρύ ιστορικό λεηλασίας τους από τη γαλλική αποικιοκρατία- να κατεβαίνουν στους δρόμους και να επιτίθενται στις αστυνομικές δυνάμεις ζητώντας εκδίκηση. Τα επεισόδια επεκτείνονται γρήγορα σε πολλά προάστια αλλά και σε μεγάλες πόλεις της Γαλλίας. Οι εξεγερμένοι πυρπολούν δημαρχεία, αστυνομικά τμήματα και δημόσιες υπηρεσίες ενώ επίθεση σημειώθηκε και στην μεγαλύτερη φυλακή της Γαλλίας. Η κατάσταση δείχνει να παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με τις συγκρούσεις να μαίνονται εδώ και 6 μέρες, ενώ πραγματοποιούνται μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Γαλλία.
Με τις μνήμες της εξέγερσης «των αθλίων» το 2005 να είναι ακόμα νωπές στην συνείδηση του πολυεθνικού προλεταριάτου της Γαλλίας, 18 χρόνια μετά, η κοινωνική πραγματικότητα για εκατομμύρια προλετάριους που ζουν στα γαλλικά προάστια δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά. Η γκετοποίηση, η φτώχεια, η ανεργία, η αστυνομική βία και ο ρατσισμός αποτελούν τον κανόνα. Απέναντι σε αυτό το περιβάλλον ταξικής υποτίμησης, καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και κρατικής βίας, ο δρόμος της σύγκρουσης και της εξέγερσης μετατρέπεται για ένα μαζικό πολυεθνικό προλεταριακό δυναμικό σε όρο επιβίωσης. Με τις μνήμες ακόμα ζωντανές από το εξεγερτικό κύμα που συντάραξε ολόκληρη την χώρα ενάντια στην συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση που έφερε η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Μακρόν, η εργατική τάξη και η νεολαία της Γαλλίας καλούνται να δώσουν μία ακόμα σκληρή μάχη για να μην αφήσουν την κρατική δολοφονία αναπάντητη∙ ακόμα περισσότερο για να διαμορφώσουν τους όρους μιας πλατιάς προλεταριακής ενότητας, για να δώσουν πολιτικό και ταξικό βάθος στην πάλη ενάντια στην κρατική τρομοκρατία, για να ανοίξουν ξανά μονοπάτια μαζικών εξεγέρσεων διαρκείας.
Σε κάθε περίπτωση το ρήγμα που ανοίγει στο ιμπεριαλιστικό κέντρο της ΕΕ η συνέχεια του εξεγερτικού κύκλου στη Γαλλία κινεί δυναμικά τις τεκτονικές πλάκες της ταξικής πάλης παγκοσμίως. Με την καπιταλιστική κρίση να βαθαίνει χτυπώντας στον χρηματοπιστωτικό τους πυρήνα τις μητροπόλεις του Ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ, Γερμανία) και τον πόλεμο στην Ουκρανία να μαίνεται, η εξέγερση της προλεταριακής νεολαίας των γαλλικών προαστίων αποτελεί μια εκκωφαντική απάντηση του προλεταριάτου και των λαών όλου του κόσμου στην υπεραντιδραστικού χαρακτήρα ανασυγκρότηση των παραγωγικών σχέσεων που επιχειρεί το παγκόσμιο καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα για να υπερβεί την κρίση του, εγκαινιάζοντας νέες ακόμα πιο ολοκληρωτικές μορφές κρατικής καταπίεσης, ταξικής εκμετάλλευσης και ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων.
Μια απάντηση που θέτει ξανά επίκεντρο την ιστορική τάση του προλεταριάτου και των λαών, την τάση των δυνάμεων της κοινωνικής και ταξικής απελευθέρωσης, την τάση που ασφυκτιά κάτω από τον πολυποίκιλο ακρωτηριασμό των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων, την τάση που πολεμά ως όρο ύπαρξης της πλέον για νέες παραγωγικές σχέσεις σε μη εκμεταλλευτική βάση, με κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής χωρίς ατομική ιδιοκτησία και κράτος, με απελευθερωμένες παραγωγικές δυνάμεις στη βάση των προτεραιοτήτων που θέτουν οι απελευθερωμένες από τις ιδεολογικές μεσολαβήσεις του σαθρού καπιταλιστικού εποικοδομήματος κοινωνικές-εργατικές ανάγκες.
Από τα γκέτο των γαλλικών μητροπόλεων έως τις μάχες για το νερό στο Sainte Soline και από τα υδάτινα σύνορα της Ευρώπης έως τα εγχώρια αστυνομικά τμήματα και εργασιακά κάτεργα καμιά κρατική καπιταλιστική δολοφονία να μην μείνει αναπάντητη. Δεν είναι απλά μια συνθηματολογία. Αλλά ζωτικός όρος για την ίδια τη συγκρότηση και τη συνέχεια μας ως Τάξη.
Αλληλεγγύη στην εξεγερμένη νεολαία και το προλεταριάτο των γαλλικών προαστίων
Όλοι-ες στη συγκέντρωση στη Γαλλική Πρεσβεία, Δευτέρα 3/7 19.30
