Τις προηγούμενες βδομάδες συντελέστηκε μια τεράστια καταστροφή της ανθρώπινης ζωής και της φύσης στον Έβρο και τη Θεσσαλία ως αποτέλεσμα της συστηματικής απαξίωσης και λεηλασίας του φυσικού κόσμου από το κεφάλαιο. Η «κλιματική κρίση», μορφές της οποίας είναι οι πρωτοφανείς πλημμύρες και πυρκαγιές, αποτελεί πλευρά της συνολικότερης καπιταλιστικής κρίσης και το κόστος της, σε αίμα και σε προσπάθεια, καλούνται να πληρώσουν η εργατική τάξη και τα φτωχότερα κομμάτια του αγροτικού πληθυσμού. Από τη μια μεριά το κράτος έχει εγκαταλείψει, υλοποιεί πλημμελώς ή δεν υλοποιεί καν έργα πρόληψης (δασοπροστασία, αντιπλημμυρικά) που δεν έχουν άμεσο όφελος για την καπιταλιστική κερδοφορία ή που την επιβαρύνουν λόγω της αύξησης του κόστους του σταθερού κεφαλαίου (υποδομές), όπως αυτό αποτυπώνεται στον κρατικό προϋπολογισμό. Από την άλλη μεριά, το κεφάλαιο επιχειρεί να μετακυλίσει το κόστος της κρίσης στην εργατική τάξη και να την υπερβεί προσωρινά μέσω της αύξησης του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας, μέσω της συνεχιζόμενης λιτότητας και της ακρίβειας, μέσω της αύξησης των φορολογικών βαρών της εργασίας έναντι του κεφαλαίου. Σε αυτή τη βάση η εγκατάλειψη του πληθυσμού της Θεσσαλίας στο έλεος της καταστροφής, η χρήση των ειδικών αστυνομικών δυνάμεων για την καταστολή των κινητοποιήσεων που οργανώθηκαν και η κατάθεση του νομοσχεδίου Γεωργιάδη που προχωράει στην ακόμα μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των σχέσεων εκμετάλλευσης είναι άρρηκτα συνδεδεμένες πλευρές της κρατικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης υπέρ του κεφαλαίου.
Η καπιταλιστική κρίση αποτυπώνεται ταυτόχρονα στην ίδια την εργατική τάξη και την κοινωνία με την παραγωγή φαινομένων κοινωνικής εξαχρείωσης και κανιβαλισμού. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η άνοδος ακροδεξιών αντιδραστικών μορφωμάτων τα οποία επιτίθενται στα κοινωνικά κομμάτια που χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίος τράγος για τα κοινωνικά δεινά (μετανάστ(ρι)ες/πρόσφυγες/Ρομά) – κομμάτια που έχουν τα ίδια χτυπηθεί σκληρά από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης (προσφυγιά και μετανάστευση λόγω πολεμικών συγκρούσεων, ξηρασίας, πλημμυρών και άλλων ακραίων καιρικών φαινομένων). Το εν λόγω αντιδραστικό ρεύμα ενισχύεται από την κυβερνητική πολιτική με διάφορους τρόπους: την περίοδο μεταξύ Φεβρουαρίου και Μαρτίου του 2020 η κυβέρνηση διέσπειρε ψευδή συνωμοσιολογικά σενάρια περί «υβριδικού πολέμου» μέσω της «εισβολής μεταναστών» από την Τουρκία, στηρίζοντας παράλληλα τις φασιστικές «πολιτοφυλακές» που συγκροτήθηκαν στα σύνορα. Οι εν λόγω «πολιτοφυλακές» επανενεργοποιήθηκαν στις πυρκαγιές που ξέσπασαν στον Έβρο, όταν τόσο ο Βελόπουλος όσο και ο Μητσοτάκης διακίνησαν και πάλι συνωμοσιολογικά σενάρια ότι τις πυρκαγιές τις βάζουν οι μετανάστες. Ταυτόχρονα, σε πιο μοριακό επίπεδο, έκφραση του ίδιου φαινομένου ήταν η στυγνή δολοφονία του Αντώνη Καργιώτη από υψηλόβαθμα μέλη του πληρώματος του Blue Horizon και η απόπειρα συγκάλυψής της, που απαντήθηκε σε πολλά λιμάνια με αυθόρμητες διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.
Σε αυτή τη σκοτεινή και κρίσιμη ιστορική συγκυρία, ανοίγεται μπροστά μας τις προσεχείς εβδομάδες το μέτωπο της ψήφισης του νομοσχεδίου Γεωργιάδη. Από την πλευρά μας, κρίνουμε αναγκαίο να ενισχυθούν και να ριζοσπαστικοποιηθούν οι κινητοποιήσεις που θα οργανωθούν. Δεδομένης της προηγούμενης δράσης της Ανοιχτής συνέλευσης για το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη θεωρούμε ότι μπορούμε να συμβάλλουμε σε αυτόν τον στόχο μέσα από την κινητοποίηση του δυναμικού που βρέθηκε πέρσι στον δρόμο με την οργάνωση παρεμβάσεων και εκδηλώσεων και τη μαχητική συμμετοχή στις διαδηλώσεις.
Το νομοσχέδιο Γεωργιάδη στοχεύει, αφενός, στην άμεση αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργασίας με την επέκταση της εργάσιμης ημέρας, δηλαδή την άντληση απόλυτης υπεραξίας και, αφετέρου, στην ποινικοποίηση της ίδιας της απεργίας και κάθε είδους κινητοποίησης των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Οι κυριότερες διατάξεις του νομοσχεδίου το οποίο, μεταξύ άλλων, αποτελεί ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/1152 της ΕΕ είναι οι εξής:
- Επεκτείνεται ο μέγιστος αριθμός ωρών απασχόλησης σε πάνω από δύο εργοδότες από 48 ώρες την εβδομάδα σε 78, επιτρέποντας τη συνολική απασχόληση 13 ωρών την ημέρα σε διαφορετικούς εργοδότες. Διατηρείται ο περιορισμός ότι εντός τετραμήνου ο μέσος όρος ωρών απασχόλησης ανά εβδομάδα θα πρέπει να είναι 48 ώρες. Δεδομένης της ανυπαρξίας οποιουδήποτε ελεγκτικού μηχανισμού είναι βέβαιο ότι αυτός ο περιορισμός δεν πρόκειται να εφαρμοστεί. Στην πράξη η εν λόγω διάταξη καταργεί την υπερωριακή αμοιβή, καθώς ο ίδιος εργοδότης μπορεί να εμφανίζεται με διαφορετικούς ΑΦΜ (όπως π.χ. στην περίπτωση των εργολαβιών) με αποτέλεσμα μια εργαζόμενη να εμφανίζεται ψευδώς ότι εργάζεται σε διαφορετικούς εργοδότες χωρίς να μπορεί να διεκδικήσει την προσαύξηση της υπερωριακής αμοιβής. Πρόκειται για ένα ακόμα μέτρο που επί της ουσίας νομιμοποιεί τη «μαύρη» εργασία.
- Εισάγονται για πρώτη φορά οι συμβάσεις μηδενικών ωρών (κάτι που μάλιστα αντιβαίνει την ίδια την Οδηγία της ΕΕ που ενσωματώνεται). Με τις συμβάσεις αυτές όταν προσλαμβάνεται ένας εργαζόμενος δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένο ωράριο. Έτσι ο εργαζόμενος οφείλει να βρίσκεται σε αναμονή μέχρι να τον καλέσει ο εργοδότης ανάλογα με τις ανάγκες του. Ο εργοδότης μπορεί να τον καλέσει 24 ώρες πριν ή και λιγότερο σε «δικαιολογημένες περιπτώσεις» ακόμα και με sms. Η μόνη πρόβλεψη είναι η ύπαρξη προκαθορισμένων ωρών και ημερών αναφοράς εντός των οποίων μπορεί να κληθεί ο εργαζόμενος καθώς και ο προσδιορισμός ελάχιστου αριθμού αμειβομένων ωρών. Αν δεν έχει προσδιοριστεί αυτός ο αριθμός η σύμβαση καθίσταται άκυρη. Και αυτό όμως λειτουργεί υπέρ της εργοδοσίας καθώς όταν μια σύμβαση είναι άκυρη ο εργαζόμενος μπορεί να διεκδικήσει δεδουλευμένα μόνο βάσει του κατώτατου μισθού και όχι βάσει των όρων της άκυρης σύμβασης.
- Εισαγωγή δοκιμαστικής περιόδου σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου αν ο εργοδότης κατήγγειλε τη σύμβαση πριν τη λήξη τους χωρίς επαρκή νομική δικαιολόγηση, οι εργαζόμενοι μπορούσαν να διεκδικήσουν το σύνολο των μισθών για όλο το χρονικό διάστημα. Με την εισαγωγή της δοκιμαστικής περιόδου μπορεί να επέλθει λύση της σύμβασης χωρίς καταγγελία, οπότε οι εργαζόμενοι χάνουν αυτό το δικαίωμα. Επιπρόσθετα, σε αυτή την περίπτωση ο εργαζόμενος δεν δικαιούται επίδομα ανεργίας.
- Παρότι η Οδηγία της ΕΕ προβλέπει τη μείωση της δοκιμαστικής περιόδου από δωδεκάμηνη σε εξάμηνη, περίοδο κατά την οποία ο εργοδότης μπορεί να απολύσει χωρίς αποζημίωση, το νομοσχέδιο διατηρεί το διάστημα δώδεκα μηνών για απόλυση χωρίς αποζημίωση χωρίς πλέον να αποκαλείται δοκιμαστική περίοδος! Πρόκειται για κατάφωρη κοροϊδία αφού ούτε καν οι ευνοϊκές διατάξεις της Οδηγίας της ΕΕ δεν ενσωματώνονται.
- Οι εργοδότες που εντάσσονται στην ψηφιακή κάρτα εργασίας χωρίς να υποχρεούνται απαλλάσσονται από την υποχρέωση δήλωσης αλλαγών του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας ή από την υποχρέωση δήλωσης της υπερωριακής απασχόλησης πριν την έναρξη πραγματοποίησής τους.
- Νομιμοποίηση της εξαήμερης εργασίας στις επιχειρήσεις διαρκούς πυράς (εικοσιτετράωρης λειτουργίας) και τριών βαρδιών εργασίας. Μέχρι τώρα οι επιχειρήσεις έπρεπε να απασχολούν εργαζόμενους για τη λεγόμενη τέταρτη βάρδια (τη βάρδια εργασίας του σαββατοκύριακου) καθώς απαιτείτο η σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου για την εξαήμερη εργασία. Πλέον γίνεται με μονομερή απόφαση του εργοδότη (και πληρώνεται υπερωριακά).
- Η αδικαιολόγητη απουσία του εργαζόμενου επί πέντε ημέρες θεωρείται καταγγελία σύμβασης μετά από επιπλέον διάστημα πέντε ημερών από τη στιγμή που ο εργοδότης προβεί σε όχληση του εργαζόμενου. Στην υφιστάμενη κατάσταση η όχληση πρέπει να γίνει με εξώδικο. Πλέον, αρκεί οποιαδήποτε γραπτή επικοινωνία.
- Ποινικοποίηση της απεργιακής δράσης. Χρησιμοποιώντας την ορολογία της αμερικάνικης υπερφιλελεύθερης (libertarian) δεξιάς περί «προστασίας του δικαιώματος στην εργασία», το νομοσχέδιο εισαγάγει φυλάκιση τουλάχιστον 6 μηνών (και μέχρι 5 ετών) και πρόστιμο τουλάχιστον 5.000 ευρώ (και 10.000 ευρώ σε περίπτωση υποτροπής) στους απεργούς που περιφρουρούν την απεργία («εμποδίζουν την ελεύθερη προσέλευση και αποχώρηση των εργαζόμενων που επιθυμούν να εργαστούν ή ασκεί σωματική ή ψυχολογική βία σε βάρος τους»), συμμετέχουν σε κατάληψη των χώρων εργασίας ή των εισόδων τους κατά τη διάρκεια απεργίας ή ανεξαρτήτως αυτής. Η διάταξη αυτή δεν ποινικοποιεί μόνο τις ριζοσπαστικές μορφές δράσης που αναλαμβάνουν λ.χ. τα σωματεία βάσης αλλά ακόμα και την προτροπή των απεργοσπαστών να απεργήσουν καθώς η έννοια της ψυχολογικής βίας μπορεί να ερμηνευτεί κατά το δοκούν.
Απέναντι στην πολυμέτωπη επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους, απέναντι στις ακραίες συνθήκες απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής, καταστροφής της φύσης και υποτίμησης της εργασιακής δύναμης τις οποίες βιώνουμε είναι αναγκαίο να οργανώσουμε αποτελεσματικά τις συλλογικές ταξικές αντιστάσεις μας. Στην κατεύθυνση αυτή η αυριανή απεργία μπορεί και πρέπει να στείλει μαζικό δυναμικό μήνυμα ταξικής ενότητας και αγώνα, μήνυμα ότι η εργατική τάξη είναι εδώ έτοιμη να συγκρουστεί για όσα κατέκτησε με το αίμα της.
Ολοι-ες στην απεργιακή διαδήλωση ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο κράτους, κεφαλαίου, ΕΕ – Προπύλαια 11.00
