Πηγή: Los Solidarios

«. . .Αν είναι αιτία το κελί που μπήγει τόσο σκληρές ρίζες μέσα στον εγκέφαλο, τόσο της οδύνης όσο και της τραγικότητας ρίζες, τότε πρέπει αυτό το καταραμένο κελί να πάψει να υπάρχει. . .

Πρέπει να το πάρουν οι άνθρωποι και να το κατακρημνίσουν μια για πάντα και να διαμορφώσουν τη ζωή τους χωρίς να ‘χουν πλέον την ανάγκη του. Ούτε τον τρόμο του ούτε την καταστολή του. Γιατί τα αποτελέσματα που προκαλεί είναι χίλιες φορές πιο τραγικά από τον πιο βίαιο, τον πιο σκληρό θάνατο. Γι’ αυτό η απάλειψή του από προσώπου γης είναι το πρώτο του ανθρώπου καθήκον». από το οπισθόφυλλο της έκδοσης του θεατρικού έργου του Γιάννη Πετρόπουλου “Ο Χάρης Δεσμώτης” (εκδόσεις Διάδοση, Αθήνα 2008).

Στις 7 Φλεβάρη του 1999 ο Χάρης Τεμπερεκίδης χάνει τη ζωή του από τους ένστολους δολοφόνους των ΕΚΑΜ, ύστερα από κυνηγητό και συμπλοκή στα βουνά της ορεινής Κορινθίας, όπου μέχρι την τελευταία πνοή του οχι απλά δεν πρόδωσε, αλλά προσπάθησε να παραπλανήσει τους κρατικούς δολοφόνους του με ψευδή στοιχεία ώστε να διευκολύνει την φυγή των συνεργών του. Είχε προηγηθεί η ληστεία της αγροτικής τράπεζας Κλειτορίας.Καταγόταν από οικογένεια ανταρτών, ενώ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του μέσα στις φυλακές και τα κολαστήρια της δημοκρατίας. Το 1986 απέδρασε από τις φυλακές Κέρκυρας μαζί με τον κρατούμενο Γιάννη Πετρόπουλο, όμως 2 μήνες μετά συνελήφθησαν μαζί με την δικηγόρο και αγωνίστρια Κ. Ιατροπούλου που τους παρείχε καταφύγιο. Ένα χρόνο μετά, το 1987, ο Χάρης Τεμπερεκίδης συμμετέχει σε μια από τις σημαντικότερες εξεγέρσεις στην ιστορία των φυλακών αυτής της χώρας, στην εξέγερση του κολαστηρίου Κέρκυρας και στην πυρπόληση του διοικητηρίου του, μαζί με δεκάδες εξεγερμένους κρατούμενους, μεταξύ των οποίων ο Γιάννης Πετρόπουλος και ο Βαγγέλης Ρωχάμης.

Παρά τα συνεχή βασανιστήρια, στα οποία υποβαλλόταν από τους ανθρωποφύλακες, δεν σταμάτησε ούτε μια στιγμή να αγωνίζεται εντός των φυλακών, να στέκεται στο πλευρό των κρατουμένων και με μαχητικότητα και αυταπάρνηση να δίνει μάχες ενάντια στο τέρας της φυλακής και του σωφρονισμού, ενάντια στους γδάρτες των ονείρων του.

Δεν ξεχνάμε…

Τιμή στη μνήμη του Χάρη Τεμπερεκίδη.