Στις 23/09/20 συλλαμβάνεται ο σύντροφος Πολύκαρπος Γεωργιάδης μετά από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής σε αποθήκη στο Κουκάκι. Λίγες ώρες αργότερα συλλαμβάνεται και ο σύντροφος Μιχάλης Τ. κάτω από το σπίτι του στα Πετράλωνα, όπου τα ξημερώματα η αντιτρομοκρατική εισβάλλει για έρευνα συλλαμβάνοντας και τη συντρόφισσα Ευτυχία Μ. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η αντιτρομοκρατική επικαλείται ως αφετηρία της επιχείρησης συλλήψεων την ‘’αξιοποίηση πληροφοριών’’ γύρω από τους 2 πρώτους συντρόφους, οι οποίες υποτίθεται πως προήλθαν μέσω ενός ‘’ανώνυμου τηλεφωνήματος’’ στην υπηρεσία της. Αρχικά, η συγκεκριμένη -πάγια πλέον- τακτική των ‘’ανώνυμων τηλεφωνημάτων’’ αποτελεί την ‘’ομερτά’’ του αστυνομικού – δικαστικού συμπλέγματος αναφορικά με τις πρακτικές ενοχοποίησης των εκάστοτε υπόπτων. Με την ‘’ανωνυμία’’ να υιοθετείται πλήρως από τις δικαστικές αρχές, αφού ποτέ δεν ελέγχεται η πηγή και η εγκυρότητα τους, δημιουργείται το θεσμικό παραπέτασμα για την απόκρυψη των μεθόδων της αντιτρομοκρατικής γύρω από τις στοχοποιήσεις, τις παρακολουθήσεις και εν τέλει τις συλλήψεις αγωνιστών/στριών.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση, η πρόφαση αξιοποίησης αυτών των ‘’ανώνυμων πληροφοριών’’ κατέρρευσε αυτοστιγμεί αποκαλύπτοντας το πραγματικό κίνητρο και την πηγή τους, αφού την είδηση των συλλήψεων στα μίντια ακολουθούσαν οι ‘’ασφαλείς πληροφορίες’’ της αντιτρομοκρατικής προς τους ρεπόρτερ, οι οποίες και ταύτιζαν προκαταβολικά τις συλλήψεις των συντρόφων με τη δράση της ένοπλης επαναστατικής οργάνωσης ‘’Ομάδα Λαϊκών Αγωνιστών’’.
Με αυτόν το τρόπο (και όχι μόνο) έγινε σαφές πως οι συλλήψεις όχι μόνο δεν αποτέλεσαν μια αντανακλαστική ‘’αξιοποίηση πληροφοριών’’ αλλά ήταν προϊόν μιας από καιρό ‘’χαρτογράφησης’’ και στοχοποίησης των συντρόφων, αφού πριν καν συνταχθεί η δικογραφία η αντιτρομοκρατική ‘’διέρρεε’’ την εξάρθρωση της οργάνωσης. Όμως αυτή η βεβαιότητα των αρχών, η οποία και επιχειρήθηκε να ‘’στοιχειοθετηθεί’’ προπαγανδιστικά είτε με αναφορές στα κανάλια για επιπλέον βαρύ οπλισμό που δεν βρέθηκε ποτέ στην αποθήκη στο Κουκάκι είτε με υπόδειξη της οικίας στα Πετράλωνα ως ‘’ορμητήριο της οργάνωσης’’, έπεσε στο κενό.
Με τα πραγματικά στοιχεία να καταρρίπτουν όλα τα ευφάνταστα σενάρια που διοχετευτήκαν στα μίντια, οι ‘’πολύκροτες συλλήψεις’’ κινδύνευαν να μετατραπούν σε ένα σοβαρό πλήγμα στο γόητρο της αντιτρομοκρατικής. Γι’ αυτό και μπροστά σε αυτόν τον κίνδυνο, έπρεπε εσπευσμένα να επιστρατευθούν τα εγκληματολογικά εργαστήρια κατασκευής ενόχων της αστυνομίας και να παρουσιάσουν μια ‘’κατεβασμένη’’ από το διαδίκτυο ανάληψη ευθύνης σαν πρωτότυπο αρχείο κειμένου που δήθεν καταδείκνυε τον σύντροφο Πολύκαρπο Γεωργιάδη ως συντάκτη της.
Όμως αυτή η κίνηση πανικού για την (με κάθε μέσο) επιζητούμενη διόγκωση του κατηγορητηρίου διακινδύνευε τον ολοκληρωτικό διασυρμό της αντιτρομοκρατικής, με τη ίδια την υπηρεσία να αποσύρει το ‘’στοιχείο’’ μόλις ζητήθηκε από την υπεράσπιση να ελεγχθεί το αρχείο από δικό της πραγματογνώμονα. Και ενώ μετά το φιάσκο της ‘’προκήρυξης’’ γίνεται σαφές ότι η αστυνομία επιχειρεί πάση θυσία να διογκώσει το κατηγορητήριο, λίγους μήνες αργότερα ‘’ανακαλύπτεται’’ ένα ακόμα στοιχείο, αυτή τη φορά με μια ακατάληπτη απόπειρα να συνδεθούν οι σφαίρες που βρέθηκαν στο Κουκάκι με τα όπλα που χρησιμοποίησε η Ο.Λ.Α. σε επιθέσεις της.
Η εμμονή της αστυνομίας δεν μας προκαλεί έκπληξη. Η διαχρονική στοχοποίηση τόσο του ίδιου του Πολύκαρπου μέσα στην πολυετή του παρουσία στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες όσο και της συλλογικότητας ‘’Ταξική Αντεπίθεση’’ στην οποία συμμετέχει τα τελευταία 7 χρόνια, αποτυπώνουν με απόλυτη ακρίβεια τα κίνητρα και τις επιδιώξεις της αστυνομίας γύρω από τις συλλήψεις στις 23/09/20, καταρρίπτοντας τα σαθρά αφηγήματα περί ‘’ανώνυμων τηλεφωνημάτων και πληροφοριών’’. Άλλωστε, ταυτόχρονα με την παραπληροφόρηση και τα ανύπαρκτα δημοσιογραφικά ‘’ευρήματα’’ στο Κουκάκι, η αντιτρομοκρατική διοχέτευε και πληροφορίες γύρω από την ‘’Ταξική Αντεπίθεση’’ χαρακτηρίζοντάς την ως δεξαμενή τρομοκρατών (sic).
Η αρπαγή- απαγωγή συντρόφισσας μας από την αντιτρομοκρατική έξω από τον χώρο εργασίας της λίγες μέρες μετά τις συλλήψεις με μοναδικό κριτήριο τις συντροφικές και εργασιακές σχέσεις με τον Πολύκαρπο, αλλά και οι δημόσιες καταγγελίες για τις επανειλημμένες τοποθετήσεις καμερών και ‘’κοριών’’ παρακολούθησης στον πολιτικό μας χώρο και στα οχήματα συντρόφων μας, ταυτόχρονα με τις παρακολουθήσεις-παρενοχλήσεις στα σπίτια και τους χώρους εργασίας τους αρκετό καιρό πριν τα γεγονότα στις 23/09/20, συνθέτουν το διαχρονικό πλαίσιο στοχοποίησης της Ταξικής Αντεπίθεσης και των μελών της, με τις συλλήψεις να αποτελούν την κορύφωση των όσων είχαν προηγηθεί.
Ο τρομοϋστερικός οχετός που ξεβράστηκε από τα ΜΜΕ καθ΄ υπόδειξη της αντιτρομοκρατικής, η προφυλάκιση του συντρόφου Πολύκαρπου Γεωργιάδη και η καταφανής προχειρότητα με την οποία αποπειράθηκαν να προσθέσουν ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του, δεν αφορούν ένα γεγονός διαχωρισμένο από την ευρύτερη συγκυρία, αλλά αναπόσπαστο κομμάτι της.Γιατί (και) οι συλλήψεις των 3 συντρόφων, ανάμεσα σε δεκάδες άλλες υποθέσεις στημένων κατηγορητηρίων και συλλήψεων, εντάσσονται στον ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό τσακίσματος της αντίστασης και επιβολής όρων γενικευμένης κρατικής τρομοκρατίας κατά των κοινωνικών-ταξικών δυνάμεων.
Με αυτόν τον τρόπο και μόνο, αντιλαμβανόμενοι δηλαδή την καταστολή τόσο ως εργαλείο σταθεροποίησης του καθεστώτος μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης όπως η σημερινή όσο και ως μέσο ανάσχεσης της κοινωνικής-ταξικής αντίστασης που αναπτύσσεται σε συνθήκες κρατικής βίας, θανάτου, φτώχειας και περιστολής ελευθεριών, θεωρούμε την υπόθεση υπεράσπισης του φυλακισμένου συντρόφους μας Πολύκαρπού Γεωργιάδη ως υπόθεση κοινωνική. Ως υπόθεση υπεράσπισης του δικού μας ταξικού στρατοπέδου και της ζωτικής του ανάγκης να οργανώνεται και να αντεπιτίθεται απέναντι στον εχθρό.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11/2 ΚΑΜΑΡΑ 19:00-ΔΙΚΗ 14/2, 9:00 ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Ταξική Αντεπίθεση Θεσσαλονίκης (Ομάδα Αναρχικών και Κομμουνιστριών)
