Η άτυχη γυναίκα ηλικίας τουλάχιστον 80 ετών που ήταν κατάκοιτη, εντοπίστηκε νεκρή από τους πυροσβέστες οι οποίοι κλήθηκαν για κατάσβεση σε διαμέρισμα τρίτου ορόφου στην οδό Δαβάκη. Η άτυχη γυναίκα ζούσε στο διαμέρισμα με τον γιο της, ο όποιος την ώρα του τραγικού συμβάντος βρισκόταν στη δουλειά του ενώ σύμφωνα με πληροφορίες η φωτιά ξέσπασε από ηλεκτρική θερμάστρα.

Με τους νεκρούς της οικονομικής και ενεργειακής κρίσης να αυξάνονται, η ανάπτυξη δομών εργατικής και κοινωνικής αλληλεγγύης και αυτοάμυνας, η ανάπτυξη της λαϊκής οργάνωσης, της μαχητικής δράσης και αντεπίθεσης της κοινωνικής πλειοψηφίας που υποσιτίζεται, που ξεπαγιάζει και που αναγκάζεται να ζεσταίνεται με επισφαλή μέσα θέρμανσης είναι μονόδρομος.

Όπως είχαμε αναφέρει σε παρέμβαση με αφορμή τον παρόμοιο θάνατο ενός 49χρονου εργάτη πριν 2 μήνες:

«Το κύμα των ανατιμήσεων και της ακρίβειας, σε συνδυασμό με τις αντιλαϊκές πολιτικές του πολιτικού προσωπικού των κεφαλαιοκρατών που χαρίζει λεφτά σε καναλάρχες, σε εξοπλιστικά προγράμματα και στις μεγαλοεπιχειρήσεις ενώ για τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών δεν δίνει τίποτα, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στις παραπάνω δολοφονίες. Γιατί περί δολοφονιών πρόκειται, απλά δεν πάτησε κάποιος την σκανδάλη αλλά έσφιξε την θηλιά. Τη θηλιά της φτώχειας. Πρόκειται για νοικοκυριά που είτε δεν είχαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, είτε δεν μπόρεσαν να γεμίσουν πετρέλαιο, είτε προσπαθούσαν να κόψουν από κάπου έξοδα μήπως και τα βολέψουν και βγάλουν το χειμώνα. Το διαρκές έγκλημα της αδυναμίας εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων να έχουν επαρκή και φτηνή πρόσβαση στην θέρμανση και την ενέργεια, αλλά και σε μια σειρά βασικών κοινωνικών αναγκών έχει ήδη τα πρώτα του θύματα πριν καν κλείσει ο πρώτος μήνας του χειμώνα. Ο θάνατος αυτών των ανθρώπων, είναι θάνατος με ταξικό πρόσημο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δικοί μας νεκροί. Αυτούς τους ανθρώπους τους δολοφόνησαν τα παράσιτα που εκμεταλλεύονται την εργασία μας και μας βυθίζουν σε όλο και μεγαλύτερη εξαθλίωση.

Ο νέος πτωχευτικός κώδικας, το πούλημα των κόκκινων δανείων των τραπεζών σε εισπρακτικές και οι επικείμενες εξώσεις, τα πανάκριβα ενοίκια, οι αυξήσεις στα τρόφιμα, οι φουσκωμένοι λογαριασμοί σε ρεύμα-αέριο-ύδρευση, η φοροληστεία των αυτοαπασχολούμενων την ίδια στιγμή που υπάρχουν 1.000.000 άνεργοι και τα εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων μειώνονται, δεν αφήνουν περιθώρια για παρερμηνείες.

Όπως αντίστοιχα συμβαίνει με τα πλημμελή μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς, με την υπερπληρότητα των νοσοκομείων και την εξουθένωση των υγειονομικών, με το ότι οι φτωχότεροι ασθενείς ξεπουλάν ότι έχουν και δεν έχουν για να μπορέσουν να εγχειριστούν σε κάποια ιδιωτική κλινική ή αφήνονται να πεθαίνουν. Είναι όλα αυτά και άλλα τόσα που συνθέτουν το μωσαϊκό της βάρβαρης επίθεσης του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου σε βάρος του λαού μας που πλέον, στον αγώνα του για επιβίωση, πεθαίνει λίγο-λίγο, δουλεύοντας όλο και πιο εντατικά, μένοντας χωρίς σπίτι, ψάχνοντας τρόπους να ζεσταθεί. Η εικόνα ενός ανθρώπου, που πέφτει το βράδυ να κοιμηθεί και ανάβει ένα θερμαντικό σώμα, μη ξέροντας αν το πρωί θα ξυπνήσει ή αν θα αποτελεί άλλη μια είδηση, δεν πρέπει να μας γίνει συνήθεια. Δεν νοείται, εν έτει 2021, να υπάρχει έστω ένας συνάνθρωπος μας που να μην έχει πρόσβαση σε φτηνή και ασφαλή ενέργεια. Είναι χρέος μας να παλέψουμε ακόμα και γαι όσα θεωρούνταν μέχρι πρόσφατα αυτονόητα. Η ενέργεια, το νερό, η υγεία, η στέγαση, η παιδεία, οι μετακινήσεις, η τροφή αποτελούν αγαθά, μάλιστα τα δομικά αυτά αγαθά που μπορούν να εξασφαλίσουν ένα ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς υλικής διαβίωσης. Ο εκφυλισμός τους σε εμπορεύματα που υπακούν στους νόμους της προσφοράς και της ζήτησης, αποτελεί και θα αποτελεί μια καθημερινή απειλή για τους ανθρώπους της τάξης μας».

Να μη σφίξουμε άλλο το ζωνάρι

Εκδίκηση για τους νεκρούς μας – Οργάνωση των ζωντανών