Μεγάλες μερίδες της αλβανικής κοινωνίας πλέον έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί και βγαίνουν συλλογικά στο προσκήνιο, αμφισβητώντας την κοινωνική αδικία και την εξοντωτική αύξηση των τιμών στα καύσιμα (50% πάνω), στο ρεύμα και στα τρόφιμα. Βασικά αιτήματα των ανθρώπων που ξεχύθηκαν στους δρόμους είναι να πέσουν άμεσα οι τιμές στο ρεύμα, στα καύσιμα και να μειωθεί η ακρίβεια που μαστίζει την κοινωνική πλειοψηφία, δηλαδή τους εργαζόμενους, τη νέα γενιά και τους συνταξιούχους, που πλήττονται βάναυσα.
Σε μία εποχή όπου σε παγκόσμιο επίπεδο προσπαθούν να μας πείσουν ότι η ακρίβεια και η υποτίμηση των κοινωνικών αναγκών είναι νομοτέλεια και παρουσιάζεται εν είδει φυσικού φαινομένου, οι νέοι και οι νέες της Αλβανίας μας δείχνουν τον δρόμο της μαχητικής αντίστασης και της συλλογικής διεκδίκησης.
Στο Καζακστάν, η σπίθα που πυροδότησε την εξέγερση ήταν ο υπερδιπλασιασμός της τιμής του υγραερίου, από 0,11 σε 0,28 δολάρια, λόγω της κατάργησης του πλαφόν που ίσχυε μέχρι το τέλος του 2021. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το 90% των οχημάτων στη χώρα κινούνται με υγραέριο και ότι ο κατώτατος μισθός δεν ξεπερνάει τα 67 δολάρια τον μήνα, μπορεί εύκολα να συμπεράνει κανείς την επιβάρυνση που θα δεχόταν το έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένο λαϊκό εισόδημα. Τα αίτια της εξέγερσης πρέπει να αναζητηθούν στην ραγδαία αύξηση της φτώχειας και της ανεργίας σε συνδυασμό με τις συνεχείς ανατιμήσεις των βασικών προϊόντων λαϊκής κατανάλωσης, την διαφθορά, το άνοιγμα της ψαλίδας ανάμεσα στον πλούτο και την φτώχεια και τις επιπτώσεις στην ζωή των πολιτών από την πανδημία του covid 19.
Αρχικά οι διαδηλωτές απαίτησαν την επαναφορά του πλαφόν, γρήγορα όμως οι διαδηλώσεις μετατράπηκαν σε μια αυθόρμητη λαϊκή εξέγερση με ταξικά χαρακτηριστικά και ξεκάθαρο αντικυβερνητικό χαρακτήρα.
