Σημαντική από κάθε άποψη η διαδήλωση ενάντια στην ακρίβεια και τη φτώχεια, στις 7 Οκτώβρη ημέρα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στην Πράγα για την Ενέργεια. Παρότι μικρή σχετικά, η διαδήλωση κατέγραψε μια αξιοσημείωτη πολιτική δυναμική, αφενός συνδέοντας τον αγώνα ενάντια στην φτώχεια και τη ακρίβεια με την πάλη ενάντια στην ΕΕ και τις πολιτικές και αφετέρου κατορθώνοντας να σταθεί με αξιοπρέπεια στο δρόμο παρά την ασφυκτικό κλοιό των ΜΑΤ και το χτύπημα με δακρυγόνα, κρότου λάμψης και γκλοπ των δυνάμεων καταστολής στη Σταδίου. Όσο για την απαγόρευση της διαδήλωσης να προσεγγίσει τα γραφεία της ΕΕ, με τον αστυνομικό φραγμό στο Σύνταγμα, αυτή περισσότερο ως πολιτική αμηχανία της κυβέρνησης απέναντι σε μια στοχευμένη αντι ΕΕ πρωτοβουλία θα πρέπει να εκληφθεί παρά ως ένδειξη ισχύος της.

Σε κάθε περίπτωση το γεγονός είναι ότι η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ για την Ενέργεια δεν υπήρξε ο πολιτικός μονόλογος της κυβέρνησης. Αντίθετα ακούστηκε σθεναρά η άλλη φωνή, η φωνή των εργατικών σωματείων, του αντικαπιταλιστικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. Η φωνή αυτή που επιμένει να λέει : Η ΕΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΛΑΩΝ- ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ , ΠΑΙΔΕΙΑ ΥΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΟ ΛΑΟ, ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΤΑΞΙΚΟ, ΣΤΙΣ ΝΑΡΚΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ, ΕΙΡΗΝΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΖΗΤΩ ΤΟ ΜΑΧΟΜΕΝΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ. Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΌΠΛΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ.
Υπό αυτήν ακριβώς την έννοια η χθεσινή διαδήλωση μπορεί και πρέπει να αποτελέσει παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Για νέες πολιτικές πρωτοβουλίες και μετωπικές κινήσεις ενάντια στη την ακρίβεια, την ταξική υποτίμηση, τον πολεμο.

Όπως γράφουμε στην προκήρυξη που μοιράσαμε χθες στη διαδήλωση : “Η περίοδος που ανοίγεται μπροστά μας είναι κρίσιμη. Ο νέος γύρος της αντεργατικής-αντιλαϊκής επίθεσης που εγκαινιάζει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ δεν επιτρέπει καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες. Απέναντι σε αυτήν την πολύ συγκεκριμένη διάταξη μάχης που λαμβάνει ο ταξικός εχθρός σήμερα, μοναδική διέξοδος για όλους τους εργαζόμενους-ες, τους άνεργους-ες, τις νέες και τους νέους, για όλους εμάς που βλέπουμε το παρόν μας να συνθλίβεται μέσα στην ανέχεια, τη φτώχεια, την κρατική τρομοκρατία και τον κοινωνικό εκφασισμό και το μέλλον μας να υποθηκεύεται – ακόμα και ως κρέας για κανόνια- στο όνομα αστικών και ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, είναι αυτή του μαζικού ανυποχώρητου ταξικού αγώνα. Του αγώνα για αξιοπρεπή μισθό, εργασιακά δικαιώματα, λαϊκές ελευθερίες, φθηνά και υψηλής ποιότητας δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, Του αγώνα για κοινωνική ασφάλιση, στέγαση, δημόσια υγεία, παιδεία, φυσικό περιβάλλον, πολιτισμό. Ενός αγώνα που επικοινωνεί και αλληλεπιδρά με τον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, τον πόλεμο, τον εθνικισμό, τον φασισμό και ενοποιείται πολιτικά στην πάλη για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας αστικής τάξης και ιμπεριαλισμού (ΗΠΑ-ΕΕ) ανοίγοντας το δρόμο για την επαναστατική ρήξη και την κοινωνική ανατροπή.
Παραμερίζοντας εσωστρέφειες και δισταγμούς οι δυνάμεις του κινήματος που βρέθηκαν σε κοινές πρωτοβουλίες αγώνα το προηγούμενο διάστημα πρέπει άμεσα να ξανασυναντηθούν, πιο αναβαθμισμένα αυτή τη φορά. Το άνοιγμα ενός εκ βαθέων διαλόγου ανάμεσά τους αποτελεί ένα από τα κρίσιμα ζητήματα του καιρού μας!